Σύμφωνα με νέα μελέτη του βρετανικού
Carbon
Trust, η εφαρμογή του ευρωπαϊκού
συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων των ρύπων δεν προκαλεί έξοδο των επιχειρήσεων
από το έδαφος της Ε.Ε. στο βαθμό που ισχυρίζονται οι επικριτές του. Με βάση τα
πορίσματα, οι επιχειρήσεις αυτές που επιλέγουν να μετεγκατασταθούν αναλογούν μόλις
σε 2% της ποσότητας των εκπομπών που ρυθμίζει το ευρωπαϊκό σύστημα εμπορίας.
Παράλληλα, η μελέτη υπογραμμίζει ότι συγκεκριμένοι τομείς
αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο «διαρροών» προς αγορές με χαλαρότερα ρυθμιστικά
πλαίσια. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν η βιομηχανία χάλυβα και σκυροδέματος, όπου το
5-10% των εταιρειών θα επέλεγαν άλλες χώρες εάν εφαρμοστούν σκληρότεροι
ρυθμιστικοί κανόνες για τις εκπομπές.
Προκειμένου να αποφύγει το ενδεχόμενο αυτό, η Επιτροπή λαμβάνει
μέτρα άμβλυνσης των μέτρων. Στην τρίτη φάση του προγράμματος, η οποία αφορά την
περίοδο από το 2013 ως το 2020, οι κλάδοι όπως τα μέταλλα θα λάβουν έναν αυξημένο
αριθμό δικαιωμάτων, ενώ αντίθετα ο κλάδος της παραγωγής ηλεκτρισμού θα χρειαστεί
να αγοράσει περισσότερα.
Το
Carbon
Trust
εκτιμά πως αν οι ελαφρύνσεις αυτές εφαρμοστούν στη βιομηχανία
χάλυβα και σκυροδέματος, θα υπάρξουν συνέπειες και θα αυξηθεί το κόστος των
δικαιωμάτων για τους υπόλοιπους τομείς κατά 10-30%. Αντιθέτως, ανοδικά θα
κινηθούν τα κέρδη των εν λόγω κλάδων, τα οποία αναμένεται να ενισχυθούν κατά
700 εκατ. ως 3,4 δις ευρώ ετησίως.
Η μελέτη αυτή έρχεται να πλαισιώσει άλλες αντίστοιχες, όπως του
ΟΟΣΑ, οι οποίες επίσης διέγνωσαν πως η επίδραση της εμπορίας ρύπων είναι πολύ
χαμηλή. Η σχετική έκθεση αναφέρει πως όταν οι επιχειρήσεις λαμβάνουν αποφάσεις
για πιθανή μετεγκατάστασή τους, εξετάζουν ιδιαίτερα το κόστος εργασίας, το
μεταφορικό δίκτυο, την απόσταση από τις αγορές και την επίδραση των κανονισμών,
παρά το κόστος του άνθρακα.
Τα εν λόγω πορίσματα αποτελούν πλήγμα για την
επιχειρηματολογία των συντηρητικών στις ΗΠΑ, οι οποίοι αντιστέκονται σθεναρά
στη λειτουργία ενός ανάλογου συστήματος εμπορίας εκεί.
(από τους Financial Times, 3/1/2010)