Οι προτάσεις αυτές, περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, την υιοθέτηση ενιαίου συντελεστή φορολόγησης για τα φυσικά πρόσωπα της τάξης του 20%-25% που θα εφαρμόζεται, με ορισμένες εξαιρέσεις, στο σύνολο των εισοδημάτων των φυσικών προσώπων, ανεξάρτητα από την πηγή τους.
Ο συντελεστής φορολογίας αυτός θα πρέπει να επιβάλλεται επί των πραγματικών εισοδημάτων, κάτι που σημαίνει ότι θα πρέπει να είναι επιτρεπτή η έκπτωση των σημαντικότερων δαπανών των φυσικών προσώπων, μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων, όπως ιατρικές δαπάνες, δαπάνες ενοικίου, συγκεκριμένες δαπάνες διαβίωσης, που σχετίζονται με επαγγέλματα στα οποία παρατηρείται φοροδιαφυγή, δαπάνες για την καταβολή ασφαλίστρων κτλ.