Είναι μόλις η τρίτη φορά στην 37ετή ιστορία του Διεθνούς
Οργανισμού Ενέργειας (ΙΕΑ) που αποφασίζεται η άντληση των στρατηγικών
αποθεμάτων πετρελαίου, γεγονός έκδηλο της κατάστασης και των πιέσεων που
επικρατούν στη διεθνή αγορά τους τελευταίους μήνες, μετά το ξέσπασμα του
εμφυλίου στη Λιβύη. Πλέον, οι αγορές της Αμερικής, της Ευρώπης και της Ασίας θα
έχουν την ευκαιρία να προμηθευτούν 2 εκατομμύρια βαρέλια παραπάνω ημερησίως,
για τις επόμενες 30 ημέρες.
Την ίδια στιγμή, οι διεθνείς αναλυτές αγωνίζονται να
ερμηνεύσουν τι μπορεί να σημαίνει η απόφαση αυτή του ΙΕΑ για τη συνέχεια. Από
πλευράς καθαρά «πετρελαϊκής», η απώλεια της παραγωγής της Λιβύης ήταν σαν να χάθηκε
η κορωνίδα της παγκόσμιας παραγωγής, δηλαδή ένα μικρό, αλλά εξόχως ποιοτικό
κομμάτι που δύσκολα αναπληρώνεται. Αν στη θέση της Λιβύης βρισκόταν μια άλλη χώρα-παραγωγός,
πιθανότατα ο ΙΕΑ δεν θα είχε αναγκαστεί να αντλήσει πετρέλαιο από τα στρατηγικά
αποθέματα.
Οι εξελίξεις όμως σηματοδοτούν και ορισμένες σημαντικές
αλλαγές στη γεωπολιτική αρένα: Καταρχήν, βλέπουμε ότι το Ιράν ανταγωνίζεται πολύ
πιο έντονα την Σαουδική Αραβία εντός και εκτός του
OPEC. Ιδίως μετά το ξέσπασμα των αραβικών
εξεγέρσεων, η Τεχεράνη φιλοδοξεί να αποτελέσει το έτερον δέος στη Μέση Ανατολή,
κάτι που επηρεάζει πολύ τις ισορροπίες στον ίδιο τον
OPEC.
Τέλος, υπάρχουν δύο σημαντικές χώρες-κλειδιά, οι οποίες
απουσιάζουν από την λήψη των αποφάσεων: Πρόκειται για την Ινδία και την Κίνα, δύο
από τους μεγαλύτερους καταναλωτές πετρελαίου στον κόσμο, οι οποίες επηρεάζουν
σε τεράστιο βαθμό τη ζήτηση και συνεπώς αναμένεται να έχουν έναν αυξημένο ρόλο
στο πετρελαϊκό γίγνεσθαι στο εξής.