Ολοένα και περισσότερο το τελευταίο διάστημα αρχίζει να
γίνεται αντιληπτός τόσο από την κυβέρνηση, όσο και από τις εταιρείες και τις
τράπεζες, ο κομβικός ρόλος της ενέργειας στην ανάκαμψη της οικονομίας μέσω των
σημαντικών επενδύσεων που μπορούν να προσελκυθούν σε μέσο και μακροπρόθεσμο
διάστημα. Αυτό τεκμαίρεται από πρόσφατες δηλώσεις τόσο του ίδιου του
πρωθυπουργού, κ. Αλέξη Τσίπρα, όσο και του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας,
κ. Γιώργου Σταθάκη, στο 9ο Περιφερειακό Συνέδριο στην Πάτρα, αλλά και από την
ομιλία του διευθύνοντος συμβούλου της Eurobank, κ. Φωκίωνα Καραβία κατά τη
διάρκεια της εκδήλωσης Growth Awards την περασμένη Τρίτη (6/2) στην Αθήνα.
Ακόμα ένα παράδειγμα ενισχυτικό του ενδιαφέροντος για επενδύσεις στην ενέργεια
ήταν η ημερίδα που οργάνωσε πριν λίγες ημέρες η Εθνική Τράπεζα με θέμα τη
δραστηριοποίηση του τραπεζικού τομέα στην υλοποίηση ενεργειακών επενδύσεων.
Πιο συγκεκριμένα, ο πρωθυπουργός στην ομιλία του αναφέρθηκε
εκτενώς στο ρόλο και τη σημασία του να καταστεί η Δυτική Ελλάδα πόλος
προσέλκυσης σημαντικών επενδύσεων μέσα στην επόμενη πενταετία, μέσα από ένα
πλέγμα δραστηριοτήτων που τώρα αναπτύσσονται σε κλάδους όπως οι έρευνες
υδρογονανθράκων, η επέκταση του δικτύου φυσικού αερίου -συμπεριλαμβανομένης της
τροφοδοσίας μέσω LNG- καθώς και προώθησης μονάδων ΑΠΕ για ηλεκτροπαραγωγή. Στο
ίδιο μήκος κύματος, ο υπουργός Ενέργειας, κ. Σταθάκης, έκανε ιδιαίτερη αναφορά
στην ενεργειακή αποδοτικότητα και στο πώς αυτή, μέσω των διαφόρων προγραμμάτων που
τώρα προωθούνται, θα μπορούσε να συμβάλλει αναπτυξιακά, ενθαρρύνοντας
επενδύσεις στην κατοικία και στα κτίρια γενικότερα. Παράλληλα, ο κ. Υπουργός
υπογράμμισε την ανάγκη ενός μακροπρόθεσμου ενεργειακού στρατηγικού σχεδιασμού,
ώστε να υπάρξει ο απαραίτητος συντονισμός και ένα λειτουργικό πλαίσιο που θα
διευκολύνει τις επενδύσεις στον ενεργειακό τομέα.
Από την πλευρά του, ο Διευθύνων Σύμβουλος της Eurobank,
κ.Καραβίας, ξεχώρισε τους τομείς της ενέργειας, των logistics και του τουρισμού
ως τους κατ’ εξοχήν χώρους ικανούς να προσελκύσουν διεθνές ενδιαφέρον για
επενδύσεις στη χώρα μας. Ο κ. Καραβίας εκτίμησε ότι συνολικά οι ανωτέρω τρεις
τομείς θα μπορούσαν να προσελκύσουν ξένες επενδύσεις της τάξης των € 20 δισ. την
επόμενη δεκαετία. Όμως οι εκτιμήσεις αυτές μπορούν να θεωρηθούν άκρως
συντηρητικές, αφού η πρόσφατη μελέτη του ΙΕΝΕ, SE Europe Energy Outlook
2016/2017, εκτιμά βάσει προσεκτικής τεκμηρίωσης ότι μόνο για τον τομέα της
ενέργειας στην Ελλάδα την περίοδο 2016-2025 οι συνολικές επενδύσεις (από Ελλάδα
και εξωτερικό), για όλους τους επιμέρους κλάδους, μπορεί να φθάσουν τα € 23 δισ.,
βάσει συντηρητικών εκτιμήσεων για την οικονομική ανάπτυξη, ενώ στην περίπτωση
ισχυρής ανάπτυξης (άνω του 3.0%), αυτές μπορούν να φθάσουν ακόμα και τα € 30
δισ.
Βλέπουμε, λοιπόν, πως ο τομέας της ενέργειας θα μπορούσε, υπό
ορισμένες προϋποθέσεις, να αναπτυχθεί ακόμα περισσότερο κατά τα επόμενα χρόνια,
καθιστώντας την Ελλάδα πόλο έλξης επενδύσεων για όλους τους επιμέρους κλάδους. Οι
προϋποθέσεις αυτές δεν είναι άλλες από την ανάγκη ύπαρξης ενός ασφαλούς
οικονομικού περιβάλλοντος και κυρίως ενός σταθερού και χωρίς εκπλήξεις
φορολογικού και νομικού καθεστώτος. Πράγμα όχι ιδιαίτερα εύκολο, κάτω από τη
σημερινή πολυνομία, το φορομπηχτικό σύστημα που δρα κατά της
επιχειρηματικότητας και το απαράδεκτα αργό και δαιδαλώδες πλαίσιο απονομής
δικαιοσύνης.
Όμως, καθώς η ενέργεια -τόσο σε ευρωπαϊκό, όσο και σε
παγκόσμιο επίπεδο- ευρίσκεται σε στάδιο μετάβασης και μετασχηματισμού, καθώς η
παραγωγή θα οδηγείται ολοένα και περισσότερο σε μορφές καθαρής ενέργειας, θα
δημιουργούνται συνεχώς νέες επενδυτικές δυνατότητες με διαθέσιμα κεφαλαία να
ψάχνουν για κατάλληλες ευκαιρίες. Ως εκ τούτου, η Ελλάδα, παρά το γεγονός ότι
διαθέτει ελκυστικές φυσικές προδιαγραφές για ενεργειακά projects (λχ ηλεκτρικές
διασυνδέσεις νήσων, ανάπτυξη δικτύου φυσικού αερίου, ΑΠΕ, ψηφιοποίηση
ηλεκτρισμού, έρευνα και παραγωγή υδρογονανθράκων), θα πρέπει να καταβάλλει μια
σοβαρή και συστηματική προσπάθεια να πείσει διεθνείς επενδυτές να προτιμήσουν
τη χώρα μας για την πραγματοποίηση των επενδυτικών τους σχεδίων. Ιδού λοιπόν η
μεγάλη πρόκληση, όχι μόνο για τη σημερινή κυβέρνηση, η οποία μάλλον αργά
συνειδητοποίησε το τεράστιο επενδυτικό δυναμικό του ενεργειακού τομέα, αλλά
γενικότερα για το πολιτικό προσωπικό, ανεξαρτήτως κομματικής προέλευσης.