Δύο ζητήματα απασχολούν την κυπριακή επικαιρότητα τις τελευταίες βδομάδες: Πρώτον, οι τοποθετήσεις της Τουρκίας και αξιωματούχων της «ΤΔΒΚ» για τα ενεργειακά ζητήματα στην Κυπριακή ΑΟΖ. Δεύτερον, η απαίτηση για την απόκτηση ταυτότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας από τα παιδιά που προέρχονται από γάμους Τουρκοκυπρίων με εποίκους.
Δεν πρέπει να εκπλήττει ότι η
επίκληση δικαιωμάτων που απορρέουν από την Κυπριακή Δημοκρατία και το
Σύνταγμα του 1960 από την τουρκική πλευρά γίνεται κατά το δοκούν.
Εκείνο, όμως, το οποίο εκπλήττει είναι ότι στην δική μας πλευρά υπάρχουν
στρουθοκάμηλοι και Δούρειοι Ίπποι.
Συνήθως παρουσιάζεται μια αποσπασματική και νομικίστικη προσέγγιση για διάφορα δεδομένα, ενώ διάχυτος
είναι
και ο ευσεβοποθισμός. Η
πραγματικότητα είναι ότι η Τουρκία, αλλά και η τουρκοκυπριακή ηγεσία,
δεν αναγνωρίζουν δικαίωμα ύπαρξης στην Κυπριακή Δημοκρατία. Και ως
αναπόσπαστο μέρος μιας λύσης θεωρούν ότι η Κυπριακή Δημοκρατία θα πάψει
να υφίσταται, καθώς θα αντικατασταθεί από ένα νέο τρικέφαλο κρατικό
μόρφωμα. Η ελληνοκυπριακή πλευρά τα τελευταία χρόνια με στρουθοκαμηλισμό
καλύφθηκε πίσω από την εποικοδομητική ασάφεια των διαδικασιών του ΟΗΕ.
Είναι όμως πολύ επικίνδυνο.
Σε δύο βάρκες
Τυχόν υλοποίηση μιας τέτοιας
συνταγματικής ρύθμισης θα οδηγήσει στον αμετάκλητο και χωρίς επιστροφή
ενταφιασμό της Κυπριακής Δημοκρατίας, σε αποσταθεροποίηση και σαφή
επιδείνωση του status quo για τον Κυπριακό Ελληνισμό. Επιπρόσθετα, τόσο η
Τουρκία όσο και η παράνομη «ΤΔΒΚ» υπογραμμίζουν ότι ο ενεργειακός
πλούτος της Κύπρου θα πρέπει να διαμοιρασθεί μεταξύ των «δύο πλευρών»,
ενώ παράλληλα η Άγκυρα αμφισβητεί τα όρια της Κυπριακής ΑΟΖ.
Εν ολίγοις οι Τούρκοι επιθυμούν
να έχουν τα κεκτημένα της παράνομης κατοχής, αλλά και τα δικαιώματα που
απορρέουν από το Σύνταγμα του 1960. Η Τουρκία υποστηρίζει πλήρως την
κατοχική οντότητα που εγκατάστησε στην κλεμμένη γη των Ελλήνων, ενώ
παράλληλα θεωρεί την Κυπριακή Δημοκρατία σαν εκλιπούσα.
Διερωτώμαι εάν η τουρκοκυπριακή
ηγεσία και η Τουρκία θα είχαν την ίδια στάση και εμμονή για διαμερισμό,
εάν ο ενεργειακός πλούτος ήταν εξ ολοκλήρου στο βόρειο τμήμα της
Κυπριακής ΑΟΖ, δηλαδή μεταξύ Κύπρου και Τουρκίας. Εξετάζοντας το
ιστορικό παρελθόν και τις τουρκικές πρακτικές δεν είναι
δύσκολη η απάντηση.
H κυπριακή εξαίρεση
Σε σχέση με το αίτημα για
απόκτηση της ταυτότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας από τα παιδιά μικτών
γάμων Τουρκοκυπρίων και εποίκων υπογραμμίζεται ότι σε κανονικές συνθήκες
όλα τα παιδιά Κυπρίων που γεννήθηκαν στη χώρα μας από γάμους με
υπηκόους άλλων χωρών θα ήταν αυτομάτως πολίτες της Κυπριακής
Δημοκρατίας. Το ζήτημα, όμως, που τίθεται υπό τις σημερινές συνθήκες
είναι πολύπλοκο. Εκτός από την παρανομία του εποικισμού και τις
δημογραφικές προεκτάσεις σημειώνεται ότι κάθε χώρα απαιτεί όπως όλοι
πολίτες της έχουν την απαιτούμενη νομιμοφροσύνη, με ό,τι αυτή
συνεπάγεται, έναντι του κράτους.
Στην περίπτωση της Κύπρου πολλοί
Τουρκοκύπριοι που έχουν αποκτήσει την ταυτότητα και το διαβατήριο της
Κυπριακής Δημοκρατίας όχι μόνο δεν την αναγνωρίζουν, αλλά εργάζονται
συστηματικά για την αποδόμηση και την τελική κατάργησή της. Εύλογα
πολλοί Ελληνοκύπριοι θεωρούν ότι Τουρκοκύπριοι αξιωματούχοι της «ΤΔΒΚ»,
οι οποίοι δεν αναγνωρίζουν την Κυπριακή Δημοκρατία και εργάζονται για
την κατάργησή της, δεν θα έπρεπε να είχαν αιτηθεί να αποκτήσουν την
ταυτότητα και το διαβατήριό της από στοιχειώδη αξιοπρέπεια,
αυτοεκτίμηση και ευθιξία.
Σημειώνω, επίσης ,ότι η Κυπριακή
Δημοκρατία ιδρύθηκε το 1960 μετά από τον αγώνα εναντίον της
αποικιοκρατικής Βρετανίας. Μπορεί ο στόχος να ήταν η ένωση με την
Ελλάδα, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι το κράτος ιδρύθηκε (έστω και με
κουτσουρεμένη ανεξαρτησία) ως αποτέλεσμα των θυσιών των Ελληνοκυπρίων.
Από τις συνταγματικές ρυθμίσεις για την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας
οι Τουρκοκύπριοι απεκόμισαν υπερβολικά δικαιώματα και προνόμια.
Με ελληνικές πλάτες
Υπογραμμίζεται επίσης ότι η
ένταξη της στην ΕΕ, από την οποία επωφελήθηκαν και εξακολουθούν να
επωφελούνται και οι Τουρκοκύπριοι, ήταν αποτέλεσμα των ενεργειών της
Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ελλάδας. Επίσης, των θυσιών και του
μόχθου των Ελληνοκυπρίων.
Σημειώνεται συναφώς ότι τόσο η
Άγκυρα όσο και η τουρκοκυπριακή ηγεσία προσπάθησαν να παρεμποδίσουν την
ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ. Επιπρόσθετα, η Τουρκία
χρησιμοποίησε και εξακολουθεί να χρησιμοποιεί τους Τουρκοκυπρίους σαν
δούρειο ίππο και ως στρατηγική μειονότητα για να θέσει ολόκληρη την
Κύπρο υπό τον στρατηγικό της έλεγχο.
Εν κατακλείδι όχι μόνο οι
Ελληνοκύπριοι αλλά όλοι οι Κύπριοι θα πρέπει να αγωνισθούμε για την
ολοκλήρωση της κυπριακής ανεξαρτησίας. Συνεπώς και οι Τουρκοκύπριοι θα
πρέπει να επιλέξουν. Η ταυτότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας εκχωρεί
δικαιώματα, αλλά προβλέπει και υποχρεώσεις.
(από slpress.gr, 12/03/2018)