De Facto Τουρκική Κυριαρχία στην Ανατολική Μεσόγειο

Τα γεγονότα των τελευταίων τριών εβδομάδων τόσο στο τεμάχιο 3 της Κυπριακής ΑΟΖ, όσο και βορειότερα στο Αιγαίο στις περιοχές των Ιμίων και του Καστελόριζου, δεν αφήνουν πλέον ουδεμία αμφιβολία περί των σχεδίων της Άγκυρας να ελέγξει πλήρως τον θαλάσσιο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου. Απώτερος στόχος ο απόλυτος έλεγχος της θαλάσσιας περιοχής πέριξ της Κύπρου αλλά και όλου του Αιγαίου ώστε αυτό να σταματήσει να είναι, αυτό που αποκαλούν οι Τούρκοι, 'Ελληνική Θάλασσα' . Και ασφαλώς πέρα από τις Τουρκικές βλέψεις για απόλυτη στρατιωτική και ναυτική κυριαρχία υπάρχει πλέον και η ξεκάθαρη θέληση για τον έλεγχο των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων που έχουν εδώ και καιρό εντοπισθεί στην ευρύτερη περιοχή
energia.gr
Τετ, 28 Φεβρουαρίου 2018 - 15:56

Τα γεγονότα των τελευταίων τριών εβδομάδων τόσο στο τεμάχιο 3 της Κυπριακής ΑΟΖ, όσο και βορειότερα στο Αιγαίο στις περιοχές των Ιμίων και του Καστελόριζου, δεν αφήνουν πλέον ουδεμία αμφιβολία περί των σχεδίων της Άγκυρας να ελέγξει πλήρως τον θαλάσσιο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου. Απώτερος στόχος ο απόλυτος έλεγχος της θαλάσσιας περιοχής πέριξ της Κύπρου αλλά και όλου του Αιγαίου ώστε αυτό να σταματήσει να είναι, αυτό που αποκαλούν οι Τούρκοι, 'Ελληνική Θάλασσα' . Και ασφαλώς πέρα από τις Τουρκικές βλέψεις για απόλυτη στρατιωτική και ναυτική κυριαρχία υπάρχει πλέον και η ξεκάθαρη θέληση για τον έλεγχο των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων που έχουν εδώ και καιρό εντοπισθεί στην ευρύτερη περιοχή.

Όπως μάλιστα αναφέραμε σε πρόσφατη ανάλυση μας στο energia.gr ( εδώ) ήτο η ανακάλυψη νέου αξιόλογου κοιτάσματος φ. αερίου στην τοποθεσία Καλυψώ από τις εταιρείες ΕΝΙ και Total στα τέλη Ιανουαρίου, στο θαλάσσιο τεμάχιο 6 της Κυπριακής ΑΟΖ, που πυροδότησε τις τελευταίες Τουρκικές αντιδράσεις. Η συνειδητοποίηση από την Άγκυρα ότι για μία ακόμη φορά η Τουρκία μένει εκτός πετρελαϊκού νυμφώνος - είχε προηγηθεί η εκχώρηση του Κιρκούκ και της Μοσούλης στο υπό Βρετανικό έλεγχο Ιράκ μετά τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο και πλέον πρόσφατα ο εκ νέου αποκλεισμός της Τουρκίας από την Μοσούλη μετά την απομάκρυνση του ISIS από τις Αμερικανό-Ιρακικές δυνάμεις- σκλήρυνε την στάση της γείτονος η οποία και θέλησε να δώσει ένα τέλος στο κατ´ αυτήν αποκαλούμενο «Ελληνικό πάρτι» με τους υδρογονάνθρακες.

Έτσι στις 9 Φεβρουαρίου τουρκικό πολεμικό, υπό το πρόσχημα έκδοσης την προηγούμενη ημέρα NAVTEX για γυμνάσια με πραγματικά πυρά του Τουρκικού στόλου στην περιοχή του τεμαχίου 3, παρεμπόδισε το πλωτό γεωτρύπανο της Ιταλικής ΕΝΙ να πλησιάσει τον χώρο των ερευνών στην θέση Σουπιά. Ακολούθησε η έκδοση απανωτών NAVTEX με την ενισχυμένη πλέον μοίρα των τουρκικών πολεμικών να αποκλείουν την παραμικρή πρόσβαση στη ευρύτερη περιοχή ασκώντας στην πράξη πλήρη έλεγχο. Αυτή η σκληρή, προκλητική και ανυποχώρητη στάση της Τουρκίας είχε δυστυχώς δυσάρεστα αποτελέσματα ως προς τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας καθώς το γεωτρύπανο της ΕΝΙ αναγκάσθηκε να εγκαταλείψει την περιοχή και έπλευσε προς το Μαρόκο για άλλη προγραμματισμένη έρευνα ακυρώνοντας στην πράξη το τρέχον ερευνητικό πρόγραμμα. Δυο φορές μάλιστα τα τουρκικά πολεμικά πλοία έφθασαν κοντά στον εμβολισμό του γεωτρύπανου της ΕΝΙ αναγκάζοντας τους υπεύθυνους της Ιταλικής εταιρείας να αλλάξουν ρότα.

Η προκλητική στάση του Ερντογάν -έναντι των ισχυρών ευρωπαϊκών χωρών- δεν είναι τυχαία, καθώς συμφώνως προς πληροφορίες του energia. gr τα κοιτάσματα στο «οικόπεδο 3 » ή αλλιώς «Σουπιά» είναι χρυσοφόρα. Γεωλογικά και σεισμικά δεδομένα ενισχύουν την άποψη ότι οι υδρογονάνθρακες σε αυτό το οικόπεδο ξεπερνούν σε ποσότητα ακόμη και τις πιο αισιόδοξες εκτιμήσεις. Η Άγκυρα όχι μόνο δεν κάνει πίσω αλλά σχεδιάζει να ξεκινήσει τις δικές της έρευνες μέσω του πρόσφατου αποκτηθέντος ιδιόκτητου πλωτού γεωτρύπανου της ΤΡΑΟ, στην Κυπριακή ΑΟΖ βλέποντας ότι οι αντιδράσεις από τις Βρυξέλλες και τις ΗΠΑ είναι χλιαρές ως και ουδέτερες.

Τα ανωτέρω θα πρέπει να συνεκτιμηθούν με την πρόσφατη δήλωση (25/2) του πρωθυπουργού της Τουρκίας Μπιναλή Γιλντιρίμ ότι η Τουρκία έχει τα μέσα «για να εξουδετερώσει κάθε απειλή στο Αιγαίο»-την επαύριον της συγκλήσεως του ΚΥΣΕΑ στην Αθήνα αλλά και της επιστρατεύσεως που συνεκάλεσε ο Ερντογάν στην Άγκυρα, και δείχνει ότι δεν έχουμε πλέον να κάνουμε με μια προκλητική Τουρκία αλλά με μια επιθετική Τουρκία. Μια αναθεωρητική Τουρκία.

Να θυμίσουμε ότι των δηλώσεων Γιλντιρίμ έχουν προηγηθεί χρονολογικώς:

-Η απόφαση των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων να εγκαταστήσουν θερμικές κάμερες παρακολουθήσεως των Ιμίων και το επεισόδιο με το ελικόπτερο που μετέφερε τον υπουργό εμπορικής Ναυτιλίας στο Καστελλόριζο, το οποίο έμεινε καθηλωμένο στο έδαφος να ακούει τουρκικές απειλές ότι ευρίσκεται σε τουρκικό εναέριο χώρο.

-Ο εμβολισμός της ακταιωρού «Γαύδος» στα Ίμια από τουρκική κανονιοφόρο, η απόπειρα εμβολισμού της κανονιοφόρου «Πυρπολητής» από άλλη τουρκική και η προκλητική διέλευσις τουρκικής φρεγάτας στον Καφηρέα.

-Οι δηλώσεις του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ της Τουρκίας περί κηρύξεως πολέμου από την Τουρκία σε δύο μέτωπα και στο Αφρίν και στην Μεσόγειο.

-Οι αλλεπάλληλες προκλητικές δηλώσεις συμβούλου του Ερντογάν ότι «θα σπάσουμε τα χέρια των Ελλήνων» και ότι η Ελλάς είναι μύγα καθώς και οι δηλώσεις του ιδίου του Ερντογάν κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα περί «επικαιροποιπησεως» της Συνθήκης της Λωζάνης.

Πολιτικοί και στρατιωτικοί αναλυτές με καλή γνώση των εσωτερικών πραγμάτων της Τουρκίας διατυπώνουν την εκτίμηση ότι δεν έχουμε πλέον να κάνουμε με την συνήθη λεκτική προκλητικότητα και αθώες παραβιάσεις του εναέριου χώρου, αλλά με μια αναβαθμισμένη επιθετικότητα η οποία έχει ως στόχο έναν και μόνο: την de facto διχοτόμηση του Αιγαίου και την επικυριαρχία της Τουρκίας στα μέχρι τώρα Ελληνικά χωρικά ύδατα και ΑΟΖ. Τα σχέδια της οποίας διευκολύνονται με την παθητική έως τώρα στάση της Ελλάδας αφού ούτε επεκτείναμε τα χωρικά μας ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια, όπως δικαιούμεθα βάση του Διεθνούς Δικαίου της θάλασσας ( UNCLOS), αλλά ούτε έχουμε ανακηρύξει ΑΟΖ όπως επίσης προβλέπεται από την UNCLOS.

Τέλος η de facto διχοτόμηση θαλασσίων περιοχών -εξ ου και οι δηλώσεις Γιλντερίμ για την δύναμη του τουρκικού πολεμικού ναυτικού- και η μέθοδος του ναυτικού αποκλεισμού εθνικού εδάφους έχει ως τελικό στόχο να συρθεί η Ελλάς σε απ’ ευθείας διαπραγματεύσεις με την Τουρκία για την επίλυση των δήθεν «διμερών διαφορών». Κάτι το οποίο η Ελλάδα επ’ ουδενί επιθυμεί αφού ούτε αποδέχεται την ύπαρξη «διμερών διαφορών» και ούτε αποβλέπει σε απευθείας διαπραγματεύσεις, αφού η μοναδική αποδεκτή διαιτησία είναι αυτή που προβλέπεται μέσω του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας (βλέπε Ναυτικό Δικαστήριο Αμβούργου), το οποίο εδώ και χρόνια αποτελεί Διεθνές Δίκαιο, το οποίο όμως η Τουρκία συστηματικά αρνείται να αποδεχθεί.