Είτε ενισχυμένος σε σχέση με το ποσοστό του ΑΚΡ του
Ιουνίου, είτε στάσιμος και με μόνη λύση κυβέρνηση Συνασπισμού, είτε με
οριακή αυτοδυναμία, με το τελευταίο αυτό σενάριο να είναι ελάχιστα
πιθανό, ο Ερντογάν από μεθαύριο Δευτέρα θα πρέπει να χειρισθεί μια
ανώμαλη προσγείωση της Τουρκίας στο νέο τοπίο που διαμορφώνεται ερήμην
της στην ευρύτερη Μέση Ανατολή. ΗΠΑ, Ρωσία, Ιράν και Σαουδική Αραβία
αναζητούν συμβιβαστική λύση στη σύγκρουση της Συρίας, με την Τουρκία να
κάθεται στο ίδιο τραπέζι αλλά να έχει διαφορετική ατζέντα, την αποτροπή
χειραφέτησης της βορειοανατολικής Συρίας που ήδη εδώ και τρία χρόνια
είναι ένα ντε φάκτο δεύτερο κουρδικό κράτος.
Ο Ερντογάν και η νέα κυβέρνηση θα βρεθούν σε Συμπληγάδες Πέτρες:
•
'Η θα αποδεχθούν την ντε φάκτο ανεξαρτησία της κουρδικής
βορειοανατολικής Συρίας υπό τον έλεγχο ομογάλακτης του ΡΚΚ οργάνωσης, με
επόμενο σταθμό τη ριζοσπαστικοποίηση της κυβέρνησης του Αρμπίλ στο
βόρειο Ιράκ που μέχρι στιγμής είχε αποδεχθεί τον ρόλο του δορυφόρου της
Τουρκίας.
• 'Η θα προσπαθήσουν να εναντιωθούν στην παραπάνω
δυναμική για να βρουν απέναντί τους τις ΗΠΑ, το Ισραήλ και τη Ρωσία που
στηρίζουν για διαφορετικούς λόγους τη συγκρότηση ανεξάρτητου Κουρδιστάν.
Οι εκτός
συνόρων ανατροπές στα δεδομένα του Κουρδικού συμπίπτουν και με την
πολεμική εκστρατεία του Ερντογάν κατά του ΡΚΚ στη νοτιοανατολική Τουρκία
αλλά και στο βόρειο Ιράκ, που εξαπέλυσε την επομένη των εκλογών της
7.6, όταν το φιλοκουρδικό HDP έλαβε ποσοστό 13% και μπήκε στη Βουλή
στερώντας, έτσι, την αυτοδυναμία από το ΑΚΡ.
Μια από τις τελευταίες
δημοσκοπήσεις έδειχνε το ΑΚΡ να λαμβάνει ποσοστό 47% σε σχέση με το 41%
περίπου του Ιουνίου, μια αύξηση δηλαδή έξι μονάδων κυρίως μέσω του
διεμβολισμού της εκλογικής βάσης του εθνικιστικού ΜΗΡ και παρ' όλα αυτά
να μη διασφαλίζει αυτοδυναμία καθώς το HDP εισέρχεται στη Βουλή με
ποσοστό 12%.
Ολα τα εσωτερικά δεδομένα σπρώχνουν
τον Ερντογάν σε μεγαλύτερη εμπλοκή στο Κουρδικό εντός και εκτός συνόρων:
Αν αποδεχθεί τη χειραφέτηση της κουρδικής βορειοανατολικής Συρίας και
τερματίσει τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις του Στρατού στις
νοτιοανατολικές επαρχίες της χώρας, τότε θα χάσει ψηφοφόρους και προς το
φιλοκουρδικό HDP και προς το εθνικιστικό ακροδεξιό ΜΗΡ.
Η Τουρκία με
το τέλος του Ψυχρού Πολέμου έχασε τον ρόλο του προωθημένου φυλακίου του
ΝΑΤΟ στις παρυφές της ΕΣΣΔ, χωρίς να βρει άλλο στη Μέση Ανατολή.
(ethnos.gr, 31/10/2015)