«Η Ελλάδα μπορεί να γίνει παραγωγός και εξαγωγέας
ανανεώσιμης ενέργειας και αυτό μπορεί να γίνει γρήγορα. Μπορεί να πάρει
10-15-20 χρόνια, ούτε καν μια γενιά» τονίζει σε συνέντευξή του στη διαδικτυακή
τηλεόραση του ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Βέλγος ευρωβουλευτής των Πρασίνων, Φιλίπ Λαμπέρτ.
«Έτσι θα αλλάξει η συζήτηση. Γιατί αν οι χώρες της περιφέρειας εξάγουν ενέργεια
στην υπόλοιπη Ευρώπη θα είμαστε όλοι πιο ίσοι. Όλοι θα προσφέρουμε κάτι στο
κοινό καλό. Άρα θα ήθελα η Γερμανία να αγοράζει ενέργεια από την Ελλάδα, την Πορτογαλία,
την Ισπανία, την Ιρλανδία, το Βέλγιο. Αυτό θα ήταν πολύ ενδιαφέρον, να
συμβάλουμε όλοι στην κοινή οικονομία, στο κοινό καλό, στο κοινό μέλλον, στην
ευημερία» σημειώνει ο Βέλγος ευρωβουλευτής.
«Το κλειδί είναι να καταλάβουν οι άνθρωποι ότι δεν θα υπάρξει ευημερία για
κανέναν, αν η Ευρώπη μεταβληθεί σε μια οικονομική, κοινωνική ή περιβαλλοντική
έρημο, σπρώχνοντας την Ελλάδα σε μια κατάσταση τριτοκοσμικής χώρας. Και όλα
αυτά στην Ευρώπη, την πλουσιότερη ήπειρο του πλανήτη. Αγανακτώ όταν ακούω ότι πολλοί
Έλληνες δεν έχουν πρόσβαση στην περίθαλψη. Το βρίσκω σκανδαλώδες να συμβαίνει
στην Ευρώπη. Και αυτό πρέπει να το αλλάξουμε. Πρέπει να γίνει σαφές ότι η
λιτότητα δεν είναι πολιτική, δεν ενισχύει την ευημερία και για αυτό πρέπει να
κοιτάξουμε για εναλλακτικές λύσεις» προσθέτει ο Φιλίπ Λαμπέρτ.
Ο Βέλγος ευρωβουλευτής εκφράζει την πεποίθηση ότι «η Ελλάδα πρέπει να αλλάξει,
υπάρχει η βούληση για αυτό στην Ελλάδα, αλλά χρειάζεται χρόνος. Δεν μπορείς να
αλλάξεις τη χώρα σε τρία ή πέντε χρόνια. Θα χρειαστεί περίοδος μιας ή και δύο
γενεών και αυτό πρέπει να το κάνουμε όλοι μαζί. Είμαστε όλοι στην ίδια βάρκα.
Αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται αλληλεγγύη μεταξύ των χωρών-μελών και αυτή η
αλληλεγγύη είναι το όργανο για την αλλαγή. Δεν είμαι καθόλου σίγουρος, το αντίθετο
μάλιστα, ότι η πολιτική της λιτότητας που επιβλήθηκε από το Βερολίνο στην
υπόλοιπη Ευρώπη βοηθάει σε αυτή την κατεύθυνση».
Ο ευρωβουλευτής των Πρασίνων σημειώνει με έμφαση ότι «η αληθινή ευκαιρία για
την Ευρώπη είναι να κινηθεί στην κατεύθυνση μιας πιο «πράσινης οικονομίας» στον
τομέα της ενέργειας και των πλουτοπαραγωγικών πηγών. Αν δείτε την Ευρώπη
συνολικά θα δείτε ότι μπορεί να στηριχθεί 100% στις ανανεώσιμες πηγές
ενέργειας. Μπορούν οι μεσογειακές χώρες να παράγουν μαζικά ηλιακή και αιολική
ενέργεια.
Έτσι η περιφέρεια της Ευρώπης μπορεί να συμβάλει αποφασιστικά σε μια κοινή
ενεργειακή πολιτική στην Ευρώπη. Είναι τρελό να υπάρχουν 28 διαφορετικές
ενεργειακές πολιτικές στην Ευρώπη. Αν έχουμε μια κοινή ενεργειακή πολιτική,
καθορίζουμε τους στόχους και μπορεί να επιτευχθεί κατά 100% ο ενεργειακός
μετασχηματισμός. Άρα οι περιφερειακές ευρωπαϊκές χώρες θα έχουν καθαρό όφελος
από τις εξαγωγές... Ερωτηθείς, τέλος, για το ρόλο της Γερμανίας στην Ευρώπη, ο
Φιλίπ Λαμπέρτ εκτιμά ότι «η επιρροή του Βερολίνου, της κ. Μέρκελ στην Ευρώπη
είναι ηγεμονική σήμερα.
Αυτό δεν οφείλεται στο γεγονός μόνο ότι η Γερμανία διεκδικεί σήμερα περισσότερα
από όσα συνήθιζε, αλλά υπάρχει και η ευθύνη των επικεφαλής των υπολοίπων 27
κυβερνήσεων που δεν αντιστέκονται στην κ. Μέρκελ. Η Γερμανία δεν έχει την
πλειοψηφία στην Ευρώπη. Έχει μόνο 80 εκατομμύρια κατοίκους. Μέχρι στιγμής
ουδείς αντιστέκεται στην κ. Μέρκελ. Ουδείς υπερασπίζεται μια εναλλακτική
πολιτική. Ουδείς αντιστέκεται στη Γερμανία. Και ξέρετε, σέβομαι ιδιαίτερα τη
Γερμανία, είναι μια χώρα που έχει πολλά καλά στοιχεία, ενισχύει την αλλαγή στην
ενεργειακή πολιτική.
Αλλά κάθε χώρα, κάθε κοινωνία, έχει τα ιστορικά της τραύματα. Η Γερμανία
αντιμετώπισε έναν μεγάλο πληθωρισμό στη δεκαετία του `20,μεγάλη ανεργία το `30
και αυτό οδήγησε στον Ναζισμό και στον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο και φυσικά δεν
θέλουν να επιστρέψουν εκεί. Ο τρόπος που κοιτάζει σήμερα τα πράγματα
καθορίζεται και από την ιστορία. Έτσι πιστεύουν αν περιοριστούν οι δαπάνες, αν
μειωθούν οι μισθοί και αυξηθεί το εμπόριο θα αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα.
Αυτό είναι για μένα πολύ στενόμυαλο από οικονομικής απόψεως και δεν
λειτουργεί».