Ήταν ο θρίαμβος των αισιόδοξων. Εκείνων που πίστευαν ότι είμαστε κανονική ευρωπαϊκή χώρα. Όλων όσοι υποστήριζαν ότι παρά τις ιδιαιτερότητες είμαστε χώρα της Δύσης.
Το Συμβούλιο της Επικρατείας είχε εκδώσει απόφαση που έκλεινε μια περίοδο αυθαιρεσιών της εκτελεστικής εξουσίας. Οι φορολογικές αρχές δεν θα μπορούσαν να παρατείνουν συνεχώς τη διάρκεια της παραγραφής των φορολογικών αξιώσεων. Οι υπηρεσίες χρησιμοποιούσαν την ευκολία να παρατείνουν κάθε χρόνο τη διάρκεια της παραγραφής και οι φορολογικές υποθέσεις δεν παραγράφονταν σχεδόν ποτέ.
Το ανώτατο δικαστήριο αποφάσισε ότι συνεχείς παρατάσεις παραγραφής είναι αντισυνταγματικές και έκρινε ότι η παραγραφή των φορολογικών αξιώσεων του Δημοσίου είναι πενταετής.
Ηταν μία απόφαση που προστάτευε τους πολίτες από την αυθαιρεσία αλλά και αποκαθιστούσε τη χαμένη αίσθηση εμπιστοσύνης σε οποιονδήποτε σκέπτονταν να επενδύσει. Το κράτος δικαίου ήταν ισχυρό. Ακόμα κι αν οι κρατικές υπηρεσίες αυθαιρετούν, υπάρχει δικαιοσύνη στην οποία μπορούν να προσφύγουν και να δικαιωθούν. Οπως γίνεται σε δημοκρατίες που ισχύει η διάκριση των εξουσιών.
Στο σκεπτικό της απόφασης αναφερόταν χαρακτηριστικά ότι η παραγραφή πρέπει να έχει εύλογη διάρκεια ενόψει μάλιστα του ότι πλέον διευκολύνεται η διαδικασία ελέγχου λόγω των σύγχρονων ηλεκτρονικών μεθόδων και δεν δικαιολογείται ο καθορισμός μακρού χρόνου παραγραφής πέραν των χρονικών ορίων που όριζαν οι προϊσχύουσες διατάξεις, σε χρόνο κατά τον οποίο η φορολογική διοίκηση δεν διέθετε τα εργαλεία αυτά.
Στην πραγματικότητα, το ανώτατο δικαστήριο απλά επιβεβαίωσε πολλές αποφάσεις τμημάτων του αλλά και κατωτέρων δικαστηρίων τα οποία είχαν κρίνει ότι είναι αντισυνταγματικές οι συνεχείς παρατάσεις παραγραφής φορολογικών αξιώσεων του Δημοσίου.
Και όλα πήραν τον δρόμο τους; Οχι, αυτό θα γινόταν σε κανονική δημοκρατία. Στη δική μας ο κυβερνητικός εκπρόσωπος θεώρησε καθήκον του να... μαλώσει το δικαστήριο. Το κατηγόρησε ότι «δεν υπερασπίζεται το δημόσιο συμφέρον», επειδή η κυβέρνηση είχε πρόθεση να αξιοποιήσει καταλόγους (ενδεχόμενων) φοροφυγάδων και δεν θα μπορεί να κάνει ελέγχους για μεγαλύτερη διάρκεια.
Λίγες ώρες μετά την κυβερνητική «γραμμή», ήρθαν οι διαρροές. Ανώνυμοι κύκλοι είπαν ότι η δικαστική απόφαση παρακάμπτεται. Αν οι υπηρεσίες «ανακαλύψουν» νέα στοιχεία για φοροδιαφυγή παλαιότερων ετών, η παραγραφή επεκτείνεται σε δέκα χρόνια.
Αργά τη νύχτα, μετά τα μεσάνυχτα, τα πράγματα παίρνουν απρόσμενη τροπή. Αναρμόδιος, αναπληρωτής υπουργός (της Υγείας) έχει οίστρο, δηλαδή συναισθηματική ένταση που εμπνέει δημιουργικότητα. Γεμίζει τις ώρες του, γράφοντας στιχάκια που αναρτά σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης: «Ελλάς Ελλήνων Δικαστών/Απαλλαγμένη των Λιστών/ Για προστασία των Ληστών/ Σύνταγμα λάστιχο λοιπόν/Για χάρη των καναλαρχών/
Αυτή δεν είναι δικαιοσύνη και μάλιστα τυφλή,/είναι η προστασία του κάθε “νταβατζή”...».
Μπορεί να μην είμαστε κανονική ευρωπαϊκή χώρα, είμαστε όμως ευχάριστη περίπτωση. Αιωρείται πάντα, μια αίσθηση γελοιότητας, που τελικά επικρατεί. Είναι κι αυτό πηγή αισιοδοξίας.
(Πηγή: Καθημερινή)