Το
energia.
gr
δεν έχει φεισθεί
κόπων και μελάνης για να αναλύει, εδώ και καιρό, τα αδιέξοδα στα οποία οδήγησε η
απόφαση της Τρόικα και της Κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου να προχωρήσουν στην
‘ιδιωτικοποίηση’ του Ανεξάρτητου Διαχειριστή Φυσικού Αερίου (ΔΕΣΦΑ). Μια
ιδιωτικοποίηση που καλώς εχόντων των πραγμάτων δεν έπρεπε να είχε συμπεριληφθεί
καν στο πρόγραμμα εκποίησης της Δημόσιας περιουσίας μέσω του ΤΑΥΣΙΤ. Αλλά και
αφού έγινε ότι έγινε (διαγωνισμός και υποβολή προσφοράς τον Ιούνιο 2013) έπρεπε
ο διαγωνισμός να είχε σταματήσει και να ακυρωθεί άμεσα για δύο βασικούς και
ξεκάθαρους λόγους :
(α) Το
προσφερθέν τίμημα είναι απαράδεκτα χαμηλό ( στα € 400 εκ. για το 66% της
εταιρίας όταν κατ’ ελάχιστο τα πάγιά της ανέρχονται στα € 2.0 δις ).
(β) Ο
επισπεύδον αγοραστής ήτο συγχρόνως προμηθευτής αερίου – νυν και μελλοντικός-
και άρα η αυτή η απλή αλήθεια προμήνυε βαρύτατη νομική εμπλοκή, όπερ και
εγένετο.
Το ότι
κάποια στιγμή μετά το σίριαλ των τελευταίων τριών ετών το Ελληνικό δημόσιο,
μέσω του αρμόδιου Υπουργού, θα έσπευδε να κατοχυρώσει τα δικαιώματα του και να
προστατεύσει τους καταναλωτές (βιομηχανία και οικιακούς) από παράλογες χρεώσεις
δικτύων ήτο αναμενόμενο και αυτονόητο, και εάν δεν το έκανε ο σημερινός
υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Πάνος Σκουρλέτης, θα το έκανε ο
επόμενος για τον απλούστατο λόγο ότι τα τελευταία τρία χρόνια έχουν αλλάξει οι
συνθήκες στην αγορά και η διείσδυση του φυσικού αερίου διαρκώς αυξάνεται και άρα
τίθενται επί τάπητος κεφαλαιώδη ζητήματα προστασίας του καταναλωτή.
Η
διαφαινόμενη ακύρωση του διαγωνισμού πώλησης του ΔΕΣΦΑ, λογω της αναμενόμενης
απόσυρσης του ενδιαφέροντος από την
SOCAR – για λόγους καθαρά
οικονομικούς αφού η Αζέρικη οικονομία έχει πληγεί βάναυσα από την κατάρρευση
των τιμών του αργού και η ίδια η
Socar
αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα
ρευστότητας (βλέπε
άρθρο
energia.
gr) – θα
έχει ορισμένες αρνητικές επιπτώσεις αλλά προς θεού δεν είναι προς θάνατο. Το
μεν δημόσιο θα απολέσει αναμενόμενα έσοδα € 188 δις (τα υπόλοιπα θα πήγαιναν
στα ΕΛΠΕ) όμως θα έχει κερδίσει μια πολύτιμη ελευθερία κινήσεων. Έτσι θα
μπορέσει με άνεση και σιγουριά να προγραμματίσει τις επόμενες κινήσεις του ενισχύοντας
τον τομέα του φυσικού αερίου κάτι που θα μπορούσε να προκύψει λ.χ. μέσω
μετοχοποίησης της ΔΕΠΑ δια της εισαγωγής
της στο Χρηματιστήριο, ενώ ο ΔΕΣΦΑ θα μπορούσε να συμμετέχει ως μέτοχός και σε
κοινά
project
μαζί
άλλες εταιρίες. Έχοντας μια καλή οικονομική κατάσταση, σταθερό
cash
flow,
και μια αυξημένη δυναμικότητα (βλέπε επέκταση
LNG
terminal στη
Ρεβυθούσα) ο ΔΕΣΦΑ μπορεί αυτοδύναμα να αντιμετωπίσει την επόμενη ημέρα
διαλέγοντας αυτός (μέσω της Κυβέρνησης) τις συμμαχίες και συνεργασίες που θα
μπορούσε να επιδιώξει, προς αμοιβαίο όφελος.