Σημαντική ανάπτυξη του βιοαερίου τα επόμενα 10 με 15 χρόνια προβλέπει η Ευρωπαϊκή Ένωση Βιοαερίου.
Σύμφωνα με παρουσίαση που έκανε πρόσφατα στις Βρυξέλλες, έως το 2030, η παραγωγή βιοαερίου στην Ευρώπη θα μπορούσε να φθάσει τα 50
Bcm/
y
(δισ. κυβικά μέτρα ανά έτος), ή περίπου στο 10% της τρέχουσας κατανάλωσης φυσικού αερίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ).
Με επίκεντρο την ανάγκη απανθρακοποίησης του ενεργειακού συστήματος και του αυξανόμενου ενδιαφέροντος για τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στη βιομηχανία φυσικού αερίου, μελετητές του Ινστιτούτου Ενεργειακών Μελετών της Οξφόρδης εξέτασαν τη σημερινή κατάσταση και το ενδεχόμενο περαιτέρω ανάπτυξης στην παραγωγή και χρήση βιοαερίου και βιομεθανίου.
Μεταξύ 2009 και 2015 ο αριθμός των μονάδων παραγωγής βιοαερίου στην Ευρώπη αυξήθηκε σημαντικά από περίπου 6.000 σε σχεδόν 17.000 (εκ των οποίων μόλις 28 στην Ελλάδα). Η συνολική παραγωγή πρωτογενούς ενέργειας βιοαερίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2014 έφτανε τα 14,9
Mtoe (εκατομμύρια τόνοι ισοδυνάμου πετρελαίου), αυξημένη κατά 6,6% σε σχέση με το προηγούμενο έτος. Το ίδιο έτος είχαν παραχθεί στην ΕΕ 57
TWh (τεραβατώρες) ηλεκτρικής ενέργειας από βιοαέριο, αυξημένες κατά 9% από το 2013. Αυτοί οι ρυθμοί ανάπτυξης δείχνουν εντυπωσιακοί, αλλά με τη συνολική παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στην ΕΕ να ανέρχεται σε 3.032
TWh, το βιοαέριο τελικά δεν παράγει παρά μόνο το 1,9% του συνόλου.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν αργήσει στην ανάπτυξη μονάδων βιοαερίου, με περίπου 2.200 σε λειτουργία, εκ των οποίων η πλειοψηφία βρίσκεται σε εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων. Ωστόσο, το υπουργείο Ενέργειας των ΗΠΑ εκτιμά ότι υπάρχει προοπτική αύξησης των μονάδων παραγωγής σε 13.000. Το βιοαέριο άλλωστε έχει αρχίσει να προσελκύει την προσοχή μεγάλων ενεργειακών εταιρειών, όπως διαφαίνεται και από την πρόσφατη επένδυση των 155 εκατ. δολαρίων της BP στις ΗΠΑ, η οποία απέκτησε υποδομές της Clean Energy Partners.
Πάντως, εξακολουθεί να αποτελεί πεδίο ..μάχης το αν η παραγόμενη από βιομάζα ενέργεια είναι τελικά "ουδέτερη από άνθρακα" _ προκύπτει από μια σύνθετη και λεπτομερή ανάλυση του κύκλου ζωής κάθε αλυσίδας εφοδιασμού. Σύμφωνα με τη μελέτη του Ινστιτούτου Ενεργειακών Μελετών της Οξφόρδης, υπάρχει μια γενική παραδοχή ότι η χρήση βιοαερίου μπορεί να οδηγήσει σε σημαντική εξοικονόμηση εκπομπών αερίων θερμοκηπίου (GHG) σε σύγκριση με τις εναλλακτικές λύσεις που προέρχονται από ορυκτά καύσιμα.
Η Γερμανία είναι η κυρίαρχος στην παραγωγή βιοαερίου στην Ευρώπη: η ανάπτυξη εγκαταστάσεων βιοαερίου ξεκίνησε κατά τη δεκαετία του 1990 και επιταχύνθηκε μεταξύ των ετών 2006 και 2013. Ωστόσο, ένας νέος νόμος για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας που τέθηκε σε ισχύ την 1η Αυγούστου 2014 οδήγησε σε μειωμένη χρήση ενεργειακών καλλιεργειών και έτσι η βιομηχανία επικεντρώθηκε εκ νέου στις πρώτες ύλες που προέρχονται από απόβλητα. Αυτό επιβράδυνε σημαντικά τον ρυθμό ανάπτυξης. Παρόλο που περίπου 1.000 νέες μονάδες ετησίως δημιουργήθηκαν στη Γερμανία μεταξύ 2009 και 2011, το 2014 περιορίστηκαν σε μόλις 150.
Η Ιταλία _ με τον δεύτερο μεγαλύτερο αριθμό μονάδων παραγωγής βιοαερίου στην Ευρώπη _ επίσης άλλαξε το καθεστώς παροχής κινήτρων το 2013, επιδιώκοντας με τον ίδιο τρόπο την προώθηση μονάδων μικρότερης κλίμακας που χρησιμοποιούν βιολογικά απόβλητα ως πρώτη ύλη.
Σε κάθε περίπτωση, η Ευρώπη είναι εκείνη που οδήγησε τον πλανήτη στην εφαρμογή της τεχνολογίας του βιοαερίου. Η παραγωγή βιοαερίου από απόβλητα, τα οποία διαφορετικά θα είχαν αποσυντεθεί και απελευθερώσει στην ατμόσφαιρα μεθάνιο και CO2, εμφανίζεται ως μια αδιαμφισβήτητη, χαμηλού κόστους …διαδρομή για τον περιορισμό των επικίνδυνων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Αρκετές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις έχουν ήδη αναγνωρίσει αυτό το δυναμικό, αν και υπάρχουν περιθώρια για ευρύτερη υιοθέτηση αυτής της προσέγγισης.
Η παραγωγή βιοαερίου μπορεί επίσης να είναι επωφελής, ακόμη και όταν η τροφοδοσία μια μονάδας από ενεργειακές καλλιέργειες είναι περιορισμένη και πρέπει να χρησιμοποιηθούν και βιοαπόβλητα. Πρέπει ωστόσο πάντα να λαμβάνεται μέριμνα και απαιτείται περαιτέρω έρευνα προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι συνέπειες της αλλαγής χρήσης της γης και η ανάπτυξη των ενεργειακών καλλιεργειών δεν είναι επιζήμιες για άλλες χρήσεις γης, τους υδάτινους πόρους και την παραγωγή τροφίμων.
Η πλέον αποδοτική από πλευράς κόστους επιλογή είναι η χρήση βιοαερίου κοντά στο σημείο παραγωγής για την κάλυψη των τοπικών απαιτήσεων σε θερμότητα και ηλεκτρική ενέργεια. Όταν δεν υπάρχει επαρκής τοπική ζήτηση, η αναβάθμιση σε βιομεθάνιο για έγχυση στο δίκτυο αερίου μπορεί να αποτελέσει μια χρήσιμη εναλλακτική λύση.
Η κλίμακα της παραγωγής δεν πρόκειται να αντικαταστήσει το σημερινό επίπεδο κατανάλωσης φυσικού αερίου που προέρχεται από ορυκτά καύσιμα, αλλά η χρήση του βιοαερίου θα επιτρέψει τη συνεχή αξιοποίηση της υφιστάμενης υποδομής φυσικού αερίου καθώς το ενεργειακό σύστημα απανθρακοποιείται. Στην Ευρώπη, για παράδειγμα, η παραγωγή βιοαερίου θα μπορούσε το 2030 να φθάσει το ισοδύναμο των 50 Bcm, το οποίο θα αποτελεί πάνω από το ήμισυ της προβλεπόμενης παραγωγής εγχώριου φυσικού αερίου εκείνη την εποχή. Το βιοαέριο μπορεί άλλωστε να παράσχει ένα χρήσιμο «συμπλήρωμα» χαμηλής περιεκτικότητας σε άνθρακα στη διαλείπουσα παραγωγή ανανεώσιμης ενέργειας από αιολική και ηλιακή ενέργεια.