Τη διεύρυνση των κυρώσεων σε βάρος της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν ανακοίνωσε η ελβετική κυβέρνηση. Ωστόσο, διευκρίνισε ότι δεν πρόκειται να εφαρμόσει το πετρελαϊκό εμπάργκο που έθεσε σε ισχύ η Ευρωπαϊκή Ένωση από την 1η Ιουλίου. Συγκεκριμένα, για την απόφασή της να μην «ακολουθήσει» το δρόμο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την απαγόρευση εισαγωγής πετρελαιοειδών από το Ιράν, επικαλείται «λόγους εξωτερικής πολιτικής»

Τη διεύρυνση των κυρώσεων σε βάρος της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν ανακοίνωσε η ελβετική κυβέρνηση. Ωστόσο, διευκρίνισε ότι δεν πρόκειται να εφαρμόσει το πετρελαϊκό εμπάργκο που έθεσε σε ισχύ η Ευρωπαϊκή Ένωση από την 1η Ιουλίου. Συγκεκριμένα, για την απόφασή της να μην «ακολουθήσει» το δρόμο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την απαγόρευση εισαγωγής πετρελαιοειδών από το Ιράν, επικαλείται «λόγους εξωτερικής πολιτικής».

Τα ελβετικά αντίμετρα, που πρόκειται να τεθούν σε ισχύ την Παρασκευή θα επηρεάσουν τις προμήθειες για την πετροχημική βιομηχανία, τον εξοπλισμό τηλεπικοινωνιών, καθώς και την αγοραπωλησία πολύτιμων μετάλλων και διαμαντιών, όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση της κυβέρνησης της Ελβετίας (μη μέλους της ΕΕ) που μεταδίδει το πρακτορείο Reuters.

Το ευρωπαϊκό πετρελαϊκό εμπάργκο τέθηκε σε πλήρη εφαρμογή από το σύνολο των «27», χωρίς εξαιρέσεις, την περασμένη Κυριακή ως «απάντηση» στη συνεχιζόμενη άρνηση του Ιράν να περιορίσει τις αμφιλεγόμενες πυρηνικές του δραστηριότητες (εμμένοντας ότι έχουν αποκλειστικά ειρηνικά ειρηνικό χαρακτήρα).

Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις είχαν αποφασίσει στις 23 Ιανουαρίου του 2012 να απαγορευτεί άμεσα η σύναψη εμπορικών συμβολαίων για εισαγωγή, αγορά ή μεταφορά ιρανικού αργού ή πετρελαιοειδών.

Ωστόσο, όσες χώρες της ΕΕ είχαν ήδη υπογράψει συμφωνίες με την Τεχεράνη μπορούσαν να τις υλοποιήσουν μέχρι την 1η Ιουλίου. Η Ελλάδα βρισκόταν σε ιδιαίτερη θέση, λόγω του μεγάλου βαθμού εξάρτησής της από το ιρανικό πετρέλαιο.

Το εμπάργκο ακολουθεί ευρωπαϊκές κυρώσεις -που ξεκινούν από απαγόρευση πωλήσεων ενεργειακού και τεχνολογικού εξοπλισμού προς το Ιράν και φτάνουν μέχρι «λίστα ανεπιθύμητων» αξιωματούχων σε ευρωπαϊκό έδαφος- με στόχο την κλιμάκωση της πίεσης στο καθεστώς του Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ.