Το Βαλς των Δημοσκοπήσεων στη Βρετανία δίνει στην πιο πρόσφατη
καταγραφή του προβάδισμα στο Brexit. Στη χώρα που από το 1992 μέχρι και
σήμερα διαψεύδονται παταγωδώς οι Προεκλογικές Δημοσκοπήσεις
νομιμοποιείται μεγάλη επιφύλαξη για την τελική έκβαση του Δημοψηφίσματος
της Πέμπτης 23 Ιουνίου.
Ενα είναι βέβαιο ανεξαρτήτως
αποτελέσματος, μέχρι να αποφασίσει η Βρετανία αν το μέλλον της
εγγράφεται εντός ή εκτός Ε.Ε., όλα τα υπόλοιπα ανοικτά ευρωπαϊκά μέτωπα
θα παγώσουν, καθώς κυριαρχεί ως προτεραιότητα να αποφευχθεί οποιοδήποτε
ατύχημα θα μπορούσε να ενισχύσει τη δυναμική του Βrexit:
Στο
Προσφυγικό όπου όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές μέχρι τις 23 Ιουνίου με
πρωτοστατούσα τη Γερμανία θα επικεντρώσουν στην έστω και εν μέσω
δυσκολιών εφαρμογή των συμφωνηθέντων. Σε κάθε περίπτωση θα είναι δύσκολο
μια φωτογραφία με επαναπροωθούμενους προς την Τουρκία να σκιάσει τις
εικόνες του Πειραιά, της Ειδομένης και του Καλέ και να επηρεάσει θετικά
υπέρ της Ε.Ε. την ψήφο των Βρετανών πολιτών.
Στη δημοσιονομική
πειθαρχία όπου ο Νότος της Ευρωζώνης βρίσκεται διαχρονικά και σταθερά
απέναντι στις Βρυξέλλες και το Βερολίνο: Θα υπάρξει μια άτυπη
ανοχή-παράταση απέναντι σε κάθε δείγμα γραφής δημοσιονομικής
παραβατικότητας όχι μόνον λόγω του Δημοψηφίσματος στη Βρετανία αλλά
κυρίως γιατί το ζητούμενο για τους Σόιμπλε και Ντάισελμπλουμ δεν είναι
τόσο η ευθυγράμμιση της Ισπανίας, της Ιταλίας και της Γαλλίας με τα
πλαφόν ελλειμμάτων του Συμφώνου Σταθερότητας, αλλά η διαμόρφωση των
ισορροπιών που θα επιτρέψουν μέχρι τα τέλη του 2016 να έχει ολοκληρωθεί
μια κοινή με τη Γαλλία πρόταση που θα αφαιρεί από την Κομισιόν την
εποπτεία της εφαρμογής των Συνθηκών, μια αρμοδιότητα που θα ασκεί μια
Ανεξάρτητη Αρχή με λογιστικούς αυτοματισμούς και χωρίς πολιτική
διαβούλευση.
Ετσι την 24η Ιουνίου με ή χωρίς Brexit όλες οι παραπάνω εκκρεμότητες θα έλθουν στην επιφάνεια με συσσωρευμένη ένταση:
Πρώτον,
το Δημοψήφισμα θα πριμοδοτήσει την α λα καρτ συμμετοχή στην Ε.Ε. όποιο
και να είναι το αποτέλεσμά του. Βαρόμετρο των ευρύτερων επιπτώσεων θα
είναι κυρίως η τετράδα του Βίζεγκραντ και σε μέτωπα πέραν του
Προσφυγικού.
Δεύτερον, Πορτογαλία, Ισπανία και Ιταλία δεν έχουν
κανένα συμφέρον να περιμένουν την αυστηροποίηση της εποπτείας της
εφαρμογής του Συμφώνου Σταθερότητας που προωθεί το Βερολίνο με δεδομένη
τη συνυπογραφή του Παρισιού. Η πολιτική σταθερότητα βρίσκεται σε οριακό
σημείο και στις τρεις αυτές χώρες είναι ήδη σε μόνιμη συγκρουσιακή
ατμόσφαιρα με την ασκούσα δημοσιονομική εποπτεία Κομισιόν και είναι
βέβαιο ότι δεν θα αντέξει περαιτέρω αυστηροποίηση.
Τρίτον, στα
τέλη Ιουνίου θα έχει φανεί αν υπάρχει πραγματική ειρήνευση-σταθεροποίηση
στη Συρία αλλά και βούληση και δυνατότητα συνεργασίας της Τουρκίας για
να μειωθούν και να τεθούν υπό κάποιο έλεγχο οι προσφυγικές ροές. Χωρίς
τις παραπάνω δύο προϋποθέσεις πολύ δύσκολα θα διασωθεί ο κοινός
παρονομαστής ενότητας που διαμόρφωσαν οι 28 της Ε.Ε. στη Σύνοδο Κορυφής
με την Τουρκία στις 17-18 Μαρτίου στις Βρυξέλλες.
Ας το
επαναλάβουμε: Ακόμη και αν αποφευχθεί το Brexit με οριακή η αισθητή
υπεροχή της ψήφου για παραμονή στην Ε.Ε. στο Βερολίνο και στις Βρυξέλλες
δεν θα υπάρχει ανάπαυλα για πανηγυρισμούς, καθώς όλα τα υπόλοιπα
παγωμένα μέτωπα της Ευρώπης των «28» θα ενεργοποιηθούν ταυτόχρονα σε μια
ισχυρή και αισθητή παντού σεισμική δόνηση.
Το τι θα συμβεί σε
περίπτωση Βrexit είναι δυστυχώς προβλέψιμο: Αντί μιας απόφασης των «27»
για περαιτέρω εμβάθυνση μια επιλογή για την οποία δεν υπάρχουν η
δυνατότητα και η βούληση όσο στο Βερολίνο προβληματίζονται για το κόστος
της αμοιβαιοποίησης των κινδύνων με τους εταίρους στην Ευρωζώνη,
Βίζεγκραντ, Βορράς και Νότος θα διεκδικήσουν μια δική τους α λα καρτ
Ευρώπη.
(του Γιώργου Καπόπουλου, από την εφημερίδα "ΗΜΕΡΗΣΙΑ", 05/04/2016)