Ο πρωτοποριακός
περιστροφικός κινητήρας της Mazda έγινε πλέον 50 ετών και συνεχίζει να
αποτελεί μύθο που αρκετοί προσπάθησαν ανεπιτυχώς να χρησιμοποιήσουν. Όλα
ξεκίνησαν το 1967 όταν η Mazda έγινε αυτή που εγκαινίασε το πρώτο
αυτοκίνητο περιστροφικού κινητήρα με το μοντέλο Cosmo.
Το αξιοπερίεργο είναι ότι σήμερα δεν υπάρχουν αυτοκίνητα που να
χρησιμοποιούν αυτήν την τεχνολογία, την οποία εφηύρε ο Felix Wankel ο
οποίος έφυγε πριν λίγες ημέρες από τη ζωή. Για τον ίδιο, όλα ξεκίνησαν
λίγο μετά τον β΄ παγκόσμιο πόλεμο όταν ο Γερμανός κατασκευαστής οχημάτων
NSU άρχισε να συνεργάζεται με τον Wankel στον νέο τύπο του κινητήρα. Η
ιδιαιτερότητά του είναι ότι ενώ όλοι οι κινητήρες έχουν κυλινδρικά
έμβολα, ο κινητήρας Wankel χρησιμοποιεί ένα στρογγυλεμένο τρίγωνο που
περιστρέφεται μέσα στον θάλαμο καύσης. Τα οφέλη είναι πολλαπλά, καθώς οι
κινητήρες είναι μικρότεροι και ελαφρύτεροι, ενώ παράγουν λιγότερες
δονήσεις.
Τον περιστροφικό κινητήρα προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν και άλλες
μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες. Συγκεκριμένα η Skoda στις αρχές της
δεκαετίας του 1960 εφοδίασε αρκετά αυτοκίνητά της με περιστροφικούς
κινητήρες, οι οποίοι χρησιμοποιήθηκαν αποκλειστικά για πειραματικούς
σκοπούς. Τα μοντέλα αυτά δεν πωλήθηκαν ποτέ στους πελάτες της μετά το
πέρας των εργασιών.
Η γερμανική εταιρεία αυτοκινήτων NSU που αργότερα έγινε μέρος της
Audi κατασκεύασε αυτοκίνητο με κινητήρα περιστροφής. Ήταν ένα διθέσιο
μοντέλο 700 κιλών, με αρκετό βάρος στο πίσω μέρος που για να
αντισταθμιστεί το βάρος από τους κινητήρες η δεξαμενή καυσίμου και το
ψυγείο μπήκαν μπροστά, αφήνοντας μικρότερο από το κανονικό αποθηκευτικό
χώρο. Ο κινητήρας για την εποχή ήταν δυνατός προσφέροντας στο μοντέλο
την τελική ταχύτητα των 155χλμ/ώρα. Κατασκευάστηκαν 2.375 αυτοκίνητα,
όπου σήμερα σώζονται ελάχιστα. Το 1965 η αμερικανική εταιρεία
Curtiss-Wright παρουσίασε ένα Mustang, το οποίο είχαν εξοπλίσει με έναν
τεράστιο περιστροφικό κινητήρα 3.932κ. εκ. Το αυτοκίνητο δεν μπόρεσε να
πουλήσει και η Curtiss αποφάσισε να μη δώσει συνέχεια. Έτσι, το κόκκινο
Mustang με τον συγκεκριμένο περιστροφικό κινητήρα ήταν το μοναδικό που
κατασκευάστηκε στην Αμερική.
Στον... χορό του περιστροφικού κινητήρα μπήκε και η Citroen
παρουσιάζοντας το M35, το 1969. Το αυτοκίνητο ήταν βασισμένο στο Ami 8,
αλλά με υδροπνευματική ανάρτηση και δικό του σασί.
Ο κινητήρας είχε μόνο
το μισό κινητήρα από το NSU Ro 80. Αρχικά, η Citroen και η NSU
σχεδίαζαν να παράγουν περιστροφικές μηχανές με το όνομα Comotor, αλλά η
Citroen δεν κατάφερε να ολοκληρώσει το εργοστάσιο με αποτέλεσμα η NSU να
αναστέλλει μερικώς την συνεργασία μαζί της. Η Citroen συγκέντρωνε
στοιχεία και έκανε δοκιμές για δύο χρόνια, αλλά δεν κατάφερε να πετύχει
το επιθυμητό αποτέλεσμα. Τα έξι M35 που κατασκευάστηκαν λέγεται ότι
καταστράφηκαν στη Γερμανία έπειτα από φωτιά στην αποθήκη, όπου
φυλάγονταν. Όπως η Citroen έτσι και η Mercedes δεν ήθελε να χάσει την
ευκαιρία να εμπλακεί στην παραγωγή περιστροφικών κινητήρων. Μάλιστα
αποκάλυψε την έκδοση Mercedes-Benz C111 στο σαλόνι της Φρανκφούρτης το
1969. Το C111 στην πρώτη έκδοση ήταν ένα χαμηλό διθέσιο μοντέλο και με
κινητήρα 1800 κ.εκ. Παρά τους δυνητικούς πελάτες που έστειλαν στην
εταιρεία κενές επιταγές για την συμπλήρωση του ποσού για την αγορά του
μοντέλου, η Mercedes αρνήθηκε όλες τις προσφορές προχωρώντας στην
απόφαση να μην το παράξει.
Οκτώ χρόνια μετά το Curtiss-Mustang, ένα άλλο αμερικανικό αυτοκίνητο
με περιστροφικό κινητήρα αποκαλύφθηκε στο σαλόνι της Φρανκφούρτης το
1973. Το Chevrolet Corvette XP-897GT τροφοδοτήθηκε από ένα τεράστιο
τετράτροχο περιστροφικό κινητήρα 4.359 κ.εκ τοποθετημένο πίσω από τα
καθίσματα. Το αυτοκίνητο κατασκευάστηκε μέσα σε έξι μήνες από τον
Pininfarina, χρησιμοποιώντας ένα πλαίσιο της Porsche 914. Μετά το σαλόνι
της Φρανφούρτης -όμως- το αυτοκίνητο εξαφανίστηκε.
Και πάλι η Citroen προσπάθησε να έχει παρουσία με το Citroen GS
Birotor το 1973. Το αυτοκίνητο έμοιαζε σε μεγάλο βαθμό με το κανονικό
GS, ενώ ο κινητήρας της εταιρείας Comotor ήταν μια ανανεωμένη έκδοση του
κινητήρα NSU Ro 80, ενός περιστρεφόμενου κινητήρα διπλού στροφέα 995 κ.
εκ.
Για την εποχή το αυτοκίνητο ήταν ακριβό με αποτέλεσμα να πουληθούν
μόλις 847 μονάδες πριν η Citro?n αποφασίσει να αποσύρει το μοντέλο το
1975, επιχειρώντας να ξαναγοράσει όλα τα αυτοκίνητα. Μάλιστα η Citroen
ήταν τόσο πρόθυμη να βγάλει όλα τα αυτοκίνητα από τους δρόμους,
προσφέροντας περισσότερα χρήματα στους κατόχους από ότι αρχικά τα είχαν
αγοράσει.
Μέχρι και το 1977 η Audi προσπαθούσε να βρει λύση στον περιστροφικό
κινητήρα, με αποτέλεσμα να τοποθετήσει σε 25 Audi 100 C2 περιστροφικούς
κινητήρες. Όμως κατά τη διάρκεια των δοκιμών η κατανάλωση καυσίμου
στάθηκε το μεγαλύτερο πρόβλημα με αποτέλεσμα τα αυτοκίνητα να διαλυθούν,
πλην ενός που βρίσκεται στο μουσείο "Autostadt" της Γερμανίας.
Τελικά ο περίφημος περιστροφικός κινητήρας Wankel είναι καθαρά
υπόθεση της Mazda η οποία πολύ σύντομα σχεδιάζει να τον επαναφέρει στην
παραγωγή, αυτή τη φορά όμως μαζί με έναν ηλεκτροκινητήρα.
(από ΑΠΕ-ΜΠΕ)