Ισως η πιο σουρεάλ περίπτωση να είναι εκείνη του Οργανισμού Κωπαΐδας. Ο εμβληματικός αυτός φορέας συστάθηκε το 1953, δηλαδή 22 χρόνια μετά που αποξηράνθηκε η Κωπαΐδα, για να ποτίζει τις καλλιέργειες στην περιοχή. Πλην, όπως ακριβώς αποξηράνθηκε η Κωπαΐδα, έτσι ξεράθηκε και το ταμείο του οργανισμού της: έως το 2011 ο φορέας βρέθηκε να χρωστάει στην ΕΥΔΑΠ σχεδόν ενάμισι εκατομμύριο ευρώ!
Δηλαδή τόσο νερό, που θα μπορούσε να ξαναγεμίσει την Κωπαΐδα…
Τι κι αν έλεγε ο γενικός επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης, Λέανδρος Ρακιντζής, πως «δεν μπορεί να είναι σ’ έναν οργανισμό δύο - τρεις υπάλληλοι με αυτοκίνητα, να μοιράζουν το νερό σαν νερουλάδες»; Το ενδεχόμενο να καταργηθεί ο εξαίρετος αυτός φορέας βασάνιζε το Δημόσιο ήδη απ’ το 2010. Ασχολήθηκαν μαζί του διυπουργικές επιτροπές, υπουργικά συμβούλια, ακόμα και η ολομέλεια της Βουλής. Αλλά πάλι, όταν πρόκειται για τους κρατικούς οργανισμούς, ο σουρεαλισμός περισσεύει, και το σπαταλημένο χρήμα επίσης.
Πάρτε για παράδειγμα τον δημόσιο οργανισμό με τη σουρεαλιστική ονομασία «Σταθμός Ελέγχου Κάπρων», ο οποίος πρωτομπήκε στο στόχαστρο για να καταργηθεί ένα πρωινό του 2011. Το ενδιαφέρον είναι πως ο καταπληκτικός αυτός οργανισμός, που συστάθηκε το 1997, μπορεί να είχε πίσω του 14 χρόνια ζωής, αλλά όταν ετέθη θέμα κατάργησής του, κανείς δεν ήξερε πού έβρισκε τους κάπρους, και τι τους έκανε όταν επιτέλους... στάθμευαν στα ενδότερά του.
Στα Μέγαρα, όπου υποτίθεται πως είχε την έδρα του ο οργανισμός, οι τοπικοί φορείς δεν είχαν ακούσει ποτέ τίποτα γι’ αυτόν τον οργανισμό, και το ίδιο προφανώς ίσχυε και για τους ίδιους τους κάπρους απ’ τα Μέγαρα, που ουδέποτε ευτύχησαν να ελεγχθούν. Κι έτσι, μπρος στο ενδεχόμενο να συνεχίσουν οι κάπροι τη ζωή τους χωρίς Σταθμό Ελέγχου κανείς δεν διαμαρτυρήθηκε.
Πράγμα παράξενο, αν σκεφτεί κανείς τι συμβαίνει όποτε κάποια κυβέρνηση βάλει στόχο να κατεβάσει ρολά σε διάφορους άλλους οργανισμούς - φαντάσματα.
Λαμπρό παράδειγμα αποτελεί ο οργανισμός - σταρ του Δημοσίου, που έχει πρωταγωνιστήσει σε άπειρα επεισόδια γραφειοκρατικής τρέλας. Είναι το πασίγνωστο ίδρυμα μελετών «Θ. Κολοκοτρώνης, Ο Γέρος του Μοριά», που ιδρύθηκε το 2003 για να ερευνήσει... τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα των Ελλήνων και το έργο του Κολοκοτρώνη, και μπορεί να μην έχει κανέναν υπάλληλο, έχει όμως πολλούς θαυμαστές στη Βουλή.
Οταν αποφάσισε τελευταίος να το κλείσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, το 2014, προσέκρουσε σε διαμαρτυρίες απίθανες. Το ίδιο, άλλωστε, είχε συμβεί και παλιότερα, όταν ο Γ. Παπανδρέου επιχείρησε κι εκείνος να κλείσει τους οργανισμούς που έχουν μόνο μία σφραγίδα κι ένα διοικητικό συμβούλιο για προίκα. Γιατί, όπως όλοι ξέρουμε απ’ την Ιστορία, ο Γέρος του Μοριά δεν παραδίδεται έτσι εύκολα.
Ο... αρματολός
Ως σύγχρονος αρματολός, ο Αλ. Μητρόπουλος του ΣΥΡΙΖΑ εξεγέρθηκε το 2014 για λογαριασμό του Κολοκοτρώνη όταν έφτασε το θέμα στη Βουλή. «Πώς καταργείτε στο κάτω κάτω το Ιδρυμα Κολοκοτρώνη;» είπε. «Μας απελευθέρωσε, εμείς οι αγνώμονες τον φυλακίσαμε και θα τον ξεχάσουμε κιόλας;»
Από τότε μέχρι σήμερα, βέβαια, στον ΣΥΡΙΖΑ καταργήθηκε ο Αλ. Μητρόπουλος, τον οποίο στην Κουμουνδούρου κοντεύουν πράγματι να τον ξεχάσουν. Ομως, μάχη στη Βουλή είχε δοθεί και για έναν άλλο απαστράπτοντα κρατικό οργανισμό: τη «Διεθνή Ακαδημία Ελευθερίας», η οποία μπορεί να μην είχε ούτε ένα άτομο προσωπικό, αλλά υπέρ της ξεσηκώθηκαν οι Αιτωλοακαρνάνες βουλευτές, μιας και ο συγκεκριμένος οργανισμός εδραζόταν στην όμορφη πόλη του Μεσολογγίου.
«Τα γραφεία του φορέα βρίσκονται δίπλα απ’ το μνημείο των ηρώων του Μεσολογγίου», φώναζε ο Απ. Κακλαμάνης του ΠΑΣΟΚ. «Το Μεσολόγγι δεν είναι οποιαδήποτε ονομασία. Σε όλη την ανθρωπότητα ο αγώνας απελευθέρωσης του Μεσολογγίου είναι τίτλος τιμής, δεν μπορούμε να δεχθούμε τέτοια εσχάτη προσβολή»! Και από δίπλα ο Παν. Κουρουμπλής του ΣΥΡΙΖΑ: «Επιτέλους, υπερασπιστείτε την ιστορία αυτού του τόπου!» να φωνάζει. Τι «ιστορία» έχει η «Διεθνής Ακαδημία»; Αν μπείτε στην απαρχαιωμένη σελίδα της στο Ιντερνετ, θα δείτε πως μόλις 256 άτομα την έχουν επισκεφθεί (λογικά οι πιο συχνοί επισκέπτες θα πρέπει να είναι ο Απ. Κακλαμάνης και ο Π. Κουρουμπλής…).
Εκεί η Ακαδημία διαφημίζεται ως «το μοναδικό ίδρυμα ελευθερίας στον κόσμο», μάλλον γιατί σε καμία άλλη χώρα δεν θα ευδοκιμούσε τέτοια ελευθεριάζουσα πατέντα. Οπως διαβάζουμε στη σελίδα της, σκοπός της Διεθνούς Ακαδημίας είναι να μελετά… «το φαινόμενο της ελευθερίας» και προφανώς σε αυτό το ελεύθερο πλαίσιο η Ακαδημία μάς λέει πως στην προσωρινή της σύγκλητο έχει πρόεδρο τον Δ. Τσάτσο. Για τον οποίο όμως έχει στην πρώτη της σελίδα και επικήδειο λόγο. Ο Δ. Τσάτσος, βλέπετε, μας έχει αφήσει χρόνους ήδη απ’ το 2010…
(Πηγή: Καθημερινή)