Ο όρος «γαλάζια πατρίδα» ήταν επινόηση ενός Τούρκου ναυάρχου της ξηράς, ονόματι Μετίν Ατάτς, για την Ανατολική Μεσόγειο, που υιοθέτησε ασκέπτως ο νέος υπουργός Άμυνας της γείτονος, Χουλουσί Ακαρ και επεξέτεινε ευκόλως ο χαλίφης της Αγκύρας στο μισό Αιγαίον πέλαγος.
Θεωρία της είναι ότι τα νησιά του αρχιπελάγους δεν έχουν αιγιαλίτιδα ζώνη, περιοριζόμενα στα 6 μίλια χωρικά ύδατα και το νησιωτικό σύμπλεγμα της Μεγίστης (Καστελόριζο) στερείται Αυτονόμου Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ). Οι υπόλοιπες θαλάσσιες εκτάσεις ανήκουν στην κραταιά ναυτική δύναμη της Τουρκίας, που σημειωτέον απώλεσε όλες τις ναυμαχίες από της Ναυπάκτου και Μάλτας μέχρις του Ναβαρίνου και της Ελλης.
Οι Σελτζούκοι και οι Οθωμανοί Τούρκοι προήλθαν από την στέπα και όταν ατένισαν για πρώτη φορά την γαλάζια θάλασσα του Αιγαίου την ονόμασαν «Ασπρη» Πατρίδα. Oι σύγχρονοι Τούρκοι μπορεί να έχουν την Ανατολία, αλλά ουδόλως την Μεσόγειο και όταν ο Κεμάλ Ατατούρκ απεδέχθη την συνθήκη της Λωζάννης το 1923, περιόρισε την τουρκική κυριαρχία στα 3 μίλια από της Ασιατικής ακτής, αν και νικητής.
|