Σε χώρες όπως η Πολωνία, εκτιμάται ότι υπάρχουν πλούσια αποθέματα
μη συμβατικού φυσικού αερίου, αλλά η εκμετάλλευσή τους προσκρούει στις αντιδράσεις
για τον ενδεχόμενο κίνδυνο αυτής της μορφής εξόρυξης για το περιβάλλον και την
ανθρώπινη υγεία.
Η Πολωνία πιθανολογείτο αρχικά ότι διαθέτει επαρκή αποθέματα
σχιστολιθικού αερίου για να καλύψουν τις ανάγκες της για 300 χρόνια, αλλά μετά
από μια αναθεώρηση, οι αρχικές εκτιμήσεις περιορίστηκαν κατά 80%. Έστω και έτσι,
η κυβέρνηση θα επιθυμούσε την εκμετάλλευσή τους, ώστε να απαγκιστρωθεί από το
ρωσικό αέριο, αλλά οι περιβαλλοντικές αντιδράσεις από την πλευρά της κοινής
γνώμης είναι έντονες.
Αντίστοιχη εικόνα κυριαρχεί και σε άλλες χώρες της Ευρώπης,
καθώς οι πολιτικοί φοβούνται την λαϊκή αντίδραση και δεν προβαίνουν ακόμα στα
απαραίτητα βήματα για την ανάπτυξη του σχιστολιθικού αερίου.
Στις ΗΠΑ, η συγκεκριμένη μορφή παραγωγής άνθισε τα τελευταία
χρόνια, αλλά η Γηραιά Ήπειρος είναι πολύ πιο πυκνοκατοικημένη και αυτό θέτει
σοβαρά εμπόδια. Επίσης, η περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση των Ευρωπαίων είναι
εντονότερη από αυτή των Αμερικανών και ταυτόχρονα απουσιάζει η απαραίτητη
τεχνογνωσία για την ανάπτυξη της συγκεκριμένης πηγής ενέργειας.
Ενώ λοιπόν η Ευρώπη διαθέτει κοιτάσματα σχιστολιθικού αερίου,
εντούτοις η εκμετάλλευσή τους δεν φαίνεται να είναι εφικτή για τα επόμενα χρόνια
και οι πρώτες έρευνες δεν είναι πολύ σαφείς για την έκτασή τους. Για παράδειγμα,
η
Wood
Mackenzie
θεωρεί ότι τα αποθέματα αυτά ίσως να είναι τελικώς αρκετά
μικρά και ικανά να καλύψουν μόλις το 5% των αναγκών της Ευρώπης σε αέριο ως το
2030.
Βλέπουμε λοιπόν ότι μάλλον διαψεύδονται όσοι προέβλεπαν μια έκρηξη
στην παραγωγή μη συμβατικού αερίου, αντίστοιχη με εκείνη των ΗΠΑ. Ήδη άλλωστε,
χώρες όπως η Γαλλία, η Βουλγαρία και η Ολλανδία έχουν απαγορεύσει τις σχετικές
εξορύξεις στο έδαφός τους.