Η καλύτερη συνταγή για να βραχυκυκλωθεί μια διαπραγμάτευση είναι να γίνεται δημόσια συζήτηση για το Σχέδιο Β σε περίπτωση αδιεξόδου. Τα γεγονότα του τελευταίου χρόνου από την επτάμηνη διαπραγμάτευση Αθήνας-θεσμών που ολοκληρώθηκε τον Ιούλιο του 2015, τη διαχείριση του Προσφυγικού και την επαναδιαπραγμάτευση της σχέσης Βρετανίας-ΕΕ δείχνουν την απειλή ή την ντε φάκτο εφαρμογή ενός Σχεδίου Β ως διαπραγματευτική-εκβιαστική μεθόδευση για την αποδοχή ή επιβολή ενός Σχεδίου Α που δεν θα περνούσε ποτέ στο πλαίσιο μιας ομαλής, πολιτικά ορθής διαπραγμάτευσης

Η καλύτερη συνταγή για να βραχυκυκλωθεί μια διαπραγμάτευση είναι να γίνεται δημόσια συζήτηση για το Σχέδιο Β σε περίπτωση αδιεξόδου. Τα γεγονότα του τελευταίου χρόνου από την επτάμηνη διαπραγμάτευση Αθήνας-θεσμών που ολοκληρώθηκε τον Ιούλιο του 2015, τη διαχείριση του Προσφυγικού και την επαναδιαπραγμάτευση της σχέσης Βρετανίας-ΕΕ δείχνουν την απειλή ή την ντε φάκτο εφαρμογή ενός Σχεδίου Β ως διαπραγματευτική-εκβιαστική μεθόδευση για την αποδοχή ή επιβολή ενός Σχεδίου Α που δεν θα περνούσε ποτέ στο πλαίσιο μιας ομαλής, πολιτικά ορθής διαπραγμάτευσης.

Οταν το Σχέδιο Β είναι αχαρτογράφητη περιοχή αποδέχεσαι και τη χειρότερη εκδοχή του Σχεδίου Α:

• Το Τρίτο Μνημόνιο που υπέγραψε η Αθήνα υποστηρίχθηκε ως μικρότερο κακό από το Σχέδιο Β του Σόιμπλε για πενταετές time out της Αθήνας από την Ευρωζώνη.

• Μια τροποποιημένη επί το αυστηρότερον πολιτική διαχείρισης του Προσφυγικού στη Ζώνη Σένγκεν θα είναι για τους τέσσερις του Βίσεγκραντ συν την Αυστρία και τα βαλκανικά παρελκόμενα της θλιβερής πεντάδας μικρότερο κακό από την αρχική πρόταση Μέρκελ. Ετσι προχωρούν στο Σχέδιο Β, στο κλείσιμο των βορείων συνόρων της Ελλάδας, για να πετύχουν τη μέγιστη δυνατή τροποποίηση του Σχεδίου Α στην Σύνοδο Κορυφής στις 6-3. Αντί να απειλούν ότι θα κλείσουν τα σύνορα, να διαπραγματεύονται όρους και αντίτιμο για να τα ανοίξουν.

• Περαιτέρω παραχωρήσεις προς τη Βρετανία ως καλύτερη εκδοχή από ένα Brexit. Με αυτήν την τακτική θα μπορούσε το Λονδίνο σε περίπτωση επικράτησης της αποχώρησης από την ΕΕ στο δημοψήφισμα της 23-6 να κινηθεί για ένα νέο πακέτο με ορίζοντα ένα δεύτερο δημοψήφισμα.

Η πρώτη περίπτωση, ο εξαναγκασμός της Αθήνας σε συμβιβασμό υψηλού κόστους υπό την απειλή Σχεδίου Β, ήταν μια υπό άλλους όρους επανάληψη του σεναρίου που εφαρμόσθηκε στην Κύπρο την άνοιξη του 2013.

Η δεύτερη περίπτωση, ο εξαναγκασμός του Βερολίνου σε απροσδιόριστου αυτήν τη στιγμή εύρους και βάθους υποχώρηση στο Προσφυγικό παραμένει ζητούμενη. Απρόβλεπτη μεταβλητή δίπλα στην πεντάδα Βίσεγκραντ - Αυστρία η εσωτερική από τα δεξιά αντιπολίτευση και πίεση στη Μέρκελ.

Η τρίτη περίπτωση, η εργαλειοποίηση μιας επικράτησης της αποχώρησης από την ΕΕ στο δημοψήφισμα της 23-6 στη Βρετανία για υποχωρήσεις που δεν θα μπορούσαν να δοθούν στο Λονδίνο σήμερα με δεδομένους τους συσχετισμούς ανάμεσα στους 27 εταίρους του Ηνωμένου Βασιλείου, είναι μια ριψοκίνδυνη σήμερα υπόθεση εργασίας, που δεν μπορεί όμως να αποκλεισθεί κατηγορηματικά.

(από την εφημερίδα "ΕΘΝΟΣ", 24/02/2016)