μακριά από ανόητα ιδεολογήματα όπως η κατάργηση του …πετρελαίου κι η Αφύπνιση των περιθωριακών (WOKE CULTURE).
Συνεπώς, πλανώνται πλάνην μεγάλη και πάλιν οι Αμερικανόφοβοι, όπως το 1942 , όταν η Χιτλερική Γερμανία κήρυξε τον πόλεμο στην Αμερική, μετά την απερίσκεπτη επίθεση των Ιαπώνων στο Πέρλ Χάρμπορ, τον Δεκέμβριο του 1941 - επίθεση που όμως τερμάτισε τον παραδοσιακό απομονωτισμό της Αμερικής.
Τώρα, ο μεν Τράμπ δεν είναι ένας τύπος Humpty-Dumpty (*) , να διακόψει τις στενές οικονομικές και πολιτικές σχέσεις των 350 εκατομμυρίων Αμερικανών με την αγορά των 500 εκατομ. Ευρωπαίων , η δε Ευρωπαϊκή ηγεσία δεν θα επαναλάβει τον Φόρο «Stamp Tax» (επί της ζάχαρης), που επεβλήθη το 1765 και προκάλεσε την Αμερικανική επανάσταση (1766-72) κατά της Βρετανικής μητροπόλεως. Τα πολιτιστικά «αποτελέσματα της οποίας θα μείνουν ανεξίτηλα στην ανθρώπινη ιστορία» , όπως έγραψε ο Μακόλεϋ.
Η Ευρώπη χρειάζεται την Αμερικανική πρωτοπορία στην τεχνολογία που σαρώνει κάθε χρόνο τα βραβεία Νόμπελ κι η Αμερική την ευρωπαϊκή κουλτούρα από την οποία εμπνέεται στις τέχνες. Δεν είναι τυχαίο ότι οι δύο σημαντικότεροι Αμερικανοί ποιητές εγκαταστάθησαν στην Ευρώπη , ο Τ.S.Eliotκι oEsra Ρound.
Πέραν των πολιτικών παρεξηγήσεων μεταξύ των δύο ηπείρων , η σημερινή πανίσχυρη Αμερική δεν παύει να είναι η «Κόρη» - πολύ υπερήφανη- που δεν λησμονεί όμως την «μητέρα», Ευρώπη , την οποία διέσωσε δύο φορές τον περασμένο αιώνα , από τον Τευτονικό ολοκληρωτισμό το 1916 και το 1939και τηνανασυγκρότησε με το σχέδιο Μάρσαλ , για να μην ενδώσει στον Μπολσεβικισμό το 1947.Είναι λάθος αγνωμοσύνης της «κόρης» προς την γενέτειρα του Τσαϊκόφσκυ και του Ραχμάνινωφ ,οι 1000 μέρες πολέμου κατά της Ρωσσίας.
Η Ευρώπη , με τον Ελληνορωμαϊκό πολιτισμό , έδωσε στους «θεμελιωτές πατέρες» της Αμερικανικής ομοσπονδίας , ένα λιτό κι ευέλικτο σύνταγμα , με την σοφία του δημοκρατικού μέτρου και της διακρίσεως των εξουσιών.Κι η Αμερική ανταπέδωσε , με την ελευθερία της ανωτάτης παιδείας και την ανεξιθρησκεία, την αξιοποίηση της επιστημονικήςσκέψης στην εποχή μας , που είχε ξεκινήσει από τον Αγγλοεβραίο Ισαάκ Νεύτωνα και τον Γερμανό φιλόσοφο Λάϊμπνιτς τον 16ον αιώνα στην Αγγλία και Γερμανία.
Οι σημερινές διαφορές μεταξύ της νέας ηγεσίας της Αμερικής και της «ηνωμένης» Ευρώπης εντοπίζονται στον Ουκρανικό πόλεμο και στην χρηματοδότηση του ΝΑΤΟ.Ο μεν πόλεμος προεκλήθη από την εχθροπάθεια του Στέητ Ντιπάρτμεν προς την Ρωσία , το δε οφειλόμενο κονδύλι από την αφέλεια να μην πληρώνει η Ευρώπη την ασφάλεια της.
Αμφότερα είναι Αμερικανικά λάθη που τώρα ο Τράμπ, θα διορθώσει : Ο πόλεμος θα λήξει στις αρχές του προσεχούς έτους με μία επώδυνη συμφωνία για την Ουκρανία , οι δε «συνεταίροι» του ΝΑΤΟ θα συμμετέχουν στην συμμαχία με συνεισφορά του 2% του ΑΕΠ ετησίως.
Καλλίτερα θα ήταν βέβαια το ΝΑΤΟ να έχει διαλυθεί ως ένας αυτοτροφοδοτούμενος επιθετικός οργανισμός με 35.000 υπαλλήλους που φροντίζουντην καριέρα τους αλλά είναι τόσο μεγάλη η καχυποψία των Ευρωπαίων , απέναντι στον Πούτιν που δεν βλέπουν την προφανή ανικανότητα του Ρωσικού στρατού να κερδίσει ένα τριετή πόλεμο με ένα ασθενή γείτονα , την Ουκρανία , εξοπλιζομένου με πακτωλούς χρημάτων από Ευρωπαίους και Αμερικανούς φορολογουμένους.
Το ΝΑΤΟ που διχοτόμησε την Κύπρο και βομβάρδισε την Σερβία επί 77ημέρες (πολύ περισσότερες απ’ ό,τι ο Χίτλερ)έπρεπε να διαλυθεί στις δεκαετία του 1990 όταν κατέρρευσε το σοβιετικό Σύμφωνο της Βαρσοβίας. Σήμερα κατέστη μία κακή συνήθεια που επιτρέπει στην Τουρκία -αν και μέλος του -να ερωτοτροπεί με τους Κινέζους στα BRICS , το ΑντιΝΑΤΟ των αναπτυσσομένων οικονομικώς χωρών ,με ολοκληρωτικά , λίγο ή πολύ , πολιτεύματα (**) .
Η φυσικήθέσις της Ελλάδος , όπως διακήρυξαν ο Ελευθέριος Βενιζέλος κι ο Ιωάννης Μεταξάς ,είναι στο πλευρό των δημοκρατιών της δύσεως , επικεφαλής των οποίων είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες αλλά έχει δίκιο ο ΥΠΕΘΑ κ. Νίκος Δένδιας που υποστηρίζει την αυτόνομη άμυνα της χώρας μας. Καλές σχέσεις να διατηρούμεστην Αμερική αλλά και με την Ρωσία. Δεν υπάρχει αντίφασις. Αν με την πρώτη μας συνδέουν γεωστρατηγικοί λόγοι , με την δευτέρα ιστορικοί δεσμοί.
(*) Ένας ανόητος χαρακτήρας στο μυθιστόρημα «Η Αλίκη στην χώρα των Θαυμάτων « του Λιούις Κάρολ που χλευάζει τους κοινωνικούς θεσμούς τα Βικτωριανής εποχής.
(**) Πολυπληθείς χώρες ως Κίνα, Ινδία ,Ρωσία, Βραζιλία, Νότιος Αφρική αλλ’ όχι η Τουρκία με πληθυσμό κατακερματισμένο (Κούρδοι, Λάζοι, Ασύριοι, Αλουΐτες βιαίως εξισλαμισμένοι από Τούρκους κ.λπ. κ.λπ.)