Μετά τις χαμένες ώρες μπροστά στην TV παρακολουθώντας τους μονολόγους των αρχηγών, το άλλο πρωί, ανοίγοντας το mailbox, βρήκα την επιστολή ενός φίλου, καθηγητή, οικονομικού συμβούλου πρώην πρωθυπουργού. Θεωρώ πως αξίζει να τη μοιραστούμε. Μου έγραψε λοιπόν: - «Ισως και εσείς αισθάνεστε όπως εγώ μετά το debate της Τετάρτης. Την αδυναμία ή την ηθελημένη άρνηση των πολιτικών ηγετών μας να αντιληφθούν τα επείγοντα και τεράστια οικονομικά προβλήματα της χώρας μας που πολύ σύντομα θα μας ξαναφέρουν στην απελπισία. Απλώς τα παραθέτω με τη γλώσσα του οικονομολόγου
Μετά τις χαμένες ώρες μπροστά στην TV παρακολουθώντας τους μονολόγους των αρχηγών, το άλλο πρωί, ανοίγοντας το mailbox, βρήκα την επιστολή ενός φίλου, καθηγητή, οικονομικού συμβούλου πρώην πρωθυπουργού. Θεωρώ πως αξίζει να τη μοιραστούμε. Μου έγραψε λοιπόν:

- «Ισως και εσείς αισθάνεστε όπως εγώ μετά το debate της Τετάρτης. Την αδυναμία ή την ηθελημένη άρνηση των πολιτικών ηγετών μας να αντιληφθούν τα επείγοντα και τεράστια οικονομικά προβλήματα της χώρας μας που πολύ σύντομα θα μας ξαναφέρουν στην απελπισία. Απλώς τα παραθέτω με τη γλώσσα του οικονομολόγου.

- Υπανάπτυξη και άρα ανεργία. Η άρνηση να αναγνωρίσουμε τις προϋποθέσεις που απαιτεί η ανάπτυξη είναι συνεχής. Μπορούσαμε να ξεκινήσουμε απλώς με το τι χρειάζεται για να γίνουν επενδύσεις σε παραγωγικούς τομείς, όχι σε εστιατόρια και μπαρ.   

- Βιωσιμότητα δημοσίου χρέους συν ασφαλιστικό πρόβλημα. Οπως φάνηκε, δεν υπάρχει κανένας σοβαρός σχεδιασμός
αντιμετώπισής τους.  

- Κακή λειτουργία δημόσιου τομέα. Αυτό οφείλεται σε λάθος μείγμα δαπανών, λάθος μείγμα φόρων και μικρή φορολογική βάση, φτωχή αποτελεσματικότητα δημοσίων δαπανών, απουσία κινήτρων για τους δημοσίους υπαλλήλους, γραφειοκρατία.

- Κακή δημόσια Παιδεία και Υγεία. Η έλλειψη δημόσιας Παιδείας είναι εμπόδιο και για την ανάπτυξη.   

- Μη ανταγωνιστικές αγορές προϊόντων και δυαδική αγορά εργασίας, με αδικίες μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.  

- Χαμηλή ανταγωνιστικότητα διεθνώς και διαρκής αναζήτηση συγκριτικού πλεονεκτήματος για εξαγωγές, χωρίς κανέναν σχεδιασμό.

Ολα αυτά, μαζί με τους "φτωχούς θεσμούς", δηλαδή την έλλειψη εθνικής συνεννόησης, την καταπάτηση δικαιωμάτων ιδιοκτησίας με ξαφνικούς και αναδρομικούς φόρους, αποτελούν το μείγμα που, εκτός των άλλων, εμποδίζει επενδύσεις, ειδικά από το εξωτερικό, άρα και την επιστροφή στην ανάπτυξη».

Ποιος, άραγε, διαφωνεί με τον καθηγητή. Αυτό που μπορεί να συμπληρώσει είναι ότι το ίδιο μείγμα οδήγησε τη χώρα στη χρεοκοπία και δυστυχώς, ακόμη και σήμερα, έπειτα από πέντε χρόνια θυσιών, οι ίδιοι λόγοι κρατούν την οικονομία μισοβυθισμένη στην κρίση. Οι αρχηγοί, τουλάχιστον οι μονομάχοι Μεϊμαράκης και Τσίπρας, που διεκδικούν την πρωθυπουργία και θα τους ξαναδούμε αύριο στην TV ίσως έχουν και δείξουν την ελάχιστη ευαισθησία να απαντήσουν στα καυτά αυτά, πραγματικά, ερωτήματα. 

(από την εφημερίδα "ΤΟ ΒΗΜΑ")

Διαβάστε ακόμα