Λουκέτα και Πωλητήρια Διεθνώς σε Διυλιστήρια - Γιατί Καίγονται τα Ελλ. Πε. για την Επένδυση στην Ελευσίνα

Λουκέτα και Πωλητήρια Διεθνώς σε Διυλιστήρια - Γιατί Καίγονται τα Ελλ. Πε. για την Επένδυση στην Ελευσίνα
Του Σωτήρη Χιωτάκη
Σαβ, 14 Νοεμβρίου 2009 - 02:11
Οι προ τριημέρου ανακοινώσεις αποτελεσμάτων τριμήνου από την Μότορ Όιλ ίσως ήταν οι σημαντικότερες στη νεώτερη ιστορία των διυλιστηρίων στην χώρα μας! Πολύ απλά, γιατί ήρθαν σε μία συγκυρία που θέλει από την μια να βγαίνουν προς πώληση το ένα μετά το άλλο στο εξωτερικό διυλιστήρια ξεπερασμένης τεχνογνωσίας και από την άλλη τα Ελληνικά Πετρέλαια να καίγονται κυριολεκτικά για την επένδυση των 2 δισ. ευρώ στην Ελευσίνα.
Οι προ τριημέρου ανακοινώσεις αποτελεσμάτων τριμήνου από την Μότορ Όιλ ίσως ήταν οι σημαντικότερες στη νεώτερη ιστορία των διυλιστηρίων στην χώρα μας! Πολύ απλά, γιατί ήρθαν σε μία συγκυρία που θέλει από την μια να βγαίνουν προς πώληση το ένα μετά το άλλο στο εξωτερικό διυλιστήρια ξεπερασμένης τεχνογνωσίας και από την άλλη τα Ελληνικά Πετρέλαια να καίγονται κυριολεκτικά για την επένδυση των 2 δισ. ευρώ στην Ελευσίνα.

Η εταιρεία των Βαρδινογιάννηδων ανακοίνωσε στο τρίτο τρίμηνο πτώση της τάξης του 20% στα καθαρά κέρδη, όταν τα άλλα διυλιστήρια του εξωτερικού, όπως η Petroplus, η Neste, η Repsol, η Saras και η ERG ανακοίνωναν είτε ζημιές είτε υποχώρηση έως και κατά 90% της κερδοφορίας τους στο ίδιο διάστημα.

Τα νούμερα της Mότορ Όιλ

Η Μότορ Όιλ δούλεψε με υπερδιπλάσια περιθώρια κέρδους σε σχέση με τα άλλα σύνθετα διυλιστήρια της Μεσογείου, δηλαδή αυτά που έχουν μονάδες υδρογονοπυρόλυσης και μπορούν να παράξουν πιο προηγμένα προϊόντα, μεταξύ δε αυτών και το ντίζελ στο οποίο είναι ελλειμματική η αγορά. Η επένδυση των 300 εκατ. ευρώ των προηγούμενων χρόνων αποδίδει, πόσο μάλλον που ήδη από το 9μηνο η μητρική υπερκέρασε τα συνολικά κέρδη της περσινής χρονιάς, με τους μετόχους να τρίβουν τα χέρια τους ως προς την εξασφαλιζόμενη υψηλή – και πάλι – μερισματική απόδοση.

Ο δε όγκος πωλήσεων πετρελαιοειδών αυξανόταν από τα 6,5 στα 7,1 εκατ. μετρικούς τόνους, σε μια αγορά που συνολικά «τρέχει» με 2,5% περίπου.

Το διυλιστήριο της Κορίνθου λειτουργεί με τον δείκτη Nelson (όσο μεγαλύτερος, τόσο σε μεγαλύτερες δυνατότητες στην παραγωγική διαδικασία παραπέμπει) σχεδόν στο 12 και με τη δρομολογημένη επένδυση σε νέα μονάδα επεξεργασίας αργού να δίνει την δυνατότητα στον όμιλο να υποκαταστήσει τις μεγάλες εισαγωγές που πραγματοποιούσε η εξαγοραζόμενη Shell Ελλάς από δική της παραγωγή.

Την ίδια ώρα τα Ελληνικά Πετρέλαια, των οποίων τα αποτελέσματα δεν έχουν ανακοινωθεί, επείγονται να ρίξουν σχεδόν 2 δισεκατομμύρια ευρώ για να φτάσουν τον συνολικό δείκτη Nelson των τριών διυλιστηρίων τους από το …6,9 στο 9,0!

Γιατί καίγονται τα Ελλ.Πε να κάνουν την επένδυση;

Μόνο τις δύο τελευταίες εβδομάδες έχουν βγει στο σφυρί - «από το Μάντσεστερ μέχρι τη Νέα Ζηλανδία», όπως λέει χαρακτηριστικά ειδική ανάλυση της Merrill Lynch – μονάδες συνολικές δυναμικότητας διύλισης 1,9 εκατ. βαρελιών την ημέρα, δηλαδή περίπου …τεσσάρων Ελλάδων!

Ινδοί για τα διυλιστήρια της Shell

Μόνο η Shell έχει βγάλει στο σφυρί 3 διυλιστήρια – μιλά με την …ινδική Essar! - άλλα τρία αναμένεται να βγάλει η Total, ενώ πωλητήρια έχουν μπει ή είναι πιθανό να μπουν σε μονάδες της Ineos, της ERG, της Petroplus, της ENI και της OMV.

Ποιο είναι το κοινό χαρακτηριστικό των μονάδων που βγαίνουν προς πώληση; Μα το ότι είναι …Ελληνικά Πετρέλαια, καθώς στην  συντριπτική τους πλειοψηφία έχουν δείκτη Nelson από 4,7 μέχρι και 9,0 – εκεί που θέλουν να φτάσουν τα Ελλ. Πε. με την επένδυση στην παλιά Petrola…

Γιατί θέλουν να «ξεφορτωθούν» οι πετρελαϊκοί όμιλοι αυτές τις μονάδες; Γιατί σε περίοδο συμπιεσμένων περιθωρίων αυτές δεν φέρνουν κέρδη. Όλη η περίοδος της οικονομικής κρίσης έχει το εξής χαρακτηριστικό: το αργό, το οποίο το προμηθεύονται τα διυλιστήρια για να φτιάξουν προϊόντα, είναι σαφώς υπερτιμημένο βάσει των νόμων προσφορών και ζήτησης, καθώς επηρεάζεται σαφώς από το χρηματιστηριακό παιχνίδι, με τα συμβόλαια δεκαετίας να κινούνται πάνω από τα 100 δολάρια.

Λόγω της κρίσης, οι πετρελαϊκές δεν μπορούν να μετακυλίσουν ικανό τμήμα αυτού του υπερτιμήματος στην κατανάλωση και, προφανώς, δεν είναι εφοπλιστές να παίζουν με το λεγόμενο cash and carry: να ‘παρκάρουν’ δηλαδή σε καράβια ποσότητες αργού αγορασμένες σε τρέχουσες τιμές και ταυτόχρονα να αντισταθμίζουν (hedging) με πονταρίσματα στα συμβόλαια σε πολύ υψηλότερες τιμές.

Τα Ελλ. Πε. λοιπόν αγωνιούν να μην βρεθούν σε ...θέση πώλησης. Στα στρατηγεία του Σπύρου Λάτση στη Ζυρίχη προφανώς η λογική είναι πιο τραπεζική: αν κάτι δεν «τραβάει», πουλιέται στην καλύτερη δυνατή τιμή προκειμένου να μην μας μείνει στα χέρια ως «καυτή πατάτα».

Όλα αυτά με φόντο τους χαμηλούς ρυθμούς ανάπτυξης που προβλέπονται για όλη την ερχόμενη 10ετία (!) στην χώρα μας (μ.ο. ανάπτυξης μόλις 0,5% είναι η πρόβλεψη της Morgan Stanley που αποκάλυψε στην αρχή της εβδομάδας το axiaplus.gr).

Με την επένδυση στην Ελευσίνα, τα Ελλ. Πε. μπορούν να σταθούν με καλύτερα περιθώρια ή να τα πουλήσει ο Λάτσης με υψηλότερο τίμημα.

Dealάρουν Λάτσης – κυβέρνηση για την διοίκηση;

Και κάποιοι στην αγορά το πάνε πιο μακριά: βλέπουν ένα πιθανό deal με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ! Ένα deal που από την μια θα βάζει την προώθηση της επένδυσης και από την άλλη μία περισσότερο αρεστή στο κυβερνών κόμμα διοίκηση.

Εξ ου και η προ ημερών προκήρυξη των θέσεων της διοίκησης που προκάλεσε έκπληξη στην πιάτσα, όπου υπήρχε η άποψη ότι Λάτσης και Δημόσιο τα είχαν βρει  για να εκλέγεται πια ο μάνατζερ από την γενική συνέλευση (όπου ο Λάτσης θα εμφανιζόταν επισήμως με 38% αλλά με τα αμοιβαία του θα ξεπερνούσε το 40%, με το Δημόσιο στο 35%), έστω και αν είχε παρέλθει η 5ετία εντός της οποίας προβλεπόταν από τη σύμβαση πώλησης των Ελλ. Πε. η ενεργοποίηση αυτής της δυνατότητας.

Και η προκήρυξη προκάλεσε πανικό στην διοίκηση των Ελληνικών Πετρελαίων. Εκεί όπου οι …όχι και τόσο κακές γλώσσες θέλουν 100% να αλλάζει ο πρόεδρος κ. Τίμος Χριστοδούλου και άλλα 5 από τα μέλη του δ.σ. που ορίζει το Δημόσιο, ενώ δίνουν 50-50 την παραμονή του κ. Γιάννη Κωστόπουλου στην θέση του διευθύνοντος συμβούλου…

(Δημοσιεύεται και στην εφημερίδα ΑΞΙΑ)