«Στον αέρα» παραμένει το ζήτημα της απαγόρευσης
εγκατάστασης φωτοβολταϊκών σε γη υψηλής παραγωγικότητας, όπως τονίζει ο ΣΕΦ με
επιστολή του προς το ΥΠΕΚΑ και το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης. Σύμφωνα
με τον ΣΕΦ, παρά την πρόσφατη ερμηνευτική εγκύκλιο του ΥΠΑΑΤ, η άρνηση αρκετών
Περιφερειών να εκδώσουν βεβαιώσεις στους ενδιαφερόμενους επενδυτές, οδηγεί
ουσιαστικά σε ακύρωση χιλιάδες επενδύσεις φωτοβολταϊκών και συγκεκριμένα το μεγαλύτερο μέρος των δρομολογηθέντων έργων για
τα οποία κατατέθηκαν αιτήσεις μετά την ψήφιση του Ν.3851/2010.
Έτσι, ο Σύνδεσμος Εταιριών Φωτοβολταϊκών ζητά την
επείγουσα κατάθεση τροπολογίας η οποία θα ξεκαθαρίσει πλήρως το τοπίο αναφορικά
με την εγκατάσταση φ/β σε εκτάσεις υψηλής παραγωγικότητας, διευθετώντας έτσι
ένα ζήτημα που ταλαιπωρεί χιλιάδες επενδυτές και έχει αναστατώσει την αγορά.
Αναλυτικά η επιστολή του ΣΕΦ αναφέρει:
« Αθήνα, 21-2-2012
Α.Π.507
Προς: Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων κ. Κ. Σκανδαλίδη Υπουργό ΠΕΚΑ κ. Γ. Παπακωνσταντίνου
Κοιν: Υφυπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων κ. Γ. Δριβελέγκα Υφυπουργό ΠΕΚΑ κ. Γ. Μανιάτη
Θέμα: Απαγόρευση εγκατάστασης φωτοβολταϊκών σε γαίες υψηλής παραγωγικότητας
Στις αρχές Σεπτεμβρίου, ψηφίστηκε ο Ν.4015/2011, το άρθρο 21
του οποίου προσπάθησε να δώσει διέξοδο σε πολλούς αγρότες λόγω των υφιστάμενων
αγκυλώσεων που σχετίζονται με τις γαίες υψηλής παραγωγικότητας.
Ατυχώς, η ψηφισθείσα διάταξη διατυπώθηκε κατά τρόπο που δημιούργησε ένα νέο
μεγάλο πρόβλημα και συγκεκριμένα ακύρωσε τη δυνατότητα εγκατάστασης
φωτοβολταϊκών σε μικρό τμήμα των γαιών υψηλής παραγωγικότητας, όπως προέβλεπε ο
Ν.3851/2010.
Ενώ το ψηφισθέν άρθρο προσπαθεί να λύσει πρακτικά προβλήματα
που σχετίζονται με τη μεταβίβαση ακινήτων σε γαίες υψηλής παραγωγικότητας, στην
πράξη ακυρώνει τις πρόνοιες του Ν.3851/2010 που επιτρέπει την εγκατάσταση ΑΠΕ
σε γαίες υψηλής παραγωγικότητας και σε ποσοστό έως 1% επί της συνολικής
αγροτικής έκτασης κάθε Νομού. Με την τροπολογία, αίρεται πρακτικά αυτή η
δυνατότητα αφού τίθεται ως προϋπόθεση η έκδοση μιας ΚΥΑ (που καθυστερεί εδώ και
χρόνια).
Αποτέλεσμα είναι ότι ακυρώνονται στην πράξη χιλιάδες
επενδύσεις φωτοβολταϊκών και συγκεκριμένα το μεγαλύτερο μέρος των
δρομολογηθέντων έργων για τα οποία κατατέθηκαν αιτήσεις μετά την ψήφιση του Ν.3851/2010.
Η ρύθμιση αυτή ακυρώνει ακόμη και έργα για τα οποία έχουν γίνει παραγγελίες του
εξοπλισμού και εκκρεμεί απλώς η έκδοση άδειας εργασιών μικρής κλίμακας, η οποία
όμως δεν μπορεί πλέον να δοθεί.
Συνέπεια είναι, μεταξύ άλλων, η βαρύτατη οικονομική ζημία
που υφίστανται χιλιάδες επενδυτές (τα ήδη πραγματοποιηθέντα έξοδα ανέρχονται σε
πολλές δεκάδες εκατομμύρια, ενώ η συνολική μακροχρόνια ζημία ανέρχεται σε
αρκετές εκατοντάδες εκατομμύρια), αλλά και η σημαντική επιβράδυνση του ρυθμού
ανάπτυξης της αγοράς, με κίνδυνο να μην είναι εφικτή πλέον η επίτευξη των
εθνικών στόχων για την ανάπτυξη των ΑΠΕ ως το 2020.
Προκειμένου να διευθετηθεί οριστικά το θέμα, ο ΣΕΦ ζητά την
επείγουσα κατάθεση σχετικής τροπολογίας η οποία να προβλέπει τα εξής:
«Οι διατάξεις της παραγράφου 6 του άρθρου 56 του Ν.
2637/1998, περιπτώσεις β’ έως και ε’, όπως αυτές αντικαταστάθηκαν με τη
παράγραφο 37 του άρθρου 24 του Ν.2945/2001 και τροποποιήθηκαν με την παρ.7 του
άρθρου 9 του Ν.3851/2010 (ΦΕΚ Α’ 85), αρχίζουν να ισχύουν δέκα ημέρες μετά τη
δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της κοινής απόφασης των Υπουργών
Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και Αγροτικής Ανάπτυξης και
Τροφίμων, που εκδίδεται κατά τις διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 56.
Συμβολαιογραφικές πράξεις που συντάχθηκαν μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος και
αφορούν εκτάσεις του άρθρου 56 του Ν.2637/1998, είναι έγκυρες και ισχυρές
εφόσον δεν ακυρώθηκαν με αμετάκλητη δικαστική απόφαση.»
Η διαφορά με την ψηφισθείσα διάταξη είναι ότι εκείνη
περιλάμβανε και την περίπτωση α’ της παραγράφου 6 του άρθρου 56 του Ν.
2637/1998, την περίπτωση δηλαδή που αφορά στις ΑΠΕ.
Επειδή πιστεύουμε ότι δεν ήταν στις προθέσεις του νομοθέτη
να θέσει αναίτια εμπόδια στην ανάπτυξη των ΑΠΕ και να τορπιλίσει τις πρόνοιες
του Ν.3851/2010, ζητάμε την άμεση παρέμβασή σας για να λυθεί το θέμα αυτό που
θίγει χιλιάδες επενδυτές και έχει αναστατώσει την αγορά.
Παράλληλα, θα πρέπει να απλοποιηθεί η διαδικασία έγκρισης
της εγκατάστασης φωτοβολταϊκών σε γαίες υψηλής παραγωγικότητας, δεδομένου ότι
σε καμία περίπτωση δεν καλύπτεται το θεωρητικό όριο του 1% επί της συνολικής
αγροτικής έκτασης κάθε Νομού και συνεπώς το στάδιο αυτό είναι επί της ουσίας
χωρίς νόημα».