Όταν ο πρόεδρος
Λούλα παρέδωσε την εξουσία στη διάδοχό του, απολάμβανε ποσοστό δημοτικότητας
80%, το υψηλότερο που έχει καταγραφεί ποτέ διεθνώς. Αυτό δεν είναι τυχαίο, καθώς
μέσα σε λίγα χρόνια από το 2003 κατάφερε να ανορθώσει την οικονομία της Βραζιλίας
και μάλιστα με ένα τρόπο που ευνοεί την κοινωνική ισότητα. Στοιχείο κλειδί στην
πολιτική αυτή, η οποία συνεχίζεται και σήμερα, δεν είναι άλλο από το πετρέλαιο:
Η κρατική εταιρεία
Petrobras
φιλοδοξεί
να διπλασιάσει την παραγωγή του ως το 2015, ενώ όλες οι ξένες πετρελαϊκές ποντάρουν
στη Βραζιλία για το μέλλον τους.
Ο πρόεδρος
Λούλα προχώρησε το 2009 σε μια αυστηρή καταδίκη των κυβερνήσεων της Δύσης όσον
αφορά την οικονομική κρίση, λέγοντας τα εξής: «Η κρίση δεν προκλήθηκε ούτε από τους
μαύρους, ούτε από τους ιθαγενείς, ούτε από τους φτωχούς. Προκλήθηκε και ενισχύθηκε
από τους λευκούς. Πριν από την κρίση, έμοιαζαν να γνωρίζουν τα πάντα για τα
οικονομικά, αλλά απέδειξαν ότι δεν γνωρίζουν τίποτα». Μετά από επικρίσεις για
τα λεγόμενά του, ο ίδιος απάντησε εύγλωττα πως «εγώ απλά καταγράφω ότι βλέπω
στα ΜΜΕ. Δεν έχω καμία γνωριμία με μαύρους τραπεζίτες».
Είναι
φανερό από τα παραπάνω ότι μια ξεχωριστή πολιτική σκέψη έχει ανθίσει στη Βραζιλία,
η οποία πάει χέρι-χέρι με την ανάπτυξη της παραγωγής πρώτων υλών. Βασικός μοχλός
ανάπτυξης θεωρείται τόσο το πετρέλαιο, όσο και το ζαχαροκάλαμο και η αιθανόλη,
καθώς η χώρα είναι από τους μεγαλύτερους παραγωγούς βιοκαυσίμων παγκοσμίως. Στο
πετρέλαιο όμως, τα σχέδια είναι ακόμη πιο μεγαλεπήβολα, αφού κατά την τελευταία
δεκαετία ανακαλύφθηκαν στις ακτές της Βραζιλίας τεράστια κοιτάσματα σε μεγάλα βάθη,
τα οποία θα μπορούσαν να αποτελέσουν μια νέα Σαουδική Αραβία πολύ σύντομα.
Η κυβέρνηση
της χώρας ποντάρει πολλά στην εκμετάλλευσή τους, ενώ η παραγωγή πετρελαίου οδήγησε
τη Βραζιλία από το να χρωστάει 30 δις δολάρια στο ΔΝΤ το 2003, στο να χρωστάει
το ΔΝΤ στη Βραζιλία 14 δις. Τα δε συναλλαγματικά αποθέματα της χώρας ανέρχονται
πλέον κοντά στα 250 δις δολάρια.
Ακρογωνιαίος
λίθος στην στρατηγική της Βραζιλίας είναι η κρατική πετρελαϊκή
Petrobras, η διοίκηση της οποίας φιλοδοξεί να αυξήσει
την παραγωγή στο διπλάσιο με ίδια μέσα, χωρίς να χρειαστεί να δανειστεί από το
εξωτερικό. Οι σχετικές επενδύσεις θα αγγίξουν τα 224,7 δις δολάρια ως το 2015
και στοιχειοθετούν το μεγαλύτερο πρόγραμμα αυτού του είδους παγκοσμίως, με το
57% αυτών να προορίζεται για νέες έρευνες. Στο απώτερο μέλλον, με άξονα το
2020, ο σκοπός είναι να φτάσει η παραγωγή πετρελαίου τα 6,4 εκατ. βαρέλια ανά
ημέρα, από 2,77 εκατ. βαρέλια σήμερα, ξεπερνώντας σε ρυθμούς ανάπτυξης τις μεγάλες
πετρελαϊκές, όπως η
Shell
και η
Exxon.
Οι ξένοι όμιλοι
οσμίζονται τις δυνατότητες που ανοίγονται στη Βραζιλία και σπεύδουν να δηλώσουν
το ενδιαφέρον τους. Ήδη, οι μεγαλύτερες ιδιωτικές και ξένες πετρελαϊκές δίνουν
αγώνα για να εξασφαλίσουν τη συμμετοχή τους στα σχέδια εκμετάλλευσης των
κοιτασμάτων, όπως το
Tupi στη λεκάνη Σάντος, το οποίο εκτιμάται στα 8 δισεκατομμύρια βαρέλια.
Η αλήθεια είναι ότι η
Petrobras
θα χρειαστεί την βοήθειά τους, διότι αρκετά από τα νέα κοιτάσματα
βρίσκονται σε μεγάλα βάθη και η εκμετάλλευσή τους απαιτεί σημαντική τεχνογνωσία.
Μέχρι
στιγμής, οι ανακαλύψεις που έχουν γίνει αφορούν αποθέματα 15 δις βαρελιών και
οι ειδικοί κάνουν λόγο για πιθανά συνολικά αποθέματα 50 δις βαρελιών. Συνεπώς,
αν υλοποιηθούν στην πράξη οι προσπάθειες της
Petrobras, μιλάμε για μια αναβάθμιση του διεθνούς
ρόλου της Βραζιλίας, αφού θα αναδειχτεί ως η νέα πετρελαϊκή δύναμη του πλανήτη.