Περισσότερες από 100 περιβαλλοντικές μη κυβερνητικές οργανώσεις
υψώνουν ασπίδα απέναντι στην πολιτική απορρύθμισης που επιδιώκει η
επιτροπή Γιούνκερ, καλώντας τους πολίτες να συμμετάσχουν σε μια
πανευρωπαϊκή δράση. Μέσα από την κοινή διαδικτυακή πρωτοβουλία
«Συναγερμός για τη φύση» (http://www.naturealert.eu/el),
οι πολίτες της Ελλάδας και των υπολοίπων 27 κρατών-μελών καλούνται να
συμμετάσχουν στη δημόσια διαβούλευση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και να
διαφυλάξουν τη νομοθεσία που προστατεύει τη φύση στην Ευρώπη. Σύμφωνα με
ανακοίνωση των περιβαλλοντικών οργανώσεων, η 12η Μαΐου σηματοδότησε την
έναρξη μίας πολυετούς πανευρωπαϊκής εκστρατείας που στόχο έχει να
αντιμετωπίσει οποιαδήποτε απειλή υποβάθμισης του πλαισίου προστασίας της
φύσης και να πετύχει καλύτερη εφαρμογή και επιβολή της ευρωπαϊκής
νομοθεσίας. Τη δράση οργανώνουν και προωθούν οι διεθνείς περιβαλλοντικές
οργανώσεις BirdLife, Ευρωπαϊκό Γραφείο Περιβάλλοντος, Φίλοι της Γης -
Ευρώπη και WWF.
Η ευρωπαϊκή νομοθεσία για τη φύση, και
συγκεκριμένα οι οδηγίες για τους οικοτόπους και τα άγρια πτηνά,
αναγνωρίζονται παγκοσμίως για τη συμβολή τους στην προστασία της
βιοποικιλότητας που απειλείται. Χάρη σε αυτή τη νομοθεσία, η Ευρώπη έχει
σήμερα το μεγαλύτερο δίκτυο προστατευόμενων περιοχών στον κόσμο, το
δίκτυο Natura 2000, που καλύπτει περίπου το 20% της χερσαίας και το 4%
της θαλάσσιας έκτασής της.
Με πολύ απλά λόγια, ως προς την
Ελλάδα, αν δεν υπήρχε το δίκτυο Natura 2000, το οποίο προστατεύει
περισσότερο από το 27% της ελληνικής επικράτειας, δεν θα προστατεύονταν
κομμάτια της φύσης που συναποτελούν την ταυτότητα της χώρας μας, όπως
σπήλαια, ρεματιές και παράκτιοι υγρότοποι, αλλά και μοναδικά είδη
χλωρίδας και πανίδας.
Ενδεικτική είναι η περίπτωση της θαλάσσιας χελώνας Caretta caretta.
Στην πράξη η προστασία της, όπως και των παραλιών ωοτοκίας της, κατέστη
δυνατή μόνο μέσα από την εφαρμογή της οδηγίας για τους οικοτόπους. Ας
μην αγνοούμε μάλιστα ότι οι ευρωπαϊκοί πόροι αποτελούν βασική πηγή
χρηματοδότησης της προστασίας της ελληνικής φύσης, προωθώντας την
αποτελεσματική προστασία ειδών και οικοτόπων αλλά και τη βιώσιμη τοπική
ανάπτυξη των περιοχών του δικτύου Natura 2000.
Η Ευρωπαϊκή
Επιτροπή έχει αποφασίσει να ολοκληρώσει μία εις βάθος αξιολόγηση των δύο
οδηγιών, ώστε να καθορίσει εάν είναι αποτελεσματικές στην προστασία του
φυσικού περιβάλλοντος. Ο κίνδυνος προκύπτει από το γεγονός ότι η
διαδικασία αυτή πραγματοποιείται σε μία περίοδο ιδιαίτερα αρνητική για
την προστασία του περιβάλλοντος, όπως φανερώνει η ρητορική του προέδρου
Γιούνκερ που επιδιώκει τη μείωση της «περιβαλλοντικής γραφειοκρατίας».
Ευρωπαϊκή νομοθεσία
Περισσότερες από 100 οργανώσεις ενώνουν τη φωνή τους για να
κινητοποιήσουν μέλη και υποστηρικτές τους, καθώς και το ευρύτερο κοινό,
και να μεταφέρουν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή το μήνυμα ότι θέλουν η
ευρωπαϊκή νομοθεσία για την προστασία της φύσης, όχι μόνο να διατηρηθεί,
αλλά να ενισχυθεί και κυρίως να εφαρμοστεί. Η διαδικτυακή δράση των
περιβαλλοντικών οργανώσεων επιτρέπει στους πολίτες να συμμετάσχουν στη
δημόσια διαβούλευση ως τις 24 Ιουλίου 2015 και αποτελεί τη μόνη ευκαιρία
της κοινής γνώμης να εκφράσει την άποψή της σε αυτή την τεχνική
αξιολόγηση.
«Έχουμε στη διάθεσή μας πλούσια επιστημονική
τεκμηρίωση, σύμφωνα με την οποία αυτές οι οδηγίες δουλεύουν όταν
εφαρμόζονται» όπως επισημαίνει Άνγκελο Κασέρτα, διευθυντής της BirdLife
Ευρώπης, τονίζοντας πως «Υπάρχουν και πολλά παραδείγματα ότι οι οδηγίες
αυτές δεν αποτελούν εμπόδιο στη σωστή οικονομική ανάπτυξη. Άρα η δική
μου ερώτηση στον πρόεδρο Γιούνκερ και στον αντιπρόεδρο Τίμερμανς είναι
απλή: με όλα όσα έχουμε να κάνουμε για την Ευρώπη, γιατί να αναιρέσουμε
αυτές τις οδηγίες;».
Όπως δήλωσε ο Τόνι Λονγκ, διευθυντής του
Γραφείου Ευρωπαϊκής Πολιτικής του WWF «Για περισσότερα από 30 χρόνια το
WWF αγωνίζεται, ώστε η Ευρώπη να αποκτήσει μία ολοκληρωμένη θεσμική
προστασία της φύσης, που να αποτελεί παγκόσμιο πρότυπο. Δεν είμαστε
διατεθειμένοι να σταθούμε στην άκρη και να αφήσουμε τη δική μας
κληρονομία να χαθεί. Κανείς δεν θα κερδίσει αν η Ευρώπη γυρίσει τον
χρόνο πίσω στη νομοθεσία για την προστασία της φύσης. Σίγουρα όχι το
φυσικό περιβάλλον, αλλά ούτε και ο άνθρωπος, ο οποίος εξαρτάται από
αυτό».
(από την εφημερίδα "ΗΜΕΡΗΣΙΑ", 23-24/05/2015)