Αν Έχει Λόγο Ύπαρξης η ΕΕ...

Είδα σε φωτογραφία το Χαλέπι της μαρτυρικής Συρίας (αγγλιστί Alepo, ελληνιστί Βέροια) και μου θύμισε φωτογραφίες του ερειπωμένου Βερολίνου το 1945 όταν οι συμμαχικοί βομβαρδισμοί το είχαν ισοπεδώσει... Και επίσης βλέπω τις κινητοποιήσεις όχι μόνο των αγροτών στην Ελλάδα, αλλά σύσσωμου του πληθυσμού της χώρας και αναρωτιέμαι, που μας οδηγούν αυτά όλα; Αν όχι σε μια έκρηξη τυφλής βίας που θα σημάνει και την αρχή της πλήρους διάλυσης της πατρίδας μας και του λαού μας; Κάπως έτσι δεν άρχισε πριν λίγα χρόνια και η καταστροφή της Συρίας; Δεν ξέρω αν υπερβάλλω. Οι Άγγλοι έχουν μια φράση, λένε: “η πουτίγκα είναι στο φάγωμα”. Τολμώ να σκεφτώ ότι κακώς μπήκε η Ελλάδα στη ζώνη του ευρώ, κι όχι μόνο, ότι κακώς είναι και τώρα στην ΕΕ, την άλλοτε κοινή αγορά, διότι πήραμε από αυτήν και φάγαμε άφθονες επιδοτήσεις και άφθονα δάνεια για να καταλήξουμε πού όμως; Να καταλήξουμε στο 3ο Μνημόνιο; Να πάμε εθελοντικά στην καταστροφή μας;
Σχόλιο ενός αγανακτισμένου πολίτη
Σαβ, 6 Φεβρουαρίου 2016 - 13:20

Είδα σε φωτογραφία το Χαλέπι της μαρτυρικής Συρίας (αγγλιστί Alepo, ελληνιστί Βέροια) και μου θύμισε φωτογραφίες του ερειπωμένου Βερολίνου το 1945 όταν οι συμμαχικοί βομβαρδισμοί το είχαν ισοπεδώσει...

Και επίσης βλέπω τις κινητοποιήσεις όχι μόνο των αγροτών στην Ελλάδα, αλλά σύσσωμου του πληθυσμού της χώρας και αναρωτιέμαι, που μας οδηγούν αυτά όλα; Αν όχι σε μια έκρηξη τυφλής βίας που θα σημάνει και την αρχή της πλήρους διάλυσης της πατρίδας μας και του λαού μας; Κάπως έτσι δεν άρχισε πριν λίγα χρόνια και η καταστροφή της Συρίας;

Δεν ξέρω αν υπερβάλλω. Οι Άγγλοι έχουν μια φράση, λένε: “η πουτίγκα είναι στο φάγωμα”. Τολμώ να σκεφτώ ότι κακώς μπήκε η Ελλάδα στη ζώνη του ευρώ, κι όχι μόνο, ότι κακώς είναι και τώρα στην ΕΕ, την άλλοτε κοινή αγορά, διότι πήραμε από αυτήν και φάγαμε άφθονες επιδοτήσεις και άφθονα δάνεια για να καταλήξουμε πού όμως; Να καταλήξουμε στο 3ο Μνημόνιο; Να πάμε εθελοντικά στην καταστροφή μας;

Το 3ο Μνημόνιο (σαν την εγγλέζικη πουτίγκα, δεν τρώγεται) μας επιβάλλει, όλα όσα μας έκρυβαν οι κυβερνήσεις μας των τελευταίων 6 ετών για να παρακάμψουν το πολιτικό κόστος.

Το μνημόνιο τούτο αποτελεί μια βόμβα τεραστίας ισχύος στα θεμέλια της ελληνικής κοινωνίας, π.χ. με τις συντάξεις να περικοπούν στα ίδια επίπεδα με τις άλλες Βαλκανικές χώρες, που όμως, ουδέποτε λειτούργησαν μεταπολεμικά όπως λειτούργησε και συνεχίζει να λειτουργεί, ορθότερα να ΥΠΟλειτουργεί η δική μας...

Το αποτέλεσμα αυτής της ισοπεδωτικής πολιτικής της ΕΕ θα είναι να γίνουμε μια κοινωνία που αρχίζει να πιστεύει ότι οι εταίροι της στην ΕΕ την δολοφονούν συστηματικά επί 6 συναπτά χρόνια, ενώ της μιλούν για μεταρρυθμίσεις οι οποίες άλλο δεν κάνουν από το να της πίνουν σταλαγματιά-με-σταλαγματιά το αίμα...

Να της το πίνουν με την αδυσώπητη φορολόγηση και τις περικοπές των κοινωνικών δαπανών στην υγεία και παντού αλλού. Χθες μόλις άκουγα στο αυτοκίνητο, τον διεγερτικό ραδιοφωνικό λόγο του χαρισματικού δημοσιογράφου Γιώργου Τράγκα, ωρυόμενου με την παλμώδη φωνή του, ότι: “δεν υπάρχει κανένας εταίρος, είναι κατακτητές, σκοτώνουν και κερδίζουν, είναι κοινοί δολοφόνοι”.

Και να χαρακτηρίζει τον μεν Έλληνα πρωθυπουργό “προδότη”, τον δε αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης “πιόνι”, “αθλιο γερμανόφιλο”, “άνθρωπο της Ζήμενς” και.. “μελιτζάνα” (ένεκα σχήματος.. μύτης!)

Σκ…τά δηλαδή. Διότι, υπάρχει λαός εν καιρώ ειρήνης που να αποδέχεται την καθίζηση του βιοτικού επιπέδου του σε τέτοιο βαθμό; Να αποδέχεται την ανατροπή των κοινωνικών ισορροπιών, και την κατάλυση της αξιοπρεπείας του μέχρι εσχάτων, μέχρι αυτοκτονιών από τις ταράτσες—και γιατί να τα αποδεχτεί; Γιατί; Για ποιόν;

Για το νεφελώδες και υπεραισιόδοξο σχέδιο της υπερεθνικής ενοποίησης των ευρωπαϊκών λαών; Και δη, υπό την έκδηλη μπότα της γερμανικής ηγεμονίας; Εμείς οι παλιοί, που είμαστε ακόμα ζωντανοί, δεν ξεχνάμε τις θηριωδίες των Γερμανών της κατοχής 1941-1944, άλλωστε έχομε τον χερ Σόϊμπλε να μας τις θυμίζει κάθε λίγο και λιγάκι με τις ανθελληνικές του δηλώσεις. Ομως για το κατοχικό δάνειο της κυβέρνησης ΤΟΥ, που μας χρωστάει ακόμα η χώρα του, καταπίνει τη βρόμικη γλώσσα του και σιωπά.

Αλλά δεν είναι ο Σόϊμπλε το θέμα μου. Είναι η ΕΕ η οποία θα πρέπει να καταλάβει ότι χωρίς την αλληλεγγύη ως βάση δεν έχει λόγο ύπαρξης στην Ευρώπη. Και η αλληλεγγύη ως βάση ύπαρξης δεν είναι λόγια του αέρα (έπεα πτερόεντα, κατά Όμηρον). Είναι μια πιο δίκαιη κατανομή της εργασίας και του πλούτου στην Ευρώπη. Διότι δεν μπορεί η ανεργία του 20-30% (και στους νέους το 50%) να μαστίζει και να φτωχοποιεί την Ευρώπη του Νότου και η άλλη Ευρώπη, η λεγόμενη Ευρώπη του Βορρά να ευημερεί με την ανεργία μόνο στο 3-4% του πληθυσμού της.

Σίγουρα αυτό δεν είναι σωστό ούτε δίκαιο.

Υπογραφή: Ένας Αγανακτισμένος Έλληνας Πολίτης

 

ΥΓ. Αρχίζω να παρακολουθώ ενίοτε στην TV τον Βασίλη Λεβέντη και ομολογώ ότι βρίσκω τις προσεγγίσεις του ρεαλιστικές και ώριμες, π,χ, στο επίμαχο ασφαλιστικό, λέει μεταξύ άλλων να περικοπούν προσωρινά, έως να ανακάμψει η οικονομία, οι υπερβολικά υψηλές συντάξεις 900 περίπου πρώην βουλευτών. Το βρίσκω δίκαιο και καλό. Δηλαδή οι πρώην βουλευταί μας δεν φέρουν καμία ευθύνη για την εκτροπή της χώρας και τη ρίψη της στον σκουπιδοτενεκέ της Μέρκελ και του Σόϊμπλε;;;