Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της στατιστικής αρχής, το δημοσιονομικό έλλειμμα του 2011 ανήλθε
στο 9,4%, ενώ και φέτος αναμένεται να είναι κατά πολύ μεγαλύτερο από τις
προβλέψεις. Και πώς να μην είναι άλλωστε, αφού οι κυβερνήσεις των τελευταίων
ετών το μόνο που ξέρουν είναι να εισπράττουν, δίχως την παραμικρή έγνοια για
αναπτυξιακές πολιτικές και μέτρα που θα ενθαρρύνουν το επιχειρείν και θα
δημιουργήσουν θέσεις απασχόλησης. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει δυστυχώς και στον
τομέα της ενέργειας.
Ίσως το πιο αντιπροσωπευτικό παράδειγμα είναι τα
φωτοβολταϊκά: Ουδείς διαμαρτυρήθηκε όταν μειώθηκαν οι ταρίφες, καθώς ήταν μια
επιβεβλημένη κίνηση με βάση τις τάσεις που παρατηρούνται στην αγορά. Τώρα πλέον
όμως είμαστε αντιμέτωποι με μια κατάσταση που περιέχει αναστολή των
αδειοδοτήσεων ή ακόμα και επαχθή φορολογία επί του τζίρου των επιχειρήσεων του κλάδου
στο μέλλον. Αυτά τα μέτρα είναι εντελώς αυθαίρετα και σε καμία περίπτωση δεν αρμόζουν σε
μια χώρα που υποτίθεται ότι θέλει να στηρίξει τις ΑΠΕ μακροπρόθεσμα.
Η πιο ανεξήγητη από όλες τις προτάσεις που έχουν τεθεί στο
τραπέζι μέχρι στιγμής είναι η αναστολή των αδειών για οικιακά φωτοβολταϊκά.
Μιλάμε για έναν κλάδο που έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη των καταναλωτών και
σημειώνει ανάπτυξη, ενώ σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να πει κάποιος ότι
συμμετέχει σε μεγάλο βαθμό στην διόγκωση του ελλείμματος των ΑΠΕ. Άρα ποιος ο
λόγος για την αναστολή; Τι θα εξυπηρετήσει μια τέτοια απόφαση;
Το πρόβλημα φυσικά εντοπίζεται στη νοοτροπία της τρόικας και του οικονομικού
επιτελείου της κυβέρνησης: Βλέπουν τα πάντα μονοδιάστατα σαν μαύρο-άσπρο, δίχως
ενδιάμεσες αποχρώσεις. Στοιχίζουν πολύ τα φωτοβολταϊκά; Κόψτε τα! Καμία
προσπάθεια για μια ενδιάμεση λύση που θα διασφαλίζει το μέλλον του κλάδου και
την στήριξη των επιχειρήσεων και των εργαζομένων που αναμφίβολα στηρίζουν την
αναπτυξιακή διαδικασία, από τις ελάχιστες που καταγράφονται πλέον στην χώρα μας.
Δηλαδή με τέτοια απότομα φρεναρίσματα θα φτάσουμε στον στόχο του 2020 για τις
ΑΠΕ; Σε τελική ανάλυση, αυτή είναι η βούληση της Ε.Ε.;