Στα «χνάρια»
της Ελλάδας φαίνεται ότι βαδίζει και η Τουρκία, καθιστώντας την ενεργειακή της
νομοθεσία συμβατή με τις μονάδες FSRU, καθώς οι αυξανόμενες προστριβές ανάμεσα
σε Άγκυρα και Μόσχα θέτουν σε κίνδυνο την ενεργειακή ασφάλεια της γείτονος, η
οποία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις ρωσικές εισαγωγές φυσικού αερίου.
Ειδικότερα,
η τουρκική ρυθμιστική αρχή ενέργειας, EMRA, εξέδωσε έναν πολύ σημαντικό
κανονισμό, ο οποίος επιτρέπει τη χρήση πλωτής μονάδας αποθήκευσης και
αεριοποίησης LNG (FSRU) ως σημείο εισόδου στο δίκτυο φυσικού αερίου της χώρας,
υπό την ισχύουσα νομοθεσία. Η απόφαση, που, όπως αναφέρει η τουρκική περιοδική
ενεργειακή επιθεώρηση Enerji IQ, ελήφθη στις 10 Μαρτίου κατά τη συνεδρίαση του
Δ.Σ. της EMRA, προβλέπει την παροχή άδειας για αποθήκευση φυσικού αερίου στις
μονάδες FSRU, ενώ απαιτεί και επιπλέον δεσμεύσεις.
Υπενθυμίζεται
πως στην Ελλάδα ήδη αναπτύσσεται πλωτό τερματικό σταθμό υγροποιημένου φυσικού
αερίου στην Αλεξανδρούπολη από την ελληνική εταιρεία Gastrade, με εκτιμώμενο
προϋπολογισμό 350 εκατ. ευρώ. Μάλιστα, το έργο βρίσκεται στο τελικό στάδιο
ολοκλήρωσης της αδειοδοτικής του διαδικασίας, καθώς έχει λάβει έγκριση των
μελετών Ασφαλείας (SEVESO II) και Περιβαλλοντικών και Κοινωνικών Επιπτώσεων ενώ
πρόσφατα υπογράφηκε και η Πράξη Εγκατάστασής του.
Όπως είχε
πρόσφατα επισημάνει το
energia.
gr
(βλ.
«Από Πού θα Προμηθευτεί
Ενέργεια η Τουρκία;»), η Τουρκία
αντιμετωπίζει προβλήματα στην αύξηση των προμηθειών αερίου μέσω αγωγών,
λόγω της αυξανόμενης έντασης με τη Ρωσία, καθώς εξαρτάται σχεδόν κατά 55% για
το αέριο που καταναλώνει από την Gazprom. Ως αντίποινα για την κατάρριψη του
ρωσικού Sukhoi στις 24 Νοεμβρίου από τουρκικά μαχητικά στα τουρκοσυριακά
σύνορα, η Μόσχα ανακοίνωσε το «πάγωμα» του ρωσικού αγωγού Turkish Stream, που
θα τροφοδοτούσε με 16 bcm την τουρκική αγορά. Επιπλέον, η Gazprom μείωσε
τον Φεβρουάριο τις προμήθειες φυσικού αερίου προς την Τουρκία, γεγονός που
οδηγεί κάποιες ιδιωτικές εταιρείες εισαγωγής αερίου της χώρας να σκέφτονται την
προσφυγή σε διεθνή διαιτησία. Και όλα αυτά ενώ η ρωσική πλευρά είχε ακυρώσει
μονομερώς τις συνομιλίες ανάμεσα στον τουρκικό ιδιωτικό τομέα και την Gazprom
για έκπτωση 10,25% στις μελλοντικές παραδόσεις φυσικού αερίου «λόγω διαφωνιών
σχετικά με την τιμή», ενώ γίνεται αντιληπτό πως και αυτή η εξέλιξη εντάσσεται
στο πλαίσιο της πίεσης της Μόσχας προς την Άγκυρα εξαιτίας της συριακής κρίσης.
Έτσι, όπως
σημειώνει το Enerji IQ, στο πλαίσιο της προσπάθειάς της για διαφοροποίηση των
πηγών φυσικού αερίου, η γείτων βλέπει το FSRU ως μία γρήγορη λύση για την
διασφάλιση προμηθειών.
Οι τρέχουσες
ρυθμίσεις για τις αποθηκευτικές εγκαταστάσεις δεν προβλέπουν εξαιρέσεις για
τους ιδιοκτήτες των μονάδων ή για τους λειτουργούς όσον αφορά την κατανομή
δυναμικότητας.
Αναμένεται
ότι η EMRA θα επιβάλει νέα τέλη για τα FSRU καθώς και για τις υφιστάμενες
μονάδες αεριοποίησης LNG, ωστόσο πηγές από την ρυθμιστική ενεργειακή αρχή της
Τουρκίας δεν επιβεβαιώνουν ακόμη ότι πραγματοποιείται ακόμη προετοιμασία για
κάτι τέτοιο.
Το θέμα των
μονάδων FSRU αναδείχθηκε για πρώτη φορά στην αγορά φυσικού αερίου της Τουρκίας
με την αίτηση της Aygaz Doğalgaz στην EMRA για την κατασκευή μονάδας στο
διυλιστήριο της TÜPRAŞ στο Αλίαγα, κοντά στη Σμύρνη, το
2014. Η EMRA, ωστόσο, απέρριψε την αίτηση, καθώς οι σχετικοί κανονισμοί
του τουρκικού νομικού πλαισίου δεν προέβλεπαν κάτι σχετικά με τις μονάδες FSRU.
Αναφορικά,
τέλος, με το FSRU της Gastrade, το οποίο από το 2013 είναι ενταγμένο στον εντάχτηκε
στον ευρωπαϊκό κατάλογο των έργων «Κοινού Ενδιαφέροντος» (PCI), υπενθυμίζεται ότι σχεδιάζεται να αγκυροβοληθεί
στον θαλάσσιο χώρο 17,5 χλμ ανοιχτά της Αλεξανδρούπολης, ενώ θα συνδεθεί με το
εθνικό σύστημα φυσικού αερίου (ΕΣΦΑ) με υποθαλάσσιο αγωγό. Επίσης, θα διαθέτει αποθηκευτικούς
χώρους 170.000 κυβικά μέτρα LNG και δυνατότητα παροχής φυσικού αερίου στο
ελληνικό σύστημα σχεδόν 17 εκατ. κυβικά μέτρα ημερησίως.