Είναι πλέον δια γυμνού οφθαλμού ορατό
ότι η οικονομική πολιτική που εφαρμόζει η Κυβέρνησις του Σύριζα οδηγεί σε
πολλαπλά αδιέξοδα. Αδιέξοδο αναπτυξιακό, δημοσιονομικό, καθώς και ως προς την
απασχόληση. Και απορεί κανείς πώς οι κυβερνώντες επιμένουν στην πολιτική αυτή,
όταν είναι πασιφανές που οδηγεί. Άραγε τόση άγνοια έχουν ή αδιαφορούν για την
καταστροφή που επιφέρουν;
Το ότι οδεύουμε σε αναπτυξιακό
αδιέξοδο είναι ολοφάνερο και προκύπτει από την μέχρι τούδε πορεία της
οικονομίας. Ο κ. Τσίπρας ανέλαβε την διακυβέρνηση σε μια στιγμή που η οικονομία
είχε αρχίσει να δείχνει τα πρώτα σημάδια ανακάμψεως, μετά από μια εξαετία
υφέσεως. Όμως η αναστάτωσις που προκλήθηκε από την παρατεινόμενη διαπραγμάτευση
με τους δανειστές, η επιβολή των κεφαλαιακών περιορισμών και τα φορολογικά
μέτρα κατεδίκασαν την οικονομία σε νέο κύκλο
υφέσεως.
Το δημοσιονομικό αδιέξοδο διακρίνεται
και αυτό δια γυμνού οφθαλμού. Δεν υπάρχει σήμερα Έλληνας ο οποίος να μην
καταλαβαίνει ότι η τακτική της υπερφορολογήσεως αποβαίνει εις βάρος των
δημοσίων εσόδων. Αφ’ ενός διότι έχει εξαντληθεί η φορολογική ικανότης των
πολιτών και εφ’ ετέρου διότι οι υψηλοί φόροι οδηγούν στην έξαρση της φοροδιαφυγής.
Και σε κάθε περίπτωση, διότι οι πολίτες αναγκάζονται να ξοδεύουν λιγότερο,
οπότε η ύφεσις εντείνεται και τα φορολογικά έσοδα περιορίζονται.
Το αδιέξοδο ως προς την απασχόληση
είναι κυρίως συνέπεια της υφέσεως. Ενόσω δεν ανακάμπτει η οικονομία, θέσεις
εργασίας δεν θα δημιουργούνται. Όμως δεν φταίει μόνο αυτό. Το κλίμα που έχει
κατορθώσει να διαμορφώσει ο Σύριζα είναι αντι-επιχειρηματικό και
αντι-εργοδοτικό. Μοιραίως λοιπόν αποτρέπει τους επιχειρηματίες από το να
προσλαμβάνουν εργαζομένους, ιδίως σε σχέση εξηρτημένης εργασίας (μισθωτούς).
Σήμερα όλοι προσπαθούν να περιορίσουν το προσωπικό τους.
Ιδιαίτερα αποκαλυπτικά είναι τα
στοιχεία που πρόσφατα δημοσιοποιήθηκαν αναφορικά με την συνεχή μείωση του
αριθμού των εν λειτουργία επιχειρήσεων στην χώρα, όπου κατά τα τελευταία 7
χρόνια έχουν κλείσει 245.000 μικρές, μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις με την
απώλεια 842.670 θέσεων εργασίας. Μία τάση που επιδεινώθηκε τους τελευταίους 18
μήνες όταν έβαλαν λουκέτο αρκετές μεσαίου και μεγάλου μεγέθους εταιρίες όπως η
Ηλεκτρονική Αθηνών, Ξενοδοχείο
Ledra, Εκδόσεις Παπασωτηρίου, Χαρτοποιία Θράκης, ΕΑΝΟ,
Softex
και ο κατάλογος είναι πραγματικά
μακρύς.
Το ερώτημα λοιπόν είναι αν τα αγνοούν
αυτά οι κυβερνώντες ή αν τα βλέπουν και αδιαφορούν. Αν τα αγνοούν, έχουμε μια
κλασσική επιλογή ιδεολογικής τυφλώσεως που οδηγεί σε καταστροφή της οικονομίας.
Οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν ότι ο κύριος μοχλός αναπτύξεως και οικονομικής
ευημερίας είναι η ιδιωτική πρωτοβουλία. Και αντί να της παράσχουν κίνητρα, την υπονομεύουν,
την καταδιώκουν και την τιμωρούν με την βαρύτατη φορολογία που μαθηματικώς
εντείνει την ύφεση.
Αν πάλι οι κυβερνώντες γνωρίζουν τις
συνέπειες της πολιτικής τους, αλλά αδιαφορούν γι’ αυτές, τότε έχουμε ένα προμελετημένο
σχέδιο με στόχο την διάλυση της οικονομίας όπως τη γνωρίζαμε ως σήμερα, το
οποίο διαπράττεται για ιδεολογικούς λόγους και στόχο έχει τον πλήρη έλεγχο της οικονομίας
από κρατικούς οργανισμούς και φορείς, -ως να μην ελέγχετο ήδη η οικονομία από
το κράτος,- και την σταδιακή φτωχοποίηση του μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού. Είναι προφανές ότι οικονομική ευημερία των πολιτών δεν
ενδιαφέρει τους σοσιαλμαρξιστές. Αντίθετα, θέλουν τον λαό να υποφέρει ώστε να
μπορούν να επιρρίπτουν ευθύνες στους πλούσιους και να στρέψουν τον λαό εναντίον
τους.
Ασχέτως από αναλύσεις και κομματικές
τοποθετήσεις σημασία έχει ότι οδηγούμεθα σε νέο οικονομικό αδιέξοδο. Και αυτός
είναι ο λόγος που η Κυβέρνησις Τσίπρα προσπαθεί σήμερα να καλύψει τα νώτα της
μέσω της απαράδεκτης διαδικασίας που επέλεξε για την εκχώρηση τηλεοπτικών
αδειών και την βεβιασμένη ψήφιση ενός ακόμη εκλογικού νόμου.