Άσυλο, Τοτέμ, Ηπιότητα

Ουφ, μια αγωνία την είχα τόσες μέρες. Τέλος καλό όλα καλά. Εντάξει, μπορεί να έγραψαν συνθήματα στον Άγνωστο Στρατιώτη, μπορεί να έκαψαν κάδους και αυτοκίνητα αλλά διασώθηκε η ιδέα. Η μεγάλη ιδέα του πανεπιστημιακού ασύλου
energia.gr
Τετ, 8 Απριλίου 2015 - 14:46

Ουφ, μια αγωνία την είχα τόσες μέρες. Τέλος καλό όλα καλά. Εντάξει, μπορεί να έγραψαν συνθήματα στον Άγνωστο Στρατιώτη, μπορεί να έκαψαν κάδους και αυτοκίνητα αλλά διασώθηκε η ιδέα. Η μεγάλη ιδέα του πανεπιστημιακού ασύλου. Όλα να καούν αρκεί να μην μπει η αστυνομία στην πρυτανεία του Πανεπιστημίου Αθηνών και στο Πολυτεχνείο. Όλα να καούν αλλά να σωθεί το τοτέμ της μεταπολίτευσης.

Χθες για μια ακόμη φορά καιγόταν το κέντρο της Αθήνας επί ώρες. Είναι γνωστό πότε γίνονται οι πορείες και ποια η διαδρομή τους. Προπύλαια, Σύνταγμα, Εξάρχεια ή Προπύλαια, Μοναστηράκι, Εξάρχεια. Πάντοτε προηγείται ανακοίνωση για την ώρα και την διαδρομή, θέλουμε να πούμε ότι όλοι γνωρίζουν, οι αξιωματικοί της αστυνομίας, ο αρμόδιος υπουργός Γιάννης Πανούσης, οι κάτοικοι των Αθηνών, οι αναγνώστες ειδήσεων. Είναι γνωστά και τα αιτήματα: η κατάργηση φυλακών ειδικού τύπου και η απελευθέρωση του Σάββα Ξηρού.

Οι καταληψίες και οι καταστροφείς διαφεύγουν. Η αστυνομία παρακολουθεί διακριτικά ή επεμβαίνει με ήπιο τρόπο. Αλλά το άσυλο, άσυλο, κι ας έχει καταργηθεί νομοθετικά. Μέσα σε ένα μήνα καταγράφονται η κατάληψη της Νομικής Σχολής, η κατάληψη της Πρυτανείας και η χρήση του Πολυτεχνείου ως ορμητήριο για επιθέσεις με μολότοφ. Θα πρέπει να παρηγορηθούμε με όσα λέει ο Γιάννης Πανούσης, δηλαδή με δηλώσεις επιπέδου «παλιά καιγόταν και ο Πειραιάς» ή «Ο εισαγγελέας πάντα το ζητούσε, η Αστυνομία δεν έμπαινε ποτέ».

Τα επεισόδια επαναλαμβάνονται μια ή δυο φορές την εβδομάδα, στα ίδια σημεία, με τις ίδιες πρακτικές. Η πολιτική της ηπιότητας δεν περιορίζει τα φαινόμενα βίας. Υπάρχουν λοιπόν δυο λύσεις. Πρώτη: η κυβέρνηση να ενδώσει και να κάνει όσα ζητούν οι πυρπολητές_ θα πρέπει βεβαίως εφεξής να ενδίδει σε κάθε αίτημα που υποβάλλεται με βίαια μέσα. Δεύτερη: να χαράξει στρατηγική, όπου το ιδεολόγημα της ηπιότητας και ο σεβασμός στα τοτέμ της Αριστεράς να συνδυάζεται με πράξεις. Θα μπορούσε να είναι ο ήπιος περιορισμός εντός των κατειλημμένων κτηρίων.

Αλήθεια, εκεί στη Νομική και στην Πρυτανεία οι καταληψίες έχουν ρεύμα, νερό και δωρεάν wifi; Τρώνε πίτσες και σουβλάκια; Αν σταματήσει η τροφοδοσία, θα σταματήσει και η κατάληψη. Τούτο είναι μια πρόταση εκ του προχείρου. Εννοείται ότι κάποιος που έχει σπουδάσει το έγκλημα, έχει καλύτερες λύσεις. Το βέβαιον είναι πως δεν αποτελεί λύση το να παρακολουθεί η κυβέρνηση τα επεισόδια απαθής. Κι όταν λέμε «απαθής» αναφερόμαστε σε πράξεις_ από βερμπαλισμό, χορτάσαμε…

(της Λώρης Κέζα, από tovima.gr, M. Τετάρτη, 08/04/2015)