Σαν τις αντιδράσεις στο σχέδιο νόμου Γαβρόγλου
που διαλύει τα ΑΕΙ, θα περίμενα και αντιδράσεις για όσα παράνομα και
εκτός θεσμικού πλαισίου συμβαίνουν και διαλύουν την πρωτεύουσα. Στην
Αθήνα λειτουργεί μονίμως ένα «άσυλο». Οσο χάρηκα το ψήφισμα του
Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΟΠΑ) που κατακεραυνώνει το σχέδιο
νόμου Γαβρόγλου, άλλο τόσο θα χαιρόμουν ψηφίσματα και ανακοινώσεις για
την Αθήνα. Υπάρχει παράλληλος βίος παραβατικότητας, δυσλειτουργίας και
παρακμής ανάμεσα στην Αθήνα και στα ΑΕΙ.
Στην Αθήνα, ο πολίτης αισθάνεται ανυπεράσπιστος χωρίς αστυνομική
προστασία. Αν απειληθεί στον δρόμο, οφείλει να προστατεύσει τον εαυτό
του. Αν πέσει θύμα ληστείας ή βίας, θα έπρεπε να είναι πιο προσεκτικός.
Αν του σπάσουν το μαγαζί ή του κάψουν το αυτοκίνητο, θα πρέπει να
αναλάβει το κόστος. Αν θελήσει να πάει σε ένα πάρκο ή να χαρεί την πόλη,
θα πρέπει αδιαμαρτύρητα να αντιμετωπίσει τον εκχυδαϊσμό του
περιβάλλοντος.
Οι όμηροι κάτοικοι της Αθήνας γνωρίζουν στο πετσί τους τι σημαίνει
«άσυλο». Στην πόλη τους, η αστυνομία είναι απούσα και η παραβατικότητα
ελέγχει πολλά σημεία και ζώνες ολόκληρες. Ακόμη και σε καταστάσεις
ευθείας απειλής κατά της ζωής πολιτών, ελάχιστοι πιστεύουν ότι θα
υπάρχει θεσμική προστασία. Η ρήξη της εμπιστοσύνης στους κανόνες
λειτουργίας της πόλης είναι πλέον καταγεγραμμένη στη συνείδηση των
πολιτών. Οι κανόνες που απλώς διακρίνουν την κοινωνία από τη ζούγκλα
έχουν, στην Αθήνα, κουρελιαστεί.
Αυτή η κατάσταση διαμορφώνει τα τελευταία χρόνια την ατμόσφαιρα στην
Αθήνα. Η θεσμική κατάρρευση στην ποιότητα ζωής, στην ασφάλεια και στην
καθαριότητα, στον στοιχειώδη σεβασμό και στην προστασία των πιο ευάλωτων
πολιτών (σε ηλικία, αρτιμέλεια, εισόδημα) είναι ο κανόνας. Η
αξιοπρέπεια είναι η εξαίρεση. Στην Πανεπιστημίου, στη Σταδίου, στην
Ομόνοια, στην Αθηνάς, στο Μοναστηράκι, στο Σύνταγμα, στην Κοραή, η μάκα
στα πεζοδρόμια, η ρυπαρότητα στα ρείθρα, οι καταρρέουσες προσόψεις, η
αυθαιρεσία των περιπτέρων και των μικροπωλητών, οι επαίτες δημιουργούν
την αίσθηση πως αυτή η πόλη δεν ανήκει στον «πολιτισμένο» κόσμο. Και η
Αθήνα δεν το αξίζει αυτό. Η δημοτική αρχή οφείλει να δει την
πραγματικότητα, γιατί όσες ανακοινώσεις και να βγάλει, όσες ευθύνες και
αν ζητήσει από άλλους, η καθημερινή εμπειρία είναι αδιάψευστος μάρτυς. Η
Αθήνα πρέπει να καταργήσει το «άσυλο» της χυδαιότητας και της ανομίας.
(από την εφημερίδα "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 11/06/2017)