Πλήρης Αδράνεια πρό των Κινδύνων

Η κατάστασις πού διαμορφώνεται στό μεταναστευτικό είναι άκρως ζοφερή. Οι ροές βαίνουν σταθερώς αυξανόμενες καί ή τουρκική ακτοφυλακή αρχίζει καί πάλι νά ανέχεται -αν όχι καί νά προωθεί- τήν κίνηση μεταναστών προς τήν Ελλάδα. Καί όλα αυτά πρίν αρχίσει κάν νά συζητείται τό θέμα της Συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας, ή οποία απειλείται μέ κατάρρευση. Σέ όλους τους τόνους ή Άγκυρα διατυμπανίζει ότι θά γεμίσει τήν Ευρώπη μετανάστες, αν δέν αρθεί τό καθεστώς βίζας γιά τους πολίτες της. Κάτι πού προφανώς δέν πρόκειται νά γίνει, ιδίως μετά τήν απόπειρα πραξικοπήματος τής 15ης Ιουλίου.

Παρά τά ξεκάθαρα αυτά δεδομένα, ή ελληνική κυβέρνησις ουδέν πράττει. Προσποιείται μάλιστα ότι αγνοεί τό πρόβλημα καί παρουσιάζει τήν εικόνα μιας ανεξήγητου μακαριότητος. Ό υπουργός Προστασίας τοϋ Πολίτου έδήλωνε πρίν λίγες ήμερες αισιόδοξος ότι ή Συμφωνία μέ τήν Τουρκία δέν θά καταρρεύσει. Δέν παρέθεσε όμως τά στοιχεία στά οποία στηρίζει αυτήν τήν αισιοδοξία. Τήν ίδια στιγμή, ό υπουργός Εξωτερικών άντήλλασσε φιλοφρονήσεις μέ τόν Τούρκο ομόλογό του, τόν όποιο είχε καλέσει στην Κρήτη. Οι δύο υπουργοί συνομιλούσαν γιά εμβάθυνση σχέσεων, σάν νά μήν συμβαίνει τίποτε. Διερωτώμεθα αν τό θέμα τής Συμφωνίας καί οι προοπτικές του μεταναστευτικού ετέθησαν κάν κατά τήν συνάντηση αυτή. Ίσως ό κ. Κοτζιάς θεώρησε ότι θά «χαλούσε» τό φιλικό κλίμα τής συναντήσεως. Προφανώς δέ, ούτε τό Κυπριακό συνεζητήθη, ούτε οι αμφισβητήσεις τών κυριαρχικών δικαιωμάτων μας, στίς όποιες εμμένει ή Άγκυρα μέ άκαμπτη σταθερότητα.

Τό χειρότερο είναι, ότι τά τρέχοντα δεδομένα υποδεικνύουν ότι οι νέες ροές θά είναι αμιγώς μεταναστευτικές καί όχι προσφυγικές. Τά στοιχεία τών καταγραφών υποδεικνύουν ότι άπό όσους έχουν περάσει μέχρι στιγμής είναι ζήτημα αν τό 50% προήρχετο άπό τήν Συρία. Πλέον όσοι μπορούσαν νά διαφύγουν άπό τις έκεί εμπόλεμες ζώνες, έχουν διαφύγει. Πολλούς Σύρους μάλιστα τους κρατούν οι Τούρκοι καί τούς προετοιμάζουν γιά νά υποστηρίξουν τά σχέδια τους γιά τήν αυριανή Συρία. Μέ τόν ϊδιο τρόπο σήμερα, τους χρησιμοποιούν γιά νά δώσουν επίφαση νομιμότητος στην επιχείρηση εισβολής πού ονόμασαν «Ασπίδα του Ευφράτη», αναθέτοντας τους τήν «βρώμικη δουλειά» τών εκκαθαρίσεων. Στό μέλλον θά είναι ή πέμπτη φάλαγγα τών Τούρκων στά μετόπισθεν τών Κούρδων τής Συρίας.

Προς τήν Ελλάδα θά προωθήσουν παρανόμους μετανάστες, οι όποιοι έκ τών πραγμάτων θά εγκλωβισθούν στην χώρα μας. Είναι αφελές νά πιστεύουμε ότι μπορεί νά τελεσφορήσουν τά ευχολόγια τής Ευρωπαϊκής Επιτροπής καί νά δεχθούν κάποιες χώρες της ΕΕ τόν καταμερισμό τών προσφύγων πού έχουν άπεργασθεί κάποιοι διπλωμάτες στις Βρυξέλλες. Εχουμε δει άλλωστε πώς μέχρι στιγμής πέφτουν στό κενό οι εκκλήσεις τού κ. Δημ. Αβραμόπουλου, ό όποιος ώς αρμόδιος Επίτροπος επαναφέρει τό θέμα μέ κάθε ευκαιρία.

Επίσης είναι εξωπραγματική ή προσέγγισις τής ελληνικής κυβερνήσεως νά θεωρεί όλους όσους φθάνουν στά σύνορα μας αδιακρίτως πρόσφυγες, αγνοώντας τις ευρωπαϊκές αποφάσεις, τους ορισμούς τοϋ ΟΗΕ, άλλα καί τήν Συνθήκη τής Γενεύης, τήν οποία επικαλείται χωρίς προφανώς νά τήν έχει μελετήσει. Είναι δέ καί εξαιρετικώς επικίνδυνη, διότι άφ' ενός δίδει αφορμές γιά ανέγερση τειχών καί φρακτών καί άφ' έτερου επιτρέπει σέ κάποιες χώρες πού τύποις μόνον δηλώνουν αλληλεγγύη, νά εφησυχάζουν ότι έν τέλει θά κρατήσουμε όσους φθάνουν έδώ. Τό πολύ-πολύ, κατά τήν δεδηλωμένη πρόθεση τού Βόλφγκαγκ Σώυμπλε, νά εγκρίνουν μίαν -ανεπαρκή ώς συνήθως-χρηματοδότηση.

Νά σημειώσουμε ότι δέν υπήρξε ή παραμικρή άντίδρασις άπό τήν Αθήνα, όταν ό Γερμανός υπουργός Εξωτερικών ομιλούσε γιά «πιέσεις προς τήν Ελλάδα» προκειμένου νά είναι «συνεργάσιμη» στην αναμενόμενη νέα έξαρση τοϋ μεταναστευτικού. Είναι προφανές ότι μέ τήν στάση της αυτή, ή ελληνική κυβέρνησις ενθαρρύνει καί τόν Σώυμπλε καί όσους σκέπτονται όπως αυτός. Αμφιβάλλουμε άν τό αντιλαμβάνονται οι κυβερνώντες μας.

Η στάσις τών Αθηνών προδίδει δυστυχώς ότι μετά 17 μήνες τά συγκυβερνώντα κόμματα εξακολουθούν νά διακατέχονται άπό τήν ίδια ίδεοληπτική άγνοια τών δεδομένων τής Ευρώπης καί τής διεθνούς δυναμικής καί συγκυρίας. Δέν αντιλαμβάνονται ότι οδηγούν τήν χώρα σέ έναν ιδιότυπο δομικό «εξανδραποδισμό». Άπό σταυροδρόμι ηπείρων καί πολιτισμών κινδυνεύουμε νά μετατραπούμε σέ κράτος-μαξιλάρι πού μπορεί νά συνθλιβεί άπό τίς πιέσεις πού θά ασκηθούν ταυτοχρόνως έξ ανατολών καί έκ δυσμών. Καί τίς όποιες δείχνουμε νά άνεχόμεθα μέ ανεξήγητη μοιρολατρία.

(από την εφημερίδα «Εστία», 30/08/2016)