Άπαντα τα σημεία
των καιρών δηλούν το επερχόμενον τέλος. Το τέλος του Ελληνικού Έθνους.
Προσοχή: Δεν
εννοούμε το τέλος της Ελλάδος ως παράγοντος ισχύος εις το εγγύς (περιφερειακόν)
ή ευρύτερον (διεθνές) περιβάλλον – διότι το παντελώς ανυπόληπτον κρατίδιον στην
εσχατιά της Χερσονήσου του Αίμου έχει παύσει από πολλού να αποτελεί παράγοντα
ισχύος, με τον «Πρωθυπουργό» του να μη διανοείται ουδέ καν να προσγειωθεί στην
Ρόδον(!), και τον «Υπουργόν Αμύνης» να μη αποτολμά να επισκεφθεί τις νήσους των
Υμίων, για να αποτίσει την οφειλομένην τιμήν στους φονευθέντες Έλληνες
Αξιωματικούς.
Δεν εννοούμε
ούτε το τέλος της Ελλάδος ως Κυριάρχου Εθνικού Κράτους – διότι η Ελλάς έπαυσε
να υφίσταται ως ανεξάρτητον και κυρίαρχον Κράτος, από της υπαγωγής της εις το
υπερεθνικόν ολοκληρωτικόν κράτος των Βρυξελλών (ήδη πολύ προ των «μνημονίων»),
με τις αλλεπάλληλες εκχωρήσεις εθνικών κυριαρχικών εξουσιών υπέρ του
υπερεθνικού νεο-σοβιετικού μορφώματος, διά των Συνθηκών Μάαστριχτ, Άμστερνταμ
και Λισσαβώνος.
Εννοούμε το
βιολογικόν τέλος της Ελλάδος. Ήτοι το τέλος της Ελλάδος ως Μητροπολιτικού
Γεωϊστορικού Χώρου του Ελληνικού Έθνους.
Επί μίαν
25ετίαν, από του τέλους του Ψυχρού Πολέμου και εντεύθεν, αφ’ ότου άρχισε η
σχεδιασθείσα και οργανωθείσα (υπό της Νέας Τάξεως Πραγμάτων) μαζική μετακίνησις
πληθυσμών (των ψευδώς και δολίως καλουμένων «μεταναστών» και «προσφύγων»), ο
γράφων δεν έπαυσε να προειδοποιεί, γραπτώς και προφορικώς, πάντοτε επωνύμως,
για τις μοιραίες, ολέθριες επιπτώσεις που θα επέφερε αυτή η υπόθεσις.
Καταβάλλων
τεράστιον προσωπικόν, κοινωνικόν, ακαδημαϊκόν και επαγγελματικόν κόστος, ο
γράφων δεν εφείδετο χρόνου, κόπου και ευκαιρίας, για να εξηγήσει στους
συμπατριώτες του ότι τα ηγεμονικά Νεο-ταξικά ιδεολογήματα του «Αντι-Ρατσισμού»
και της «πολυπολιτισμικότητος» χρησιμοποιούνται από
την Υπερεθνική Ελίτ και τους Ιδεολογικούς Μηχανισμούς της ως Δούρειος Ίππος
προς υπονόμευσιν, διάβρωσιν και αποδόμησιν των ιστορικών Εθνών-Κρατών της
Ευρώπης, πρωτίστως δε της Ελλάδος.
Αντιμέτωπος με το φάσμα του ακαδημαϊκού εξοστρακισμού και
της επαγγελματικής εξοντώσεως, ο γράφων δεν έπαυσε να επισημαίνει, επί 25
χρόνια, ότι το ψευδώς και εκ του πονηρού καλούμενον «Μεταναστευτικόν» (και,
εσχάτως, «Προσφυγικόν»!) είναι η δολιωτέρα Ασύμμετρος Απειλή κατά της εθνικής
υπάρξεως. Διότι έτσι καταλύεται και το παραδοσιακώς ισχυρόν επιχείρημα της
εθνικής ομοιογενείας μιας χώρας, αφού, «χάρις» στην μαζική εισβολή αλλοφύλων «μεταναστών»/«προσφύγων»,
«μειονότητες» δύνανται, πλέον, να κατασκευάζονται ή και να εισάγονται ακόμη και
εκεί όπου μέχρι προ τινος δεν υπήρχαν.
Απηνώς διωκόμενος, επί σειράν ετών, υπό της
εθνομηδενιστικής Αριστεράς – στην οποίαν οι Κυβερνήσεις της Ν.Δ. παρεχώρησαν
τους Ιδεολογικούς Μηχανισμούς του Κράτους από το 1974 και εντεύθεν – ο γράφων
απηύθυνε αλλεπάλληλες αγωνιώδεις εκκλήσεις προς όλες τις κατευθύνσεις,
προειδοποιών ότι θα ήτο μοιραίον, εγκληματικόν και μη αναστρέψιμον σφάλμα
ιστορικών διαστάσεων, εάν η Ελλάς μετεβάλλετο εις πολυεθνικόν, πολυπολιτισμικόν
μόρφωμα. Η μόνη χώρα στην ΝΑ. Ευρώπη, η οποία ανεδείκνυε ένα υψηλότατον ποσοστόν
εθνολογικής ομοιογενείας και δεν διέθετε ευμεγέθεις εθνο-πολιτισμικές
μειονότητες (εξαιρουμένης της ολιγαρίθμου μουσουλμανικής μειονότητος της
Θράκης) – έως ότου οι κ.κ. Μητσοτάκης, Σαμαράς, Σημίτης, Παπανδρέου,
Καραμανλής, Παυλόπουλος και οι ομογάλακτοί τους απεφάσισαν, αίφνης, να
μεταβάλουν το εθνικόν κράτος των Ελλήνων εις πολυεθνικόν ουδετεροεθνές μόρφωμα.
Πλην όμως, το κρατούν ολιγαρχικόν καθεστώς, καθ’
υπόδειξιν των «Προστατίδων Δυνάμεων», όχι μόνον άνοιξε διάπλατα τα σύνορα της
χώρας στον πρώτον τυχόντα αλλοδαπόν εισβολέα το 1991, αλλά και «έδωσε τα ρέστα
του», επί το δημωδέστερον, έκτοτε, για να μετατραπεί αμετακλήτως η πάλαι ποτέ
εθνική εστία των Ελλήνων σε «ξέφραγο αμπέλι» και «Νέα Γη» ανοικτή εις διεθνή
εποικισμόν.
Ασύλληπτον αλλά, φευ, αληθές: Οι πολιτικές,
κοινωνικές, ακαδημαϊκές και εκκλησιαστικές «ελίτ» της χώρας μας έχουν άνευ
αντιλογίας αποδεχθεί ως το πλέον φυσιολογικόν (!) την βιαίαν μετατροπήν του
Μητροπολιτικού Γεωϊστορικού Ελληνικού Χώρου εις πολυεθνικόν Λίβανον – ει μη και
Ρουάντα!
Έτσι, εις τα 4.000.000 έως 6.000.000
αλλοφύλων επιδρομέων, που είχαν εποικίσει παρανόμως την Πατρίδα μας μέχρι των
αρχών του 2015, προσετέθησαν, και προστίθενται οσημέραι, και νέες ορδές
εισβολέων, μετά το πράσινον φως της Κυβερνήσεως Τσίπρα-Καμμένου προς τα
υπερεθνικά κέντρα λήψεως αποφάσεων, ότι δύναται πλέον να αρχίσει η τελική φάσις
του σχεδίου.
Δι’ ο και το καθεστώς των Αθηνών δεν
διανοείται ούτε τώρα, την «δωδεκάτην και πέντε», να ασκήσει, επιτέλους, την
μόνην ρεαλιστικήν πολιτικήν. Ήγουν: Ανάσχεσιν!
Αντ’ αυτού, οι πολιτικές και …παραπολιτικές
ανθυπομετριότητες των Αθηνών εξαπολύουν
μύδρους εναντίον …άλλων χωρών, επειδή οι Κυβερνήσεις τους – υπό την αυξανομένην
πίεσιν του υπέροχου Κινήματος Εθνικής Αντιστάσεως των Λαών της Ευρώπης –
απεφάσισαν να πράξουν το αυτονόητον: να φυλάξουν τα σύνορά τους! Και να
διαφυλάξουν την εθνολογικήν σύστασιν των χωρών τους!
Αντιθέτως, το Ελληνικόν Έθνος – πλέον εις
πελάγη κιβδήλου ανθρωπισμού και …αντιρατσισμού – βαδίζει προς την «Τελικήν Λύσιν»
του! Τουλάχιστον, στα μουσεία του μέλλοντος, μαζί με τα (ελάχιστα) εκθέματα των
«
Greeks», θα εκτίθεται, άραγε, και το …Νόμπελ Βλακείας;
*
Ιστορικός, Πολιτικός επιστήμων και Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Μονάχου
(από την εφημερίδα "ΕΣΤΙΑ")