Όπως και τον Νοέμβριο με τη σφαγή στο Παρίσι, έτσι και προχθές στις Βρυξέλλες, όλοι μίλησαν για την «11η Σεπτεμβρίου» της Ευρώπης. Πράγματι, τα τρομοκρατικά χτυπήματα στην καρδιά της Γηραιάς Ηπείρου, η τυφλή βία με αθώα θύματα και η έξαρση του φανατισμού και της μισαλλοδοξίας συνηγορούν σε έναν πόλεμο που έχουν κηρύξει οι τζιχαντιστές με τον πολιτισμένο κόσμο, με τον δυτικό πολιτισμό.
Μετά τις βόμβες στην πρωτεύουσα του Βελγίου τίποτε δεν μπορεί να είναι ίδιο, ο ευρωπαϊκός τρόπος ζωής δύσκολα μπορεί να συνεχίσει να υφίσταται με τη σημερινή του μορφή.
Το πρώτο και βασικό συμπέρασμα είναι ότι είτε το θέλουμε είτε όχι ο πόλεμος μας αφορά όλους και η σύγκρουση των δύο τρόπων ζωής και των δύο πολιτισμών είναι αναπόφευκτη.
Το δεύτερο συμπέρασμα που εξάγεται είναι η αναγκαστική στροφή στην ασφάλεια των πολιτών, δυστυχώς με πολλούς περιορισμούς και θυσίες για τους Ευρωπαίους. Η Ευρώπη της ελεύθερης διακίνησης ανθρώπων, εμπορευμάτων ή ακόμη και ιδεών δεν μπορεί να υπάρχει. Το μεγάλο στοίχημα είναι να μην καταπατηθούν πλήρως οι ελευθερίες και τα δικαιώματα των πολιτών στο όνομα της ασφάλειας. Τότε οι τζιχαντιστές θα έχουν νικήσει στον πόλεμο. Αν ο φόβος κυριαρχήσει στις καρδιές όλων, το Ισλαμικό Κράτος θα έχει πετύχει τον στόχο του.
Το τρίτο συμπέρασμα είναι ότι αναπόφευκτα θα ενισχυθούν οι ακραίες φωνές, ο ευρωσκεπτικισμός, η λαϊκίστικη ακροδεξιά ρητορεία. Ποιος ξέρει πώς θα αντιδράσουν οι Γάλλοι στις εκλογές με τη Μαρίν Λεπέν να απειλεί; Τι θα συμβεί με τα ξενοφοβικά κινήματα που θεριεύουν στη Γερμανία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες; Πώς το χτύπημα στις Βρυξέλλες θα επηρεάσει το δημοψήφισμα στη Βρετανία για το Brexit; Είναι βασικά ερωτήματα μείζονος σημασίας για όλους.
Τώρα πρέπει η ηγεσία της Ευρώπης να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να δώσει δημοκρατικές απαντήσεις, προτού να είναι αργά. Δυστυχώς, η διαχείριση της οικονομικής κρίσης και του προσφυγικού έδειξε ότι η ευρωπαϊκή ηγεσία είναι πολύ κατώτερη των αναμενόμενων. Δυσκίνητη, ιδεοληπτική, γραφειοκρατική, χωρίς ίχνος αλληλεγγύης, μακριά από τις αρχές και τις αξίες της Ευρώπης. Είναι καιρός, όμως, να βάλει προτεραιότητες, να βρει λύσεις, να άρει τα αδιέξοδα που απειλούν με ακύρωση την ιδέα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Όμως, τα βλέμματα όλων πρέπει να στραφούν και στο προσφυγικό πρόβλημα, που κυρίως πλήττει την Ελλάδα. Οι βόμβες στις Βρυξέλλες καθιστούν ακόμη πιο δύσκολη τη διαχείρισή του, αφού η πολιτική των ανοικτών συνόρων κατάρρευσε παταγωδώς. Το επόμενο διάστημα η χώρα μας θα κληθεί να αντιμετωπίσει πολύ χειρότερες καταστάσεις από αυτές που βλέπουμε στην Ειδομένη ή στον Πειραιά. Οσο κι αν αποτραπούν οι πρόσφυγες από τα κλειστά σύνορα, είναι σίγουρο ότι εκατοντάδες χιλιάδες θα θελήσουν να περάσουν από τα τουρκικά παράλια.
Χρειάζεται επομένως μια εθνική στρατηγική, πέρα και πάνω από τις μικροκομματικές σκοπιμότητες. Η κυβέρνηση οφείλει να κυβερνήσει με ουσιαστικό τρόπο κι όχι να χάνει τον χρόνο της σε επικοινωνιακά παιχνίδια και σε πόλεμο με όλους τους «εχθρούς», υπαρκτούς ή όχι. Ομοίως και τα κόμματα της αντιπολίτευσης πρέπει να συμβάλουν στη χάραξη της εθνικής στρατηγικής χωρίς κοντόφθαλμη λογική.
Επειδή προηγείται η ολοκλήρωση της αξιολόγησης, πρέπει να γίνουν το ταχύτερο οι κινήσεις ώστε να κλείσει το μέτωπο της οικονομίας και όλη η προσοχή να στραφεί στο Προσφυγικό.
(Πηγή: Ημερησία)