Αξιοθρήνητο ήταν το θέαμα των δύο υπέρβαρων γερόντων, οι οποίοι λεκιασμένοι με καφέδες και λοιπά υγρά προσπαθούσαν να ξεφύγουν από τους διώκτες τους. Η σωματική τους διάπλαση δεν τους επέτρεπε να τρέξουν και τους φαντάζεσαι να προσπαθούν ασθμαίνοντες να επιταχύνουν, κατά το δυνατόν, τον επίπονο βηματισμό τους. Αν για τη νεότητα η σωματική άσκηση είναι φυσική ανάγκη ή ζήτημα καλαισθησίας, για τις ηλικίες των κυρίων Ξυδάκη και Φίλη μπορεί να αποβεί σωτήρια από πολλές πλευρές. Βοηθάει και την καρδιά και την ευπρέπεια. Δεν θα επαναλάβω πως έσπειραν ανέμους και τώρα θερίζουν θύελλες, διότι νομίζω ότι δεν θα το καταλάβουν ούτε οι ίδιοι. Αντιθέτως, εδώ και μέρες, προσπαθώ να καταλάβω τι γύρευαν σε μια εκδήλωση διαμαρτυρίας για την κυρία Ηριάννα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αισθάνεται ότι χάνει ως κυβέρνηση τον έλεγχο των αριστερών τζιχαντιστών που είχε ως αντιπολίτευση; Και εμφανίστηκαν για να υπενθυμίσουν στα παιδιά πως κι αυτοί εντέλει αγωνίζονται για τις ίδιες αξίες; Η ιστορική μνήμη των παιδιών όμως κινείται σε επίπεδα αμοιβάδας. Ξέχασαν και τη συμπαράσταση στις καταστροφές του 2008 και τη Μαρφίν και θυμήθηκαν μόνον ότι αυτοί οι δύο είναι τέως υπουργοί, ως εκ τούτου «Ανθρωποφύλακες», όπως τους χαρακτήρισαν προχθές στο βίντεο που κυκλοφόρησε με την υπερπαραγωγή καταστροφών στην Ερμού. Στις εικόνες δεν εντυπωσιάζουν ούτε οι βαριοπούλες ούτε τα λοστάρια που σπάνε υαλοπίνακες. Δυστυχώς, τα έχουμε ξαναδεί και θα τα ξαναδούμε. Μένει μόνον το σύνθημα: «Εμείς επιλέγουμε με ποιους θα ζήσουμε». Τι άλλο έλεγαν οι ναζί; Τι άλλο λένε οι τζιχαντιστές; Τι άλλο λέει η Χρυσή Αυγή;
Χρειάζεται ο ΣΥΡΙΖΑ την αριστερή τζιχάντ; Τη χρειάζεται και γι’ αυτό υπερασπίζονται τα αιτήματά της οι διάφοροι Κοντονήδες. Το ζήτημα στην περίπτωση δεν είναι η τύχη της κυρίας Ηριάννας. Το ζήτημα είναι ότι η κυβέρνηση ανάμεσα στην υπεράσπιση ενός θεσμού της δημοκρατίας και τους πυρομανείς επιλέγει τους δεύτερους. Τους φοβάται όπως φοβάται και την Ευρώπη. Η Ευρώπη εξασφαλίζει την επιβίωσή της στο παρόν. Η αριστερή τζιχάντ θα της εξασφαλίσει το μέλλον στην αντιπολίτευση. Εν τω μεταξύ, εκπέμπουν το θράσος και την προπέτεια του ανθρώπου που φοβάται και τη σκιά του. Οι κουκουλοφόροι είναι η σκιά τους.
Οσο για την απουσία της αστυνομίας, ε, αυτή πια συγκαταλέγεται στα κεκτημένα της δημοκρατίας μας. Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες φέρουν τον κ. Τόσκα να υπέβαλε την παραίτησή του η οποία όμως δεν έγινε δεκτή. Οπως δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Καρανίκας, για όλα αυτά δεν φταίει ο υπουργός. «Φταίει η κακούργα κενωνία».
Ζω για τη μέρα που θα δω τον Τόσκα Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
(Πηγή: Καθημερινή)