Ο Μισέλ Σοσουντόφσκι, καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Οτάβα στον
Καναδά, είναι ένας από τους πιο διακεκριμένους μελετητές και αναλυτές των
θεμάτων της παγκόσμιας εξωτερικής πολιτικής. Διευθύνει την ιστοσελίδα
«Global Research» και τα άρθρα και τα βιβλία του περιέχουν σημαντικές απόψεις
και στοιχεία για την παγκόσμιαπολιτική, τον ρόλο των μεγάλων δυνάμεων και
τα παιχνίδια επιρροής τους.
Ο ίδιος υπήρξε και είναι συνομιλητής και έχει στενή επαφή με μεγάλες
προσωπικότητες της παγκόσμιας πολιτικής αρένας. Στα ελληνικά, κυκλοφορεί το
βιβλίο του «Η Παγκοσμιοποίηση του Πολέμου». Έχει επισκεφθεί άλλωστε αρκετές
φορές την Ελλάδα για να μιλήσει σε διεθνή συνέδρια.
Ο καθηγητής Σοσουντόφσκι υπήρξε μάλιστα καθηγητής στο Καθολικό Παν/μιο
της Χιλής το 1970-73, την εποχή της διακυβέρνησης του, ανατραπέντος από τη
χούντα του Πινοσέτ, Προέδρου Σαλβαδόρ Αλιέντε.
Συναντήσαμε τον Καναδό καθηγητή στο Πεκίνο στο περιθώριο διεθνούς συνεδρίου.
Ο Μισέλ Σοσουντόφσκι μίλησε στο ΑΘηναϊκο/ Μακεδονικό Πρακτορείο
Ειδήσεων για τα σημερινά παγκόσμια προβλήματα, τις γεωστρατηγικές προκλήσεις
που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα, ιδίως όσον αφορά την πρόκληση ενός νέου
πυρηνικού πολέμου και εκφράζει την ανησυχία του για τον κίνδυνο μίας πυρηνικής
εκτροπής, λόγω κυρίως της αφροσύνης που χαρακτηρίζει εκείνους που λαμβάνουν τις
κρίσιμες για τον κόσμο μας αποφάσεις.
«Οκόσμος αγνοεί το τι μπορεί να προκαλέσει ένας πυρηνικός πόλεμος. Και
το 2001-2 οι ΗΠΑ επανακαθόρισαν το πυρηνικό τους δόγμα, προβλέποντας
προληπτικές πυρηνικές επιθέσεις κι άλλα πλήγματα για να υπερασπισθούν τα εδάφη
τους» λέει στο Αθηναϊκό/ Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο καθηγητής
Σοσουντόφσκι και προσθέτει: «Οι ΗΠΑ ανέπτυξαν την έννοια του προληπτικού
πυρηνικού πολέμου. Με τα όπλα τους προέβλεπαν επιθέσεις σε μία σειρά
μεσανατολικών κρατών, αλλά θα πρέπει να σημειώσω ότι το 2002 η Γερουσία
ενέκρινε τη χρήση πυρηνικών σε συμβατικά πεδία μαχών, διότι αναβαθμίσθηκε το
δόγμα, παρά την αντίδραση του μακαρίτη γερουσιαστή Έντουαρντ Κένεντι, ή του
γερουσιαστή Φάινσταϊν. Ο Κένεντι τόνισε δε, πως αυτή η διαδικασία θολώνει τη
διάκριση μεταξύ συμβατικών και πυρηνικών στρατηγικών οπλικών συστημάτων. Όμως,
άναψε το πράσινο φως για να χρησιμοποιούνται τακτικά πυρηνικά όπλα χωρίς την
έγκριση του Προέδρου. Πλέον, ακόμη κι ένας στρατηγός στο θέατρο του πολέμου
μπορεί να τα χρησιμοποιήσει... Έχουμε περάσει πλέοναπό το δόγμα της
αμοιβαίας πυρηνικής επίθεσης, που κυριαρχούσε στον Ψυχρό Πόλεμο, σε αυτό του
προληπτικού πλήγματος. Η έννοια της αποτροπής έχει καταργηθεί πλήρως, γι' αυτό
δεν μας εντυπωσιάζει αυτό που προσπαθεί να κάνει η Βόρεια Κορέα. Και μολονότι
διατείνονται πως τα τακτικά όπλα δεν είναι πυρηνικά, διότι αυτά μπορεί βέβαια
να χρησιμοποιούν άλλη τεχνολογία, είναι όμως 12 φορές πιο ισχυρά από αυτά που
χρησιμοποιήθηκαν στη Χιροσίμα, ή το Ναγκασάκι».
Ο Καναδός καθηγητής λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι «η πολιτική αυτή έχει οδηγήσει σε
μία επένδυση τρισεκατομμυρίων, στην ανάπτυξη "ειρηνικών" τακτικών
όπλων, διότι όπως υποστηρίζει το Πεντάγωνο, αναφορικά με το ενδεχόμενο επίθεσης
στη Βόρειο Κορέα, αυτά είναι αβλαβή για τον άμαχο πληθυσμό γιατί εκρήγνυνται
υπογείως. Βλέπουμε πως υπάρχει μία αλλαγή στην προπαγάνδα, είναι πλέον μία
προπαγάνδα που προορίζεται για χρήση από αυτούς που λαμβάνουν τις αποφάσεις, οι
οποίοι πλέον διατείνονται πως αφού τα πυρηνικά όπλα μπορούν να σώσουν και να
εξοικονομήσουν ανθρώπινες ζωές γιατί να μην τα χρησιμοποιήσουμε; Και πλέον αυτό
το δόγμα περιλαμβάνεται σε όλα τα στρατιωτικά εγχειρίδια».
Ο καθηγητής Σοσουντόφσκι υποστηρίζει μιλώντας στο Αθηναϊκό/ Μακεδονικό
Πρακτορείο Ειδήσεων ότι ο κόσμος σήμερα «είναι σε ένα πολύ, πάρα πολύ,
επικίνδυνο σταυροδρόμι. Οι ΗΠΑ έχουν ένα σχέδιο ηγεμονίας και οι τέσσερις
εχθροί της ηγεμονίας των ΗΠΑ είναι οι Ρωσία, Κίνα, Βόρειος Κορέα, Ιράν. Αυτές οι
τέσσερις χώρες, γιατί; Διότι δεν συμμορφώνονται, δεν ανήκουν στη ζώνη επιρροής
τω ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ και αποτελούν αντιπάλους. Το λέω αυτό γιατί 10 χρόνια πριν
η Ουάσινγκτον Ποστ αποκάλυψε τα έγγραφα που περιέγραφαν τα παιχνίδια πολέμου,
τα σενάρια πολέμου, που συντάσσονταν σε τακτική βάση στο πλαίσιο του σχεδίου
VIGILANT SHIELD και είχαν ένα υποθετικό σενάριο επίθεσης ενάντια σε τέσσερις
χώρες, που ονομάζονταν Ρούμπεκ, Τσούρια, Ερμιχάν και Νέμεζι, που αντιστοιχούσαν
στη Ρωσία,Κίνα, Βόρειο Κορέα και Ιράν και είναι μία προσομοίωση του τι
μπορεί να συμβεί. Γιατί άλλες περιοχές δεν αποτελούν τόσο μεγάλο κίνδυνο, αλλά
κι αυτές δεν είναι τόσο πολύ μεγάλη απειλή, απλά αποτελούν μία καταπάτηση του
ηγεμονικού ρόλου των ΗΠΑ».
Ο Καναδός καθηγητής είναι ιδιαίτερα απαισιόδοξος όμως και για την αντίδραση
των κινημάτων σε όλον τον κόσμο.
Το ΑΠΕ- ΜΠΕ τον ρώτησε για την απουσία αντίδρασης στην ξέφρενη κούρσα των
πυρηνικών.
«Το αντιπυρηνικό κίνημα είναι πλέον
νεκρό. Κι ο λόγος γι' αυτό πιστεύω πως είναι ότι οι υποδομές της
πολιτικο-οοικονομικής εξουσίας, ιδίως η Γουόλ Στριτ, χρηματοδοτεί τα πολιτικά
κινήματα. Είναι αυτό που λέω "κατασκευή διαφωνίας/ανυπακοής" και με
αυτό τον τρόπο ελέγχουν τα κινήματα διαμαρτυρίας. Πληρώνουν τους πρωταγωνιστές
αυτών των κινημάτων».
- Γιατί να κάνουν κάτι τέτοιο; Τι συμφέρον έχουν;
- Από τη μία στηρίζουν την πολεμική βιομηχανία, αν και η βιομηχανία αυτή
μπορεί να στηρίξει τον εαυτό της καθόσον υπάρχουν πολλοί υποψήφιοι για υψηλά
αξιώματα που βοηθά να εκλεγούν. Δεν υπήρξε ούτε ένας Πρόεδρος των ΗΠΑ που να
εξελέγη χωρίς τη στήριξή της. Αλλά την ίδια στιγμή που το σύστημα αυτό στηρίζει
τους πυλώνες της εξουσίας, δίνει συνάμα στήριξη και στην αντιπολίτευση. Και ναι
μεν στηρίζεις εκείνους που αντιτίθενται στις ηγεσίες, αλλά το κάνεις με τρόπο
που να μετατοπίζεις τη διαμαρτυρία σε κάποιο άσχετο θέμα. Όπως για παράδειγμα,
οι διαμαρτυρίες με αφορμή τη ΓΣ του ΟΗΕ τον Σεπτέμβριο εστιάζονται στο
περιβάλλον, στα δικαιώματα των ζώων, στα διεμφυλικά δικαιώματα σε ο, τιδήποτε
άλλο μπορούμε να σκεφθούμε, που βεβαίως δεν αρνείται κανείς πως είναι εξόχως
σημαντικά, όμως το θέμα των πολέμων δεν θίγεται. Όλοι μιλάνε αφηρημένα για
ειρήνη, αλλά κανείς δεν αναφέρεται στο ποιοι είναι οι αρχιτέκτονες του πολέμου
και τελικά εξαντλούν ως κύριο πρόβλημα της ανθρωπότητας το περιβάλλον. Δεν
αρνούμαι ότι η κλιματική αλλαγή είναι όντως σημαντική, αλλά κι αυτή είναι το
αποτέλεσμα των χειρισμών της αμερικανικής βιομηχανίας. Το γνωρίζουμε αυτό και
ουδείς το αρνείται. Γνωρίζουμε φερ' ειπείν για τα ηλεκτρομαγνητικά όπλα που
μπορούνε ν' αλλάξουν το κλίμα και χρησιμοποιούνται για πολεμικούς σκοπούς.
Είναι γνωστό, έγγραφα της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας το επιβεβαιώνουν.
Τώρα, το περιβαλλοντικό κίνημα διατείνεται πως η κλιματική αλλαγή είναι το
πρωτεύον ζήτημα. Κατ' εμέ, η καταστροφή του περιβάλλοντος μπορεί να αποτελέσει
απειλή, αλλά όχι βραχυπρόθεσμα. Είναι κάτι αναστρέψιμο. Το θέμα είναι ότι ο
πόλεμος, κι ιδιαίτερα ο πυρηνικός πόλεμος, που είναι ένα θέμα, κάτι που δεν
πρέπει να το παραμερίσουμε. Το αντιπολεμικό κίνημα θεωρεί πως ο πόλεμος στη
Συρία είναι κυρίως εμφύλιος πόλεμος και δεν πρέπει να επεμβαίνουμε σε έναν
εμφύλιο πόλεμο. Δεν παίρνουμε θέση. Είμασταν αντίθετοι στην εισβολή στο Ιράκ το
2003, υπήρξαν μαζικές κινητοποιήσεις σε όλον τον κόσμο, όμως δεν απέτρεψαν τον
πόλεμο. Πάντως είχε γίνει κάτι, ενώ σήμερα δεν υπάρχει τίποτα».
Ακολουθεί το κείμενο της συνέντευξης του καθηγητή Μισέλ Σοσουντόφσκι στο
Αθηναϊκό/ Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων:
Ερ.: Κύριε καθηγητά, ευχαριστούμε που μιλάτε στο ΑΠΕ- ΜΠΕ. Εσείς έχετε
συγγράψει πολλά άρθρα και βιβλία, κάποια εκ των οποίων, όπως το «Η
Παγκοσμιοποίηση του Πολέμου», έχουν κυκλοφορήσει και στην Ελλάδα. Έχετε
συνομιλήσει με ορισμένες από τις μεγάλες προσωπικότητες της πολιτικής- μία από
αυτές ήταν και ο Φιντέλ Κάστρο.
Απ.: Το 2010 είχα μία εκτενή συζήτηση με τον Φιντέλ Κάστρο
για πολλά ζητήματα, ιδίως για τα πυρηνικά. Ο Κάστρο ήταν πεπεισμένος ότι οι ΗΠΑ
δεν μπορούν επ' ουδενί να κερδίσουν έναν συμβατικό πόλεμο. Τα πρόσφατα γεγονότα
το αποδεικνύουν περίτρανα, συνεπώς ως έσχατο μέτρο θα καταφύγουν στα πυρηνικά,
γιατί αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος για να επιβληθούν σε χώρες όπως η Βόρειος
Κορέα, ή το Ιράν.
Ερ.: Όμως αυτό θα σήμαινε καταστροφή της ανθρωπότητας.
Απ.: Ναι, ο μεγάλος κίνδυνος είναι να καταστρέψουν
την ανθρωπότητα. Κι αυτό γιατί έχει αναβαθμισθεί η ικανότητα καταστροφής αυτών
των τακτικών όπλων, που εκτιμάται ότι φθάνει και ως 12 φορές αυτήν της ατομικής
βόμβας της Χιροσίμα.
Ερ.: Αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν πχ εναντίον
υπόγειων καταφυγίων με στόχο την εξόντωση «ανεπιθύμητων» ηγετών;
Απ.: Αυτό είναι το αφήγημα των υποστηρικτών των
τακτικών πυρηνικών όπλων. Τα τακτικά πυρηνικά όπλα προορίζονταν το 1990
εναντίον της Λιβύης κατά του Καντάφι στην κυβέρνηση Κλίντον. Αλλά η διαδικασία
σταμάτησε από το υπουργείο Αμύνης. Αλλά για να επιστρέψουμε στον Φιντέλ, εκείνο
που συζητούσαμε ιδιαίτερα ήταν οι παράπλευρες απώλειες. Που στην περίπτωση του
πυρηνικού πολέμου, οι παράπλευρες απώλειες είναι όλη η ανθρωπότητα, είναι το
σύνολο. Είναι εκείνος που είχε πει, την περίφημη φράση πως ο επόμενος
παγκόσμιος πόλεμος θα είναι «με ραβδιά και πέτρες». Όμως το πρόβλημα είναι πως
μετά από ένα τέτοιο γεγονός δεν πρόκειται να υπάρχουν ούτε ραβδιά και πέτρες,
που να μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να πολεμήσουμε. Όμως εν πολλοίς οι
άνθρωποι δεν αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο από τα πυρηνικά, ότι δηλ. σε διάστημα
επτά δευτερολέπτων στη Χιροσίμα χάθηκαν 100.000 άνθρωποι.
Ερ.: Όσον αφορά τη Βόρειο Κορέα: υπάρχει πραγματικά
κίνδυνος, ή είναι μία απλή πρόκληση του Κιμ Γιονγκ Ουν;
Απ.: Δεν υποστηρίζω βέβαια την πρωτοβουλία της Β.
Κορέας να αναπτύξει πυρηνικά όπλα. Όμως έπειτα από τόσες δεκαετίες πυρηνικών
απειλών που εκτόξευαν εναντίον της οι ΗΠΑ, μάλιστα κάθε χρόνο, με τον εξοπλισμό
της Νοτίου Κορέας, με πυρηνικές εγκαταστάσεις μέσα στη Νότιο Κορέα για πάνω από
20 χρόνια και που τελικά απομάκρυναν για αλλού μακρύτερα καθώς η τεχνολογία
εξελίχθηκε, αυτό οδήγησε τους Βορειοκορεάτες στην απόφαση να αναπτύξουν
πυρηνικά ως αποτρεπτικό μέσο που θα εγγυάται την ασφάλειά τους. Και θα πρέπει
να κατανοήσουμε πως κατά τη διάρκεια του κορεατικού πολέμου, ο Βορράς έχασε έως
το 35% του πληθυσμού του από τους αμερικανικούς βομβαρδισμούς. Οι ΗΠΑ
αναγνώρισαν τουλάχιστον απώλειες του 20%, καθώς ο στρατηγός Κέρτις Λαμέι είχε
δηλώσει: «Σκοτώσαμε τουλάχιστον το 20% του βορειοκορεατικού πληθυσμού και το
90% των αστικών περιοχών εξαφανίσθηκε». Συνεπώς κατέστρεψαν τελείως τούτη τη
χώρα, εξαφάνισαν το ένα τέταρτο του πληθυσμού της κι όμως αυτή επέζησε.
Ερ.: Δεν είναι λίγοι πάντως εκείνοι που χαρακτηρίζουν
«τρελό» τον Βορειοκορεάτη ηγέτη Κιμ.
Απ.: Είναι πολύ εύκολο να ισχυρισθεί κανείς πως ο
Κιμ είναι τρελός, βλέπετε επειδή έχει κι αυτό το περίεργο κούρεμα, όμως οι
Βορειοκορεάτες έχουν μία συλλογική ηγεσία, δεν είναι μόνον ενός ανδρός αρχή.
Δεν χωρεί αμφιβολία πως ο Κιμ είναι ένας εικονικός ηγέτης, ο οποίος όμως
ξαφνικά απέκτησε επιρροή.
Ερ.: Μπορεί η Ευρώπη να βρίσκεται μακριά από την Βόρειο
Κορέα, αλλά διάβασα και άρθρα σας για τα πυρηνικά όπλα μέσα στην Ευρώπη. Πού
βρίσκονται αυτά και πώς βρέθηκαν εκεί;
Απ.:
Το θέμα είναι πως υπάρχουν δύο μέτρα και σταθμά ως προς το ποιος αποτελεί
πυρηνική απειλή. Οι Βορειοκορεάτες έχασαν το ένα τέταρτο του πληθυσμού τους
στον πόλεμο του ΄50- ΄53 και θέλουν να προστατεύσουν τη χώρα τους. Αλλά το
κάνουν μετά μισό αιώνα και μετά μισό αιώνα απειλών. Οι ΗΠΑ έχουν πάνω από 7.000
πυρηνικά όπλα, η Βόρειος Κορέα λίγα, δεν γνωρίζουμε πόσα ακριβώς. Όμως γνωρίζουμε
πως η Τουρκία έχει 90 πυρηνικά όπλα αποθηκευμένα στο Ιντσιρλίκ. Αμερικανικής
κατασκευής, αλλά υπό εθνικές διαταγές. Ανεξαρτήτως εάν αυτά τα όπλα είναι
αμερικανικά, η Τουρκία βάσει των περιγραφών και των κανόνων του ΟΗΕ θεωρείται
κράτος με πυρηνικά, δεδομένου ότι εκεί βρίσκονται αποθηκευμένα και υπό τις
διαταγές της. Το ίδιο και το Βέλγιο, η Ολλανδία, η Γερμανία, η Ιταλία. Για να
αναφερθώ στην περίπτωση της Γερμανίας, αυτή είναι πλήρως πυρηνικοποιημένο
κράτος, διότι οι βιομηχανίες της παράγουν πυρηνικά όπλα για το γαλλικό ναυτικό
και έχουν αναπτύξει αμερικανικά V61-11 τακτικά πυρηνικά όπλα σε στρατιωτικές
βάσεις υπό γερμανική διοίκηση στη χώρα. Κι αυτά τα πυρηνικά όπλα στρέφονται
εναντίον της Ρωσίας, του Ιράν και άλλων κρατών στη Μέση Ανατολή.
Ερ.: Παλαιότερα υπήρχαν φήμες και για πυρηνικά
αποθηκευμένα στην Ελλάδα. Έχετε πληροφορίες επ΄αυτού;
Απ.:
Όχι, δεν έχω τέτοιες πληροφορίες.
Ερ.: Δεν είσθε αισιόδοξος για την πορεία της Ιστορίας.
Πιστεύετε πως μπορεί να ξεσπάσει μη συμβατικός πυρηνικός πόλεμος;
Απ.: Ο κόσμος αγνοεί το τι μπορεί να προκαλέσει
ένας πυρηνικός πόλεμος. Και το 2001- 2 οι ΗΠΑ επανακαθόρισαν το πυρηνικό τους
δόγμα, προβλέποντας προληπτικές πυρηνικές επιθέσεις κι άλλα πλήγματα για να
υπερασπισθούν τα εδάφη τους. Ανέπτυξαν την έννοια του προληπτικού πυρηνικού
πολέμου. Με τα όπλα τους προέβλεπαν επιθέσεις σε μία σειρά μεσανατολικών
κρατών, αλλά θα πρέπει να σημειώσω ότι το 2002 η Γερουσία ενέκρινε τη χρήση
πυρηνικών σε συμβατικά πεδία μαχών, διότι αναβαθμίσθηκε το δόγμα, παρά την
αντίδραση του μακαρίτη γερουσιαστή Έντουαρντ Κένεντι, ή του γερουσιαστή
Φάινσταϊν. Ο Κένεντι τόνισε δε πως αυτή η διαδικασία θολώνει τη διάκριση μεταξύ
συμβατικών και πυρηνικών στρατηγικών οπλικών συστημάτων. Όμως άναψε το πράσινο
φως για να χρησιμοποιούνται τακτικά πυρηνικά όπλα χωρίς την έγκριση του
Προέδρου. Πλέον, ακόμη κι ένας στρατηγός στο θέατρο του πολέμου μπορεί να τα
χρησιμοποιήσει. Συνεπεία αυτού, στις 6- 9 Αυγούστου 2003 υπήρξε μία συνάντηση
στο αρχηγείο στρατηγικής διοίκησης, όπου συμμετείχαν ανώτεροι στρατιωτικοί, οι
μυστικές υπηρεσίες και οι κατασκευάστριες εταιρείες πυρηνικών όπλων. Δεν
τιμούσαν βέβαια την επέτειο της Χιροσίμα, αλλά σχεδίαζαν τον πυρηνικό πόλεμο
του μέλλοντος. Και το σημαντικό στη συνάντηση αυτή ήταν ότι ήσαν προσκεκλημένες
οι εταιρείες που κατασκευάζουν τα πυρηνικά. Και αυτό ισοδυναμεί και είναι πολύ
κρίσιμο το σημείο τούτο, με το γεγονός ότι ο πυρηνικός πόλεμος έχει περάσει
πλέον στον έλεγχο του ιδιωτικού τομέα, καθώς με τη πρόσκλησή του στη συνάντηση
αυτή πλέον δεν αρκείται απλώς να παρέχει τα πυρηνικά όπλα, αλλά εμπλέκεται και
αυτός στην κατάρτιση του πυρηνικού σχεδιασμού και έχει λόγο για το πώς θα
χρησιμοποιηθούν αυτά εναντίον κρατών, στόχων κλπ. Έχουμε περάσει πλέοναπό
το δόγμα της αμοιβαίας πυρηνικής επίθεσης, που κυριαρχούσε στον Ψυχρό Πόλεμο,
σε αυτό του προληπτικού πλήγματος. Η έννοια της αποτροπής έχει καταργηθεί
πλήρως, γι' αυτό δεν μας εντυπωσιάζει αυτό που προσπαθεί να κάνει η Βόρειος
Κορέα. Και μολονότι διατείνονται πως τα τακτικά όπλα δεν είναι πυρηνικά, διότι
αυτά μπορεί βέβαια να χρησιμοποιούν άλλη τεχνολογία,είναι όμως 12 φορές
πιο ισχυρά από αυτά που χρησιμοποιήθηκαν στη Χιροσίμα, ή το Ναγκασάκι. Κι αυτό
έχει οδηγήσει σε μία επένδυση τρισεκατομμυρίων, στην ανάπτυξη
"ειρηνικών" τακτικών όπλων, διότι όπως υποστηρίζει το Πεντάγωνο,
αναφορικά με το ενδεχόμενο επίθεσης στη Βόρειο Κορέα, αυτά είναι αβλαβή για τον
άμαχο πληθυσμό γιατί εκρήγνυνται υπογείως. Βλέπουμε πως υπάρχει μία αλλαγή στην
προπαγάνδα, είναι πλέον μία προπαγάνδα που προορίζεται για χρήση από αυτούς που
λαμβάνουν τις αποφάσεις, οι οποίοι πλέον διατείνονται πως αφού τα πυρηνικά όπλα
μπορούν να σώσουν και να γλιτώσουν ανθρώπινες ζωές γιατί να μην τα
χρησιμοποιήσουμε; Και πλέον αυτό το δόγμα περιλαμβάνεται σε όλα τα στρατιωτικά
εγχειρίδια. Όπως για παράδειγμα, στη σφαγή στη Φαλούτζα στο Ιράκ, εκείνοι που
την σχεδίασαν σκέφθηκαν, αφού με τα τακτικά όπλα μπορούμε να εξοικονομήσουμε
τον πληθυσμό, γιατί να μην τα χρησιμοποιήσουμε; Είναι κάτι παρόμοιο με την
αλλαγή της ετικέτας στα τσιγάρα για τον καπνό: τα τακτικά όπλα είναι αβλαβή για
τους αμάχους. Δεν είναι πλέον μία προπαγάνδα για να πείσουν τον λαό, τα πλήθη,
αλλά είναι μία προπαγάνδα που στρέφεται σε εκείνους που λαμβάνουν τις
σημαντικές αποφάσεις, σαν τον Τραμπ, ή τον Τίλερσον.
Ανθρώπους που δεν έχουν την παραμικρή ιδέα για το τι μπορούν να κάνουν
τα πυρηνικά όπλα.
Ερ.: Καθηγητά, και ο κόσμος δεν έχει ιδέα. Προ δύο
δεκαετιών υπήρχαν μεγάλα κινήματα κατά των πυρηνικών και σήμερα τίποτα. Γιατί;
Απ.: Το αντιπυρηνικό κίνημα είναι πλέον νεκρό. Κι
ο λόγος γι' αυτό πιστεύω πως είναι ότι οι υποδομές της πολιτικο-οικονομικής
εξουσίας, ιδίως η Γουόλ Στριτ, χρηματοδοτεί τα πολιτικά κινήματα. Είναι αυτό
που λέω «κατασκευή διαφωνίας/ ανυπακοής» και με αυτό τον τρόπο ελέγχουν τα
κινήματα διαμαρτυρίας. Πληρώνουν τους πρωταγωνιστές αυτών των κινημάτων.
Ερ.: Γιατί να κάνουν κάτι τέτοιο; Τι συμφέρον έχουν;
Απ.: Από τη μία στηρίζουν την πολεμική βιομηχανία,
αν και η βιομηχανία αυτή μπορεί να στηρίξει τον εαυτό της καθόσον υπάρχουν
πολλοί υποψήφιοι για υψηλά αξιώματα που βοηθά να εκλεγούν. Δεν υπήρξε ούτε ένας
Πρόεδρος των ΗΠΑ που να εξελέγη χωρίς τη στήριξή της. Αλλά την ίδια στιγμή που
το σύστημα αυτό στηρίζει τους πυλώνες της εξουσίας, δίνει συνάμα στήριξη και
στην αντιπολίτευση. Και ναι μεν στηρίζεις εκείνους που αντιτίθενται στις
ηγεσίες, αλλά το κάνεις με τρόπο που να μετατοπίζεις τη διαμαρτυρία σε κάποιο
άσχετο θέμα. Όπως για παράδειγμα, οι διαμαρτυρίες με αφορμή τη ΓΣ του ΟΗΕ τον
Σεπτέμβριο εστιάζονται στο περιβάλλον, στα δικαιώματα των ζώων, στα διεμφυλικά
δικαιώματα σε οτιδήποτε άλλο μπορούμε να σκεφθούμε, που βεβαίως δεν
αρνείται κανείς πως είναι εξόχως σημαντικά, όμως το θέμα των πολέμων δεν
θίγεται. Όλοι μιλάνε αφηρημένα για ειρήνη, αλλά κανείς δεν αναφέρεται στο ποιοι
είναι οι αρχιτέκτονες του πολέμου, δεν μιλούν για το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ, το Ισραήλ,
και τελικά εξαντλούν ως κύριο πρόβλημα της ανθρωπότητας το περιβάλλον. Δεν
αρνούμαι ότι η κλιματική αλλαγή είναι όντως σημαντική, αλλά κι αυτή είναι το
αποτέλεσμα των χειρισμών της αμερικανικής βιομηχανίας. Το γνωρίζουμε αυτό και
ουδείς το αρνείται. Γνωρίζουμε φερ' ειπείν για τα ηλεκτρομαγνητικά όπλα που
μπορούνε ν' αλλάξουν το κλίμα και χρησιμοποιούνται για πολεμικούς σκοπούς.
Είναι γνωστό, έγγραφα της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας το επιβεβαιώνουν.
Τώρα, το περιβαλλοντικό κίνημα διατείνεται πως η κλιματική αλλαγή είναι το
πρωτεύον ζήτημα. Κατ' εμέ, η καταστροφή του περιβάλλοντος μπορεί να αποτελέσει
απειλή, αλλά όχι βραχυπρόθεσμα. Είναι κάτι αναστρέψιμο. Το θέμα είναι ότι ο
πόλεμος, κι ιδιαίτερα ο πυρηνικός πόλεμος, που είναι ένα θέμα,κάτι που
δεν πρέπει να το παραμερίσουμε. Το αντιπολεμικό κίνημα θεωρεί πως ο πόλεμος στη
Συρία είναι κυρίως εμφύλιος πόλεμος και δεν πρέπει να επεμβαίνουμε σε έναν
εμφύλιο πόλεμο. Δεν παίρνουμε θέση. Ήμασταν αντίθετοι στην εισβολή στο Ιράκ το
2003, υπήρξαν μαζικές κινητοποιήσεις σε όλον τον κόσμο, όμως δεν απέτρεψαν τον
πόλεμο. Πάντως είχε γίνει κάτι, ενώ σήμερα δεν υπάρχει τίποτα. Και σήμερα δεν
γίνεται τίποτε, διότι υπάρχουν π.χ. αναλυτές, αποκαλούμενοι δε και "προοδευτικοί"
αναλυτές, που διατείνονται πως στη Συρία υπάρχει μία επαναστατική
αντιπολίτευση. Εν τέλει όμως αυτή αποδεικνύεται πως αποτελείται από
τρομοκράτες, αλλά εμείς και πάλι δεν πρέπει να πάρουμε θέση, γιατί είναι ένας
εμφύλιος πόλεμος. Θέση παίρνουμε μόνον όταν υπάρχει επιθετικός πόλεμος. Οι ΗΠΑ
δεν εμπλέκονται σε αυτό τον πόλεμο, είναι οι τρομοκράτες που εμπλέκονται στον
πόλεμο αυτόν, όμως ουδείς αντιλαμβάνεται πως οι τρομοκράτες συντηρούνται από
τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες. Έτσι, στην ουσία δεν έχουμε αντιπολεμικό
κίνημα στις δυτικές χώρες.
Ερ.: Εάν θέλαμε να βάλουμε τίτλο σε αυτήν τη
συνέντευξη τι θα λέγατε; Ποια είναι τα επόμενα βήματα για την ανθρωπότητα;
Απ.: Η απάντηση είναι πολύ δύσκολη. Ένα από τα
πράγματα που θυμάμαι από τις συζητήσεις μου με τον Φιντέλ Κάστρο, όταν τον είχα
ρωτήσει αναφορικά με τον πόλεμο στην Ανγκόλα «γιατί γίνεται αυτό;». Εκείνος μου
απάντησε: «Η Ιστορία φτιάχνεται από λάθη». Ιστορικά σφάλματα, έλλειψη κρίσης,
λάθη. Βρισκόμαστε εντός αυτού του πλαισίου, όπου το ανθρώπινο λάθος -από
κάποιον όπως ο Τραμπ- μπορεί στο τέλος να οδηγήσει στην καταστροφή. Μία κακή
αντίληψη της γεωγραφίας, πχ ότι τα σύνορα της Βορείου Κορέας σε σχέση με την
πρωτεύουσα της Νοτίου Κορέας Σεούλ, που είναι μία τεράστια αστική περιοχή, ισοδυναμεί
σχεδόν με την ίδια απόσταση που καλύπτει κάποιος που μετακινείται από το
Μανχάταν στο Νιου Τζέρσεϊ. Ένα μέγεθος που οι Αμερικανοί έχουν αίσθηση γι'
αυτό. Είναι μόλις 53 χλμ. Εγώ ζω 45 χλμ. από το κέντρο του Μόντρεαλ και
μετακινούμαι καθημερινά. Συνεπώς, οι Βορειοκορεάτες ζουν πολύ κοντά στον Νότο
και ένας πυρηνικός πόλεμος θα ενέπλεκε το σύνολο της κορεατικής χερσονήσου.
Αλλά αυτοί οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν από γεωγραφία, δεν συμβουλεύονται τους
χάρτες, δεν έχουν επαρκή μόρφωση, γνώσεις, δεν είναι έξυπνοι. Θυμάμαι όταν ο
Τζορτζ Μπους υιός, έβαζε υποψηφιότητα για Πρόεδρος, ένας δημοσιογράφος τον
ρώτησε τι πιστεύει για τους Ταλιμπάν κι αυτός απάντησε πως νόμιζε πως ήταν ένα
γκρουπ της ροκ μουσικής. Το επίπεδο άγνοιας στα υψηλότερα κυβερνητικά κλιμάκια
είναι εντυπωσιακό. Είναι μάλιστα αυτοί οι άνθρωποι, που από πίσω τους έχουν
έναν στρατό από καλά πεπαιδευμένους βοηθούς από το Χάρβαρντ, οι οποίοι
γνωρίζουν καλά πού βρίσκεται το ένα και το άλλο. Κι όμως οι άνθρωποι αυτοί
κατέχουν μία θέση που μπορούν να πάρουν μία απόφαση που ενδέχεται να
καταστρέψει τον πλανήτη.
Κι αυτό δεν είναι υπερβολή γιατί όντως μπορούν να
ανατινάξουν τρεις φορές τον πλανήτη. Είμαστε σε ένα πολύ, πάρα πολύ, επικίνδυνο
σταυροδρόμι. Οι ΗΠΑ έχουν ένα σχέδιο ηγεμονίας και οι τέσσερις εχθροί της
ηγεμονίας των ΗΠΑ είναι οι Ρωσία, Κίνα, Βόρειος Κορέα, Ιράν. Αυτές οι τέσσερις
χώρες, γιατί; Διότι δεν συμμορφώνονται, δεν ανήκουν στη ζώνη επιρροής τω ΗΠΑ
και του ΝΑΤΟ και αποτελούν αντιπάλους. Το λέω αυτό γιατί 10 χρόνια πριν η
Ουάσινγκτον Ποστ αποκάλυψε τα έγγραφα που περιέγραφαν τα παιχνίδια πολέμου, τα
σενάρια πολέμου, που συντάσσονταν σε τακτική βάση στο πλαίσιο του σχεδίου
VIGILANT SHIELD και είχαν ένα υποθετικό σενάριο επίθεσης ενάντια σε τέσσερις
χώρες, που ονομάζονταν Ρούμπεκ, Τσούρια, Ερμιχάν και Νέμεζι, που αντιστοιχούσαν
στη Ρωσία, Κίνα, Βόρειο Κορέα και Ιράν και είναι μία προσομοίωση του τι
μπορεί να συμβεί. Γιατί άλλες περιοχές δεν αποτελούν τόσο μεγάλο κίνδυνο, αλλά
κι αυτές δεν είναι τόσο πολύ μεγάλη απειλή, απλά αποτελούν μία καταπάτηση του
ηγεμονικού ρόλου των ΗΠΑ.