Η ευρωπαϊκή υπεράκτια βιομηχανία μπορεί να υπερηφανεύεται για την βελτίωση των επιδόσεων ασφάλειας, ωστόσο για να μειωθεί η πιθανότητα μεγάλου ατυχήματος έχει ετοιμαστεί μια πρόταση κανονισμού για την ασφάλεια των υπεράκτιων εξορύξεων, ενώ παράλληλα έχουν γίνει διαβουλεύσεις με την βιομηχανία με εισηγήσεις για την βελτίωση της πρότασης.

Η ευρωπαϊκή υπεράκτια βιομηχανία μπορεί να υπερηφανεύεται για την βελτίωση των επιδόσεων ασφάλειας, ωστόσο για να μειωθεί η πιθανότητα μεγάλου ατυχήματος έχει ετοιμαστεί μια πρόταση κανονισμού για την ασφάλεια των υπεράκτιων εξορύξεων, ενώ παράλληλα έχουν γίνει διαβουλεύσεις με την βιομηχανία με εισηγήσεις για την βελτίωση της πρότασης.

Είναι γνωστό ότι στην Ευρώπη το μεγαλύτερο μέρος του πετρελαίου και του φυσικού αερίου παράγεται μέσω υπεράκτιων δραστηριοτήτων, πολλές φορές σε δύσκολο περιβάλλον και σε μεγάλα βάθη. Μετά τα πρόσφατα ατυχήματα ιδιαίτερα το Deepwater Horizon στις ΗΠΑ το 2010 (11 θάνατοι), Montara στην Αυστραλία το 2009, Usumacinta στο Μεξικό το 2007 (22 θάνατοι) και σε εγκαταστάσεις εκμετάλλευσης κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου σε όλη την υφήλιο, περιλαμβανομένης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, φάνηκε η ανάγκη για την ανάληψη δράσης, λόγω ανεπάρκειας που παρουσιάζουν οι σύγχρονες πρακτικές διαχείρισης κινδύνων.

Σοβαρά ατυχήματα και στην Ευρώπη
Στο παρελθόν, η ευρωπαϊκή υπεράκτια βιομηχανία έχει δει κάποια σοβαρά ατυχήματα. Τον Ιούλιο του 1988, 167 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στο Piper Alpha με αποτέλεσμα να γίνουν σημαντικές αλλαγές τόσο της πολιτικής όσο και της νομοθεσίας για την ασφάλεια των υπεράκτιων δραστηριοτήτων του Ηνωμένου Βασιλείου όπως και άλλων χωρών.

Ένα μεγάλο ατύχημα σε οποιεσδήποτε από τις ευρωπαϊκές υπεράκτιες εγκαταστάσεις μπορεί να επιφέρει ζημίες για το περιβάλλον, την οικονομία, την κοινωνία, ενώ ενδέχεται να θέσει σε κίνδυνο τις ζωές και την υγεία των εργαζομένων.

Κάτω από αυτά τα δεδομένα συνεχίζοντας την δημόσια συζήτηση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο την περασμένη Δευτέρα 9 Ιουλίου 2012, εκλήθησαν πέντε εμπειρογνώμονες, σε θέματα ενέργειας, από τις Κάτω Χώρες, Νορβηγία, Ην. Βασίλειο και Κύπρο για να παρουσιάσουν τις εισηγήσεις τους τόσο στις αρμόδιες Επιτροπές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όσο και στο αρμόδιο Τμήμα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και σε αντιπροσώπους της Βιομηχανίας Ενέργειας.

Οι εμπειρογνώμονες ήταν
• Ο καθηγητής του πανεπιστημίου του Aberdeen, Prof. John Paterson, ειδικός στην Νομοθεσία της Ενέργειας ( Ην. Βασίλειο).
• O κ. J.W. DeJong – Γενικός Επιθεωρητής Μεταλείων, Κυβερνητικού Ελέγχου, (ΝL)
• Η κα Μαρία Κυριακού – Συνέταιρος στην Δικηγορική Εταιρεία Ανδρέας Νεοκλέους & Σια ΔΕΠΕ (Κύπρος)Dr. Edward Brans, Νομικός στην Pels Rijcken & Drooglever Fortuijn (NL).
• Kos Οle Qystein Aspholm, Διευθυντής, De Nozske Veritas (No) (Νορβηγία).


Από την Κύπρο κλήθηκε η Δικηγορική Εταιρεία Ανδρέα Νεοκλέους & Σια ΔΕΠΕ
Εκ μέρους της κυπριακής δικηγορικής εταιρείας, μίλησε η δικηγόρος και συνέταιρος κα Μαρία Κυριακού, η οποία ανέλυσε την πρόταση όσον αφορά την νομική ερμηνεία του ορισμού των Ιδιοκτητών, των Κατόχων Αδειών Εξόρυξης και των Εκτελεστών της Εξόρυξης, ώστε να καθορίζονται σαφώς στην πρόταση οι υπεύθυνοι οι οποίοι θα πρέπει να λαμβάνουν έγκαιρα προληπτικά μέτρα προστασίας του εγχειρήματος και επανόρθωσης της ζημίας σε περίπτωση ατυχήματος.


Έμφαση στην ανάγκη σαφήνειας των ορισμών
Η κα Μαρία Κυριακού έδωσε έμφαση στην ανάγκη σαφήνειας των ορισμών των βασικών συντελεστών στην Πρόταση και στην ανάγκη καθορισμού διαδικασιών για πρόληψη κινδύνων και αποφυγή σοβαρών ατυχημάτων, που εκτός από τον κίνδυνο της ζωής των εργαζομένων, η καταστροφή του περιβάλλοντος και οι οικονομικές επιπτώσεις δύσκολα αποκαθίσταται.

Είναι επίσης γνωστό ότι ενώ μερικές ευρωπαϊκές χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, Νορβηγία έχουν εμπειρίες δεκαετιών, άλλες ευρωπαϊκές χώρες έχουν λιγότερη ή ελάχιστη εμπειρία για επίβλεψη της ασφάλειας των δραστηριοτήτων αυτών. Γι’ αυτό ο νέος κανονισμός, έχει σκοπό την εναρμόνιση του επιπέδου ασφαλείας και επίβλεψης των δραστηριοτήτων των υπεράκτιων εξορύξεων ή φυσικού αερίου και πετρελαίου σε όλη την Ευρώπη.

Οι γενικοί στόχοι της πρότασης είναι
1. Η μείωση των κινδύνων από ένα μεγάλο ατύχημα σε ύδατα της Ένωσης
2. Ο περιορισμός των επιπτώσεων σε περίπτωση, τέτοιου ατυχήματος.

Οι σχετικές με τις υπεράκτιες δραστηριότητες νομοθεσίες και πρακτικές των κρατών μελών παρουσιάζουν σημαντικές αποκλίσεις και είναι αποσπασματικές (π.χ. αδειοδότηση, διατάξεις περί ευθύνης, πρότυπα εξοπλισμού ασφαλείας, δημόσια διαφάνεια και ανταλλαγή πληροφοριών). Αυτό αντανακλά την ουσιαστική απουσία διεθνών νομικών μέσων και την ύπαρξη διαφορών στη σχετική νομοθεσία της Ένωσης.

Ενώ ορισμένα κράτη μέλη διαθέτουν ρυθμιστικά συστήματα για τις υπεράκτιες δραστηριότητες που αναγνωρίζονται ως παγκόσμιας κλάσης, υπάρχουν σε όλα περιθώρια για βελτίωση. Είναι σημαντικό ότι ο έλεγχος της επικινδυνότητας επέλευσης μεγάλων κινδύνων στον κλάδο των υπεράκτιων δραστηριοτήτων πρέπει να βελτιωθεί ώστε να πληροί υψηλά πρότυπα σε ολόκληρη την Ένωση.

(από την εφημερίδα "Καθημερινή" της Κύπρου)