Έξι μήνες εμφυλίου πολέμου ήταν υπεραρκετοί ώστε
να εκμηδενίσουν σχεδόν την παραγωγή πετρελαίου της Λιβύης, η οποία προηγουμένως
έφτανε τα 1,6 εκατ. βαρέλια ανά ημέρα. Πλέον, οι υποδομές, οι σταθμοί και οι
αγωγοί πετρελαίου έχουν δεχτεί ζημιές και θα χρειαστεί καιρός μέχρις ότου τεθούν
και πάλι σε πλήρη λειτουργία.
Παρόλα αυτά, εντός μερικών μηνών, ένα σχετικά μεγάλο
μέρος της παραγωγής αυτής γίνεται να λειτουργήσει και πάλι, όπως επισημαίνουν
οι ειδικοί. Ακόμα και αν φτάσει στο 1 εκατ. βαρέλια ανά ημέρα, η επίδραση στην
διεθνή τιμή του αργού θα είναι καθοριστική, ενώ θα εφοδιαστεί καλύτερα η ευρωπαϊκή
αγορά με πετρέλαιο υψηλής ποιότητας, το οποίο στερήθηκε όλο αυτό τον καιρό.
Λίβυος αξιωματούχος της
Arabian
Gulf
Oil
Company (
AGOCO), που εργάζεται στα κοιτάσματα Σαρίρ και Μέσλα,
τα οποία τελούν υπό τον έλεγχο των ανταρτών, δήλωσε στο
Reuters
ότι η παραγωγή εκεί θα μπορούσε να συνεχιστεί ήδη
από τις επόμενες τρεις εβδομάδες. «Τα κοιτάσματα είναι υπό συντήρηση και περιμένουμε
για την ασφάλεια», τόνισε σχετικά.
Ο μεγάλος φόβος όμως για τους ξένους και για τις πετρελαϊκές
δεν είναι ο ίδιος ο Καντάφι, ούτε το πόσο θα χρειαστούν οι εργασίες επιδιόρθωσης
των πετρελαϊκών μονάδων. Πονοκέφαλο για αυτούς αποτελεί το ενδεχόμενο νέων εμφύλιων
συγκρούσεων ανάμεσα στις πολύ διαφορετικές ομάδες που αποτελούν το κράτος της Λιβύης.
Μέχρι τώρα, ο Καντάφι κρατούσε τις δυνάμεις αυτές χαλιναγωγημένες, αλλά πλέον
ουδείς γνωρίζει τι θα συμβεί.
Αξίζει, επίσης, να αναφέρουμε ότι το περισσότερο
πετρέλαιο (80%) της Λιβύης βρίσκεται στη λεκάνη της Σύρτης. Τα βασικά λιμάνια
εξαγωγών της χώρας είναι το Ες Σιντέρ (447.000 βαρέλια), η Ρας Λανούφ (195.000),
η Ζουεϊτίνα (214.000 βαρέλια) και η Ζαουίγια (199.000 βαρέλια) .
Αναφορικά με τις ζημιές στις εγκαταστάσεις, τον Μάρτιο
οι αξιωματούχοι είχαν αναφέρει ότι ήταν μόνο ελαφρές στην περίπτωση των
τερματικών της Ρας Λανούφ, της Ζουεϊτίνα και του Ες Σιντέρ. Έκτοτε όμως, οι αντάρτες
ανέφεραν μεγαλύτερες ζημιές, αν και δεν είναι δυνατό να επιβεβαιωθούν οι δηλώσεις
αυτές.
Τέλος, οι περισσότεροι διεθνείς αναλυτές θεωρούν ότι
θα χρειαστεί ένα χρονικό διάστημα από 6 μήνες έως 2 χρόνια για την πλήρη ανάκαμψη
της λιβυκής παραγωγής, όπως ανέφεραν σε δημοσκόπηση του
Reuters.