Ακόμη μια ενεργειακή νίκη φιλοδοξεί να ολοκληρώσει για την
Κύπρο ο πρόεδρος, Νίκος Αναστασιάδης, μέσω της υπογραφής συμφωνίας με την
Αίγυπτο για συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων που βρίσκονται στα θαλάσσια σύνορά
τους, στα πρότυπα της αντίστοιχης συμφωνίας που έχει υπογράψει η Λευκωσία με το
Ισραήλ παλαιότερα.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο κ. Αναστασιάδης επισκέπτεται την
προσεχή Τετάρτη, 11 Δεκεμβρίου, την Αίγυπτο, με στόχο να υπογραφεί η σχετική
συμφωνία, αλλά και να συζητηθεί το θέμα των εξαγωγών φυσικού αερίου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στα τέλη Νοεμβρίου, ο υπουργός
Πετρελαίου της Αιγύπτου, Σαρίφ Ισμαήλ, είχε κάνει σημαντικές δηλώσεις σχετικά
με το θέμα: Ανέφερε ότι υπάρχουν «σοβαρές» διαπραγματεύσεις των δύο πλευρών οι
οποίες αφορούν την αγορά κυπριακού αερίου, το οποίο συν τοις άλλοις θα μπορούσε
να εξαχθεί μέσω των αιγυπτιακών σταθμών υγροποίησης, τουλάχιστον σε πρώτη φάση,
μέχρι να αποκτήσει η Κύπρος τον δικό της σταθμό LNG στο Βασιλικό. Ο υπουργός
δήλωσε επίσης ότι το Κάιρο προτιμά το κυπριακό αέριο επειδή αυτή τη στιγμή
προμηθεύεται αέριο από το Κατάρ, έναντι μιας ακριβής τιμής. Άρα, για την
Αίγυπτο έχει λογική μια συμφωνία βάσει της οποίας θα προμηθευτεί αέριο από την
Κύπρο με αντάλλαγμα την χρήση των σταθμών
LNG για τις εξαγωγές της Λευκωσίας.
Με τον τρόπο αυτό, η Κύπρος προσθέτει μια ακόμη πιθανή
διέξοδο για τις ενεργειακές της εξαγωγές και σε στρατηγικό επίπεδο πρόκειται
για μια πολύ ορθολογική κίνηση, καθώς έτσι επί της ουσίας στριμώχνει την
Τουρκία και ακυρώνει σε ένα βαθμό τα περιθώρια επιτυχίας της εξωτερικής και
ενεργειακής της πολιτικής στην περιοχή. Θυμίζουμε ότι η Άγκυρα έχει ασκήσει πρόσφατα
πιέσεις ώστε να εξάγει το Ισραήλ το δικό του αέριο μέσω αγωγού προς την Τουρκία.
Αυτό που δεν είναι σαφές πάντως, είναι ο τρόπος με τον οποίο
θα μπορούσε να μεταφερθεί το κυπριακό αέριο μέχρι τους σταθμούς
LNG
της
Αιγύπτου. Ο πιο προφανής τρόπος είναι να μεταφερθεί το αέριο από τα κυπριακά
κοιτάσματα προς την Αίγυπτο μέσω των αγωγών που διαθέτει το Ισραήλ, αλλά ο κ. Ισμαήλ
τόνισε ότι οι επαφές του Καΐρου με την ισραηλινή κυβέρνηση για τις μεταξύ τους
εξαγωγές δεν βρίσκονται σε καλό δρόμο. Η αγορά κυπριακού αερίου εκ μέρους της
Αιγύπτου είναι πολιτικά αποδεκτή για την κυβέρνηση της χώρας αυτής και
προτιμότερη από την αγορά ισραηλινού αερίου, δεδομένων των σχέσεων των δύο
κρατών και της αναταραχής που επικρατεί σήμερα στην Αίγυπτο. Στην πράξη, η όλη
προσπάθεια ίσως λάβει τη μορφή του «βαπτίσματος» του ισραηλινού αερίου ως
κυπριακό, δηλαδή η Κύπρος θα μεταφέρει αέριο στο Ισραήλ και το Ισραήλ στην
Αίγυπτο, ώστε να είναι όλοι ικανοποιημένοι.
Αν η συγκεκριμένη εξαγωγική λύση επιλεγεί τελικά, τότε θα
είναι ιδιαίτερα επωφελής για την Κύπρο μεσοπρόθεσμα, διότι θα προσφέρει μια
διέξοδο μέχρι να είναι πρόσφορες οι συνθήκες για την κατασκευή του σταθμού στο
Βασιλικό ή για την κατασκευή του αγωγού
East
Med. Με τον τρόπο αυτό, η Κύπρος θα είναι σε θέση να πουλάει το
αέριό της στις διεθνείς αγορές από την πρώτη στιγμή και θα δώσει το έναυσμα
στις πετρελαϊκές που έχουν αναλάβει τις έρευνες στα οικόπεδα της κυπριακής ΑΟΖ,
ώστε να συνεχίσουν απρόσκοπτα και με ενισχυμένη οικονομική ασφάλεια τις
δραστηριότητές και τις επενδύσεις τους.
Θυμίζουμε επίσης, ότι στο θέμα των εξαγωγών αερίου είχε
αναφερθεί και ο κορυφαίος Ισραηλινός γεωλόγος πετρελαίου, Εϊτάν Άιζενμπεργκ,
τον περασμένο μήνα σε συνέδριο που είχε διοργανώσει το ΙΕΝΕ στην Αθήνα για τους
υδρογονάνθρακες. Ο κ. Άιζενμπεργκ είχε παρουσιάσει χάρτη στον οποίο
απεικονίζονταν λεπτομερώς όλες οι διαφορετικές επιλογές που εξετάζει σήμερα το
Ισράηλ για εξαγωγή φυσικού αερίου. Ανάμεσά τους συμπεριλαμβανόταν, όπως είναι
φυσικό, και η λύση των σταθμών LNG της Αιγύπτου.
Τέλος, σημασία στην όλη υπόθεση έχει και η πρόσφατη
συνάντηση που είχε ο Ισραηλινός υπουργός Ενέργειας, Σιλβάν Σαλόμ, με τον Ιταλό
ομόλογό του. Η ιταλική πλευρά διεμήνυσε ότι η λύση της εξαγωγής μέσω του
σταθμού LNG που διαθέτει η Eni στην Αίγυπτο (ο ένας από τους δύο διαθέσιμους
της χώρας) είναι εύκολη πολιτικά και οικονομικά, οπότε θα πρέπει να προωθηθεί το
συντομότερο.
Βλέπουμε, λοιπόν, ότι με βάση όλα τα παραπάνω, η Αίγυπτος
έρχεται να συμπληρώσει σε ένα βαθμό το ενεργειακό «παζλ» της Ανατολικής
Μεσογείου σε ότι αφορά το αέριο. Κατά συνέπεια, θα πρέπει να υπογραμμίσουμε για
μια ακόμη φορά την σημασία της υπογραφής μιας συμφωνίας Ελλάδας-Αιγύπτου για
την ΑΟΖ, η οποία δεν φαίνεται σήμερα να απασχολεί ιδιαίτερα το ελληνικό
υπουργείο Εξωτερικών.