Σχόλιο

Τα Ήρεμα Νερά

Τα Ήρεμα Νερά

Τις τελευταίες ημέρες έχουμε ασχοληθεί πολύ με το ζήτημα των θαλάσσιων ενεργειακών έργων της Ελλάδας και πώς αυτά επηρεάζονται από την επιθετικότητα της Τουρκίας. Γεγονός αναπόφευκτο καθώς η επικαιρότητα επαναφέρει το συγκεκριμένο θέμα στο προσκήνιο, δημιουργώντας εντυπώσεις που μπορεί να μην ανταποκρίνονται απόλυτα στην πραγματικότητα. Πιο πρόσφατα, πληροφορηθήκαμε πως η ΕΔΕΥΕΠ έδωσε νέα παράταση στην ExxonMobil για το πότε θα ολοκληρώσει τις έρευνες στα δύο οικόπεδα νοτιοδυτικά της Κρήτης που ανέλαβε και πως το ΥΠΕΝ εξέδωσε την υπουργική απόφαση για τα δύο οικόπεδα νότια της Κρήτης που ενδιαφέρουν τη Chevron. Παράλληλα, μάθαμε πως οι εργασίες για το πολυσυζητημένο καλώδιο Ελλάδας-Κύπρου θα συνεχιστούν, αλλά «στον κατάλληλο χρόνο», όπως δήλωσε ο Υπουργός.

Η Παραπληροφόρηση για την Ενέργεια

Η Παραπληροφόρηση για την Ενέργεια

Δεν περνά ούτε μία ημέρα χωρίς να δούμε δημοσιεύματα για τις τεράστιες ποσότητες αερίου που κρύβουν οι ελληνικές θάλασσες, ή για το πώς η έλευση της Αμερικανικής Chevron αλλάζει την ενεργειακή εικόνα της Ελλάδας και ότι πολύ σύντομα η χώρα μας θα απολαύσει «μέρισμα» από τα υπέρ έσοδα που θα έχει από την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων (βλ. πρόσφατες δηλώσει του ΥΠΕΝ Στ. Παπασταύρου στο Huffington Post.gr). Προεξοφλείται, μάλιστα, η προσέλευση πολλών άλλων διεθνών ενεργειακών εταιρειών που εναγωνίως αποβλέπουν στην απόκτηση ερευνητικών τεμαχίων στην Ελλάδα καθώς τα κοιτάσματα που έχουν (άγνωστο πώς) ανακαλυφθεί απαιτούν την ανάληψη ερευνών από πολλές εταιρείες. Με άλλα λόγια, η Ελλάδα αίφνης αναδεικνύεται πλούσια σε υδρογονάνθρακες χώρα και όλα τα βλέμματα του κόσμου είναι στραμμένα επάνω μας. Στο ίδιο πνεύμα καλλιεργείται συστηματικά τους τελευταίους μήνες (από κυβέρνηση και άλλα κέντρα) το αφήγημα της πρωτοπορίας της Ελλάδος στις ΑΠΕ πανευρωπαϊκά, και πως αυτό τής έχει χαρίσει μια προνομιακή θέση στην Ευρώπη σε πολιτικό επίπεδο

Σε Κινούμενη Άμμο

Σε Κινούμενη Άμμο

Πρωί της περασμένης Κυριακής, την τελευταία ημέρα του Ραμαζανίου, στο μεγαλοπρεπέστατο τζαμί Τσαμλιτζά, στη συνοικία Σκούταρι, στην ασιατική πλευρά της Κωνσταντινουπόλεως, ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν απευθυνόμενος προς τους πιστούς εξέφρασε μία ευχή. «Μακάρι ο Θεός, ο Παντοδύναμος, να καταστρέψει το σιωνιστικό Ισραήλ». Και οι πιστοί ανέκραξαν «Αμήν». Ολως τυχαίως ασφαλώς, την ίδια ημέρα ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης επισκεπτόταν την Ιερουσαλήμ, όπου είχε συνομιλίες με τον ομόλογό του Μπέντζαμιν Νετανιάχου και τον πρόεδρο του Ισραήλ Γιτζάκ Χέρτσογκ, που χαρακτήρισε «στρατηγικές» τις σχέσεις των δύο χωρών. Αργά το βράδυ της Τετάρτης, ισραηλινά μαχητικά αεροσκάφη βομβάρδισαν τρεις στρατιωτικές βάσεις στη Συρία, όπου η Τουρκία σχεδιάζει να εγκαταστήσει τους ρωσικούς αντιαεροπορικούς πυραύλους S-400. Αυτά συμβαίνουν στην κινουμένη άμμο της Εγγύς Ανατολής, όπου ο κ. Μητσοτάκης κινείται δραστηρίως ενισχύοντας, κατά το δυνατόν, τις σχέσεις του με το Ισραήλ για να αντισταθμίσει την πίεση της Αγκυρας προς την Ελλάδα και ευρύτερα στην Ανατολική Μεσόγειο

Όταν η «Φιλελεύθερη Αυτοκρατορία» Αντεπιτίθεται στην «Εσωτερική Απειλή» με τον Τρόπο του …Ερντογάν

Όταν η «Φιλελεύθερη Αυτοκρατορία» Αντεπιτίθεται στην «Εσωτερική Απειλή» με τον Τρόπο του …Ερντογάν

«Θα γίνει εμφύλιος πόλεμος», είπαν τρεις καθηγητές του Γέηλ που ανακοίνωσαν ότι θα εγκατασταθούν στον Καναδά, αφού πλέον δεν αντέχουν τις ΗΠΑ του Τραμπ που, κατ’ αυτούς, «διολισθαίνει στον φασισμό». Όμως, ο εμφύλιος είναι ήδη παρών και δεν αφορά μόνο τις ΗΠΑ αλλά το σύνολο της Δύσης. Όπως είχε γράψει πριν ένα μήνα η Στήλη (βλ. εδώ), διεξάγεται μία σφοδρή διαμάχη άνευ όρων και ορίων ανάμεσα σε δύο θανάσιμους εχθρούς που κωδικοποιημένα θα μπορούσαμε να ονομάσουμε «φιλελεύθερη Αυτοκρατορία» και «λαϊκιστική Δημοκρατία». Τελευταίο κρούσμα στον απηνή αυτό πόλεμο είναι η πρόσφατη καταδίκη της Μαρίν Λεπέν από γαλλικό δικαστήριο

Πόσο Αληθινή Είναι η Στροφή της Αθήνας για τους Υδρογονάνθρακες

Πόσο Αληθινή Είναι η Στροφή της Αθήνας για τους Υδρογονάνθρακες

Όσα δεν φέρνει ο χρόνος τα φέρνει η στιγμή. Κάπως έτσι μπορεί να χαρακτηριστεί η στροφή 180 μοιρών της ελληνικής κυβέρνησης όσον αφορά την αξιοποίηση των πολύτιμων υδρογονανθράκων. Μετά από ολιγωρία ετών και απίστευτες παλινωδίες της νυν κυβέρνησης, η Αθήνα έκανε δεκτό το ενδιαφέρον της αμερικανικής Chevron, αφού αποτίναξε το κουραστικό αφήγημα περί πράσινης ανάπτυξης. Υπό την πίεση της κυβέρνησης Τραμπ, που πλέον έχει σύνθημα το «drill baby, drill», η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να ασχοληθεί -το πόσο σοβαρά θα φανεί- με τις έρευνες υδρογονανθράκων σε Κρήτη και Πελοπόννησο. Τώρα αν αυτό θα συνοδευθεί και με την πολυπόθητη ανακήρυξη ΑΟΖ, μένει να φανεί

Πόσο Έτοιμοι Είμαστε Πραγματικά;

Πόσο Έτοιμοι Είμαστε Πραγματικά;

Με ανάμεικτα αισθήματα διαβάσαμε την πρόσφατη ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με την ετοιμότητα των κυβερνήσεων και των πολιτών της Ευρώπης. Όμως μετά την αρχική αμηχανία, συνειδητοποιήσαμε πως τα μέτρα της ΕΕ δεν είναι απλώς επιτακτικά, αλλά και μακροχρόνια καθυστερημένα. Με τις γεωπολιτικές ισορροπίες να αλλάζουν ταχύτατα πριν οι πολιτικές ηγεσίες προλάβουν να προσαρμοστούν, η ετοιμότητα στην Ευρώπη, και στην ιδιότυπα ευάλωτη Ελλάδα οφείλει να αποτελεί προτεραιότητα.

Μισό Όραμα

Μισό Όραμα

Παρακολουθούσα ένα βίντεο στο youtube που έδειχνε το «Ασημένιο Βέλος» της ΤΡΑΙΝΟΣΕ να διασχίζει με ταχύτητα τις πεδιάδες και τα ορεινά  περάσματα του σιδηροδρομικού δικτύου της χώρας, στη μοναδική γραμμή υποτιθέμενων «ευρωπαϊκών» προδιαγραφών που διαθέτουμε. Για μερικά εκατοστά του δευτερολέπτου, παρασυρμένος από το κλέος των εικόνων, συγκινήθηκα. Λέω μέσα μου: «τί τρενάρες έχουμε στην Ελλάδα». Ευτυχώς προσγειώθηκα γρήγορα και κυρίως ομαλά και αναίμακτα καθώς δεν είχα την ατυχία να τρακάρω με την πραγματικότητα, όπως οι συνάνθρωποί μας που σκοτώθηκαν εκείνη τη νύχτα του Φεβρουαρίου. Ύστερα, με πιάσανε τα ενεργειακά και περιβαλλοντικά μου και ξύπνησα οριστικά. Θυμήθηκα όλες εκείνες τις ρήσεις των μεγάλων πολιτικών ανδρών της χώρας - από εκείνες που αφήνουν μια γεύση τρικυμίας στις ράγες- που αναφέρονται στην εξοικονόμηση ενέργειας, την προστασία του περιβάλλοντος, την ηλεκτροκίνηση, την απανθρακοποίηση και τον εξηλεκτρισμό των πάντων. Είναι αλήθεια ότι ρίγησε το είναι μου! 

Ο κ. Ερντογάν «Παράγων Σταθερότητος»

Ο κ. Ερντογάν «Παράγων Σταθερότητος»

Εφθασε, ως φαίνεται, η ώρα και ο θεωρούμενος εδώ και κάποια χρόνια ως ο «ασθενής» ή ο «επιτήδειος ουδέτερος» του ευρωατλαντικού συστήματος –ήτοι η Τουρκία και ειδικότερα ο πρόεδρός της Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν– αναγνωρίζεται από τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ ως κρίσιμος παράγων περιφερειακής σταθερότητος. Τον ρόλο αυτό διατυμπάνιζε

ΕΕ: Εγκλωβισμένη στο Πράσινο Αφήγημα

ΕΕ: Εγκλωβισμένη στο Πράσινο Αφήγημα

Χωρίς αμφιβολία ζούμε μία από τις πλέον άστατες γεωπολιτικά περιόδους μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Κυριαρχεί ένα αίσθημα αναποδογυρισμένου κόσμου που εντάθηκε μέσα σε λίγες εβδομάδες, ιδίως μετά την ανάληψη της προεδρίας της μεγαλύτερης (ακόμα) οικονομίας του κόσμου από τον Ντόναλντ Τραμπ. Χωρίς βέβαια να οφείλεται αποκλειστικά σε αυτόν και την κυβέρνηση του το γεωπολιτικό ρήγμα που έχει δημιουργηθεί στις διεθνείς οικονομικές και πολιτικές ισορροπίες. Αυτό ήταν μοιραίο να συμβεί, αργά ή γρήγορα, αφού δύο μεγάλες πολεμικές συγκρούσεις, σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή, (3 χρόνια η πρώτη και 2 η δεύτερη) κορυφώνονται οδηγώντας νομοτελειακά σε αναδιανομή της γεωπολιτικής τράπουλας. Ταυτόχρονα, η Ευρώπη βιώνει την συνειδητοποίηση της αμυντικής της εγκατάλειψης από τον μεγαλύτερο μέχρι σήμερα σύμμαχο της που είναι οι ΗΠΑ εν μέσω ενός αδιανόητου μέχρι σήμερα εμπορικού πολέμου, που έρχεται να επιβεβαιώσει ότι τα δεδομένα και οι μέχρι σήμερα βεβαιότητες έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί.

«Μήλον της Έριδος» η Ουκρανία

«Μήλον της Έριδος» η Ουκρανία

Η όντως ανορθόδοξη και ανηλεής διπλωματία που επέλεξε ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ για τον τερματισμό του ρωσοουκρανικού πολέμου έκαμψε τις τελευταίες αντιστάσεις του Ουκρανού προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι, που αποδέχθηκε την αμερικανική πρόταση για άμεση κατάπαυση των εχθροπραξιών επί τριάντα ημέρες. Δεν είχε άλλη επιλογή, εξάλλου, ο ραπισθείς βαναύσως από τον κ. Τραμπ πρόεδρος της Ουκρανίας. Μόνον που αυτό είναι το εύκολο μέρος της όλης διαδικασίας. «Τώρα η μπάλα βρίσκεται στο γήπεδο των Ρώσων», δήλωσε ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο. Αλλά από το σημείο αυτό αρχίζουν τα δύσκολα. Η ιδιοσυγκρασιακή διαχείριση των διεθνών ζητημάτων από τον πρόεδρο Τραμπ μπορεί να αποδιοργανώνει τους ΝΑΤΟϊκούς εταίρους της Ουάσιγκτον, να εξαναγκάζει τον κ. Ζελένσκι σε οδυνηρές προσαρμογές, και το ερώτημα είναι εάν εν τέλει θα

Μια Απρόσμενη (;) Είδηση

Μια Απρόσμενη (;) Είδηση

Στις 11 Φεβρουαρίου, ο Κύπριος υπουργός Οικονομικών, Μάκης Κεραυνός, είχε εκφράσει ανοιχτά τις επιφυλάξεις του για την υλοποίηση της – πολύπαθης- ηλεκτρικής διασύνδεσης του Νησιού με την Κρήτη. Το έργο, γνωστό ως Great Sea Interconnector (GSI), είπε ο Κύπριος υπουργός, είναι απίθανο να ολοκληρωθεί εξαιτίας των εμποδίων που ορθώνει διαρκώς και μετ΄επιτάσεως, η Τουρκία. Μάλιστα, για να αιτιολογήσει τα όσα είπε παρέπεμψε στις μελέτες του εμπειρογνώμονα που προσελήφθη για να προβεί στην αξιολόγηση του project, που επιβεβαιώνουν, υποτίθεται τις επιφυλάξεις του ιδίου -και όχι μόνο. Προ ημερών, δημοσίευμα στον ημερήσιο Τύπο, ανέφερε ότι η περιβόητη, όπως την έχουν καταντήσει, διασύνδεση με την Κύπρο δεν θα προχωρήσει επειδή ο ΑΔΜΗΕ αποφάσισε, λέει, να διακόψει τη χρηματοδότηση. Και ως αιτία γι’ αυτό προβάλει το επιχείρημα ότι ο Ανεξάρτητος Διαχειριστής τρόμαξε όταν τουρκικά πολεμικά πλοία ανέκοψαν την πορεία του ιταλικού σκάφους που πραγματοποιούσε έρευνες στη θαλάσσια περιοχή της Κάσου, τον προηγούμενο Ιούλιο. Βέβαια, ας μη νομίσει κανείς ότι πήγαν οι γείτονες και έκοψαν τίποτε καλώδια που είχαν ποντιστεί. Πού τέτοια τύχη; Μιλάμε για αρχικό στάδιο ερευνών. 

Μα δεν Χτυπάει το Τηλέφωνο...

Μα δεν Χτυπάει το Τηλέφωνο...

Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας πρωτοστάτησε στην επανεκλογή της κυρίας Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Παρά τις πάμπολλες ενστάσεις για το πρόσωπο της Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία είχε αποδειχθεί τουλάχιστον ανεπαρκής κατά την πρώτη θητεία της, αρκετοί ήλπιζαν ότι αυτή η ένθερμη υποστήριξη θα έφερνε και κάποια οφέλη για τη χώρα μας. Προφανώς, κανείς δεν περίμενε ότι η Ελλάδα θα γινόταν ξαφνικά ο παίκτης-κλειδί στα πολιτικά πράγματα, αλλά τουλάχιστον υπήρχε η αίσθηση ότι θα αποκτούσαμε μία πιο ισχυρή φωνή στο ευρωπαϊκό τραπέζι. Ακόμα και όταν η κυρία φον ντερ Λάιεν λάμβανε τις πολυσυζητημένες επιστολές του Έλληνα Πρωθυπουργού αλλά περιοριζόταν σε μία απλή διαβεβαίωση ότι θα τις διαβάσει, ορισμένοι επέμεναν πως παρασκηνιακά, οι προτάσεις της Αθήνας αποκτούσαν όλο και μεγαλύτερο μομέντουμ. Δυστυχώς όμως, οι προσδοκίες αυτές έπεσαν στο κενό με τον πιο καταφανή τρόπο το προηγούμενο Σάββατο, όταν η Ελλάδα δεν συμπεριλήφθη ούτε ως αναπληρωματική στη Συνόδο Κορυφής για την Ουκρανία που διοργανώθηκε στο Λονδίνο.

Φιλελεύθερη  …Δημοκρατορία «Εκτάκτου Ανάγκης»

Φιλελεύθερη …Δημοκρατορία «Εκτάκτου Ανάγκης»

Στα 1992 ο Γιώργος Νταλάρας τραγουδούσε «επιτέλους σκασμός οι ρήτορες, πολύ μιλήσαμε» και ότι «τώρα δημόσια θα έχουν μικρόφωνο μόνο οι γνωρίζοντες», καθώς «έβγαλε βρώμα η Ιστορία ότι ξοφλήσαμε». Την ίδια χρονιά με τους στίχους αυτούς του Κώστα Τριπολίτη (τραγούδι: «Ανεμολόγιο», από το δίσκο «Συγγνώμη για την άμυνα») και που μοναδικά μελοποίησε ο Θάνος Μικρούτσικος, κυκλοφόρησε και το περίφημο (ή περιβόητο;) βιβλίο του Φουκουγιάμα, σύμφωνα με το οποίο αυτή που ξόφλησε ήταν η ίδια η Ιστορία, καθώς θριαμβεύτρια τελεσίδικη επί των αντιπάλων της υποτίθεται ότι αναδεικνυόταν η φιλελεύθερη δημοκρατία. Το προαναγγελλόμενο «Τέλος της Ιστορίας» θα επιστεγαζόταν από την παγκόσμια κυριαρχία της Δύσεως και την Παγκοσμιοποίηση, η οποία ευαγγελιζόταν «επί Γης ειρήνη και εν ανθρώποις ευδοκία»

Μήνυμα από την Γερμανία: Οι Ευρωπαίοι ζητούν αλλαγή!

Μήνυμα από την Γερμανία: Οι Ευρωπαίοι ζητούν αλλαγή!

Οι εκλογές στην Γερμανία δεν έκρυβαν καμία μεγάλη έκπληξη. Ο Μερτς θα είναι ο επόμενος Καγκελάριος, η Γερμανία οδεύει προς μια ακόμη κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού Χριστιανοδημοκρατών-Σοσιαλδημοκρατών και το ακροδεξιό Afd θα είναι μια πολύ ισχυρή αξιωματική αντιπολίτευση, υπερδιπλασιάζοντας τα ποσοστά του. Αρκετοί μιλούν ήδη για την τελευταία ευκαιρία να διασωθούν τα δύο μεγάλα παραδοσιακά κόμματα, καθώς σε περίπτωση αποτυχίας τους στις επόμενες εκλογές η “Εναλλακτική για την Γερμανία” θα έχει την νίκη στο τσεπάκι της.  Παρόμοιο είναι το σκηνικό και στην Γαλλία όπου η νίκη της Λεπέν στις βουλευτικές εκλογές αποφεύχθηκε την τελευταία στιγμή μετά την συγκρότηση του αριστερού μετώπου με τις ευλογίες του Μακρόν. Το αν θα καταφέρουν να το επαναλάβουν και στις επόμενες προεδρικές εκλογές, μπλοκάροντας την ανάληψη 

(Αν)Ιερή Συμμαχία

(Αν)Ιερή Συμμαχία

Τις τελευταίες ημέρες βλέπουμε να κυκλοφορεί στο διαδίκτυο όλο και περισσότερο ένα γνωστό τσιτάτο που παραδοσιακά αποδίδεται στον Χένρι Κίσινγκερ: «Το να είσαι εχθρός της Αμερικής μπορεί να είναι επικίνδυνο, αλλά το να είσαι φίλος είναι θανατηφόρο.» Παρόλο που η αυθεντικότητα της συγκεκριμένης δήλωσης παραμένει νεφελώδης, ο μαέστρος της γεωπολιτικής Κίσινγκερ θα είχε κάθε λόγο να δηλώσει κάτι τέτοιο. Εξάλλου, ο Κίσινγκερ είχε επίσης αναγνωρίσει ότι «η Αμερική δεν έχει μόνιμους εχθρούς, μόνο συμφέροντα.» Και μπορεί ο Κίσινγκερ να είχε εγκαταλείψει την ενεργό διπλωματία για δεκαετίες πριν τον θάνατό του, αλλά αυτές οι ιδέες συνεχίζουν να αποτελούν τη βάση της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, όσο κι αν διάφοροι Πρόεδροι ή Υπουργοί Εξωτερικών ή Εκπρόσωποι στον ΟΗΕ ήθελαν να διαφημίζουν την Ουάσιγκτον ως τον προστάτη της δημοκρατίας, των ανθρώπινων δικαιωμάτων, της ειρήνης κ.λπ. Η πραγματικότητα αυτή κατέστη εμφανής ακόμα και στους πιο ιδεαλιστές όταν ο Ντόναλντ Τραμπ αποκάλεσε τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι «δικτάτορα». Για να είμαστε δίκαιοι, η συγκεκριμένη δήλωση ήταν μάλλον προϊόν του γνωστού ενστίκτου του Αμερικανού Προέδρου να πετάει ρητορικά “πυροτεχνήματα” είτε 

Ανεπάρκειες

Ανεπάρκειες

Καταντά κουραστικό, εκτός από επικίνδυνο, κάθε χρόνο να βαράνε καμπανάκια συναγερμού μήπως και πέσει το ηλεκτρικό σύστημα και ξεμείνουμε από ρεύμα, χρονιάρες μέρες. Αυτή τη φορά, οι καμπάνες σημαίνουν, για άλλη μια φορά, πένθιμα, εν όψει της Μεγάλης Εβδομάδας και του Πάσχα. Τα δεδομένα που έχουν στην κατοχή τους οι Διαχειριστές της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας στη χώρα (ΑΔΜΗΕ και ΔΕΔΔΗΕ) και τα οποία έκαναν γνωστά στο κοινό στη διάρκεια πρόσφατης ημερίδας της ΡΑΑΕΥ, παραπέμπουν σε υπερπαραγωγή ρεύματος από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, καθώς προβλέπεται να έχουμε πολύ ήλιο, λίγη ζήτηση και καθόλου εξαγωγές. Μάλιστα, ο ΑΔΜΗΕ εκτιμά ότι η υπερπαραγωγή από σταθμούς ΑΠΕ θα φθάσει ακόμη και τα 5.300 MW. Πρόκειται για μη διαχειρίσιμη κατάσταση, αφού ακόμη και αν χρησιμοποιηθεί το σύνολο της χωρητικότητας του coupling της χώρας με τις γειτονικές αγορές, θα μείνουν εκτός συστήματος, περί τα 3.000 MW! Σε απλά ελληνικά, αυτό σημαίνει ότι θα υπάρξει «σφαγή» των παραγωγών ηλιακής ενέργειας επειδή, αν δεν υπάρξουν περισσότερες αποκοπές πράσινης ενέργειας, απλά θα πέσει