Χωρίς Μηχανισμούς Χειρισμού Κρίσεων

Ο χειρισμός κρίσεων είναι μια πολύπλοκη διαδικασία που απαιτεί πρωτίστως την θεσμοθέτηση συντονιστικών οργάνων ώστε να εξασφαλίζεται η καλύτερη συνεργασία των εμπλεκόμενων κρατικών φορέων. Η έλλειψις τέτοιων οργάνων από την Ελλάδα, όπως και η απουσία προσδιορισμένων διαδικασιών για την αξιολόγηση και αντιμετώπιση καταστάσεων που θα μπορούσαν να εξελιχθούν σε κρίσεις, έχει αναδειχθεί τις τελευταίες μέρες εξ αιτίας των συνεχών τουρκικών προκλήσεων στο Αιγαίο. Ουσιαστικώς, η Άγκυρα έχει μονοπωλήσει το πεδίο των εντυπώσεων, σύροντας και πολλά ελληνικά μέσα ενημερώσεως, που αναπαράγουν τα-προφανώς κατευθυνόμενα- τουρκικά δημοσιεύματα, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι έτσι εξυπηρετούν τους σκοπούς του Ερντογάν.

Διανύουμε μια από τις σπάνιες περιπτώσεις κατά τις οποίες η προσοχή του Τούρκου Προέδρου είναι προσηλωμένη στα εσωτερικά του ζητήματα, δηλαδή στο επικείμενο δημοψήφισμα για την συνταγματική αλλαγή που θα τον περιβάλει με τις υπερεξουσίες που επιθυμεί. Προς τούτο του είναι αναγκαίες οι ψήφοι των Γκρίζων Λύκων, στα εθνικιστικά αισθήματα των οποίων απευθύνεται η πολιτική των συνεχών προκλήσεων προς την Ελλάδα.

Διά των στηλών της «Εστίας», είχαμε προβλέψει από τις αρχές του τρέχοντος μηνός ότι οι προκλήσεις θα είναι συνεχείς, αλλά δεν θα σημειωθεί κλιμάκωσις που θα μπορούσε να οδηγήσει σε μείζονα κρίση. Και τούτο, διότι οι εκκαθαρίσεις του Ερντογάν στις Ένοπλές δυνάμεις του, μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του περασμένου Ιουλίου, τις έχουν σημαντικά αποδυναμώσει. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα τουρκικά μαχητικά που προβαίνουν σε παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου αποχωρούν ταχύτατα, αποφεύγοντας την εμπλοκή με τα ελληνικά αναχαιτιστικά. Προφανώς αυτό που θέλουν να αποφύγουν είναι η αποκάλυψις της απειρίας των πιλότων που είναι υποχρεωμένοι να χρησιμοποιούν, αφού 800 και πλέον εκπαιδευμένοι χειριστές έχουν εκδιωχθεί.

Αν η χώρα μας είχε θεσμοθετήσει θέση Συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας, ή είχε διαμορφώσει ένα Συμβούλιο Χειρισμού Κρίσεων, τα όργανα αυτά θα έπρεπε να προβούν στις ανωτέρω διαπιστώσεις και να σχεδιάσουν την ελληνική απάντηση. Η οποία, σε ένα βαθμό, θα έπρεπε να αποδυναμώνει τις εντυπώσεις που θέλουν να δημιουργήσουν οι Τούρκοι. Αντιθέτως, τα ελληνικά ΜΜΕ, ακριβώς επειδή δεν έχουν συγκροτημένη ενημέρωση, ακολουθούν τα αντίστοιχα τουρκικά. Ναι μεν μέχρι στιγμής, κυρίως εμπλεκόμενο είναι το Λιμενικό Σώμα, όμως η αποσπασματική ενημέρωσις που δίδεται από το Υπουργείο Ναυτιλίας, μάλλον περιπλέκει παρά ξεκαθαρίζει την κατάσταση. Και μπορεί οι πληροφορίες να είναι ακριβείς, δεν προσδιορίζουν όμως το πλαίσιο της καταστάσεως, η γνώσις του οποίου θα επέτρεπε μια ρεαλιστική ανάλυσή της. Για να γίνει, βεβαίως, κάτι τέτοιο απαιτείται να υπάρχουν αυτά τα θεσμικά όργανα, τα οποία η Ελλάς ουδέποτε συνεκρότησε….