Για μία ακόμα φορά η χώρα ευρίσκεται στο χείλος της αβύσσου
με έντονο το αίσθημα του αδιεξόδου και αβεβαιότητας να έχει καταλάβει πολίτες
και εταιρείες. Όλα φαίνονται μαύρα μπροστά μας και όχι χωρίς δικαιολογία. Το
2015 έκλεισε με ύφεση και συρρίκνωση κατά τα -1.0% της οικονομίας χάρη στα
capital
controls και την συνεπαγόμενη μείωση της
επιχειρηματικής δραστηριότητας (ας
όψονται οι μαθητευόμενοι μάγοι του ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ) ενώ η αξιολόγηση του
προγράμματος προσαρμογής αδυνατεί να κλείσει (από τους δανειστές), με τεράστιο
αρνητικό αντίκτυπο στην οικονομία. Με
αποτέλεσμα για μία ακόμα φορά να επικρέμαται η δαμόκλειος σπάθη σε κάθε
οικονομική και επιχειρηματική δραστηριότητα με το μόνο βέβαιο ότι θα
συνεχισθεί, ανέμελη αυτή την φορά, η εσωτερική υποτίμηση με την εξαέρωση των
χρηματιστηριακών αξιών (έχει ήδη επιτευχθεί), την κατάρρευση της αξίας των
ακινήτων και την περαιτέρω συμπίεση των μισθών και αμοιβών. Ασφαλώς όλα αυτά
δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για αισιοδοξία. Όμως στα βάθη της νύκτας υπάρχει
μια ακτίς φωτός και αυτή είναι η αναπροσαρμογή που έχει επιτύχει ένας μικρός
μεν, αλλά αυξανόμενος αριθμός επιχειρήσεων και οργανισμών οι οποίες για να
επιβιώσουν έχουν αναδιατάξει την λειτουργία τους στα νέα δεδομένα αυξάνοντας
ταυτόχρονα την εξωστρέφεια τους και προχωρώντας, πολλές από αυτές, σε εξαγωγές.
Έτσι τα τελευταία χρόνια αρκετές βιομηχανίες και κυρίως οι εταιρείες
του ενεργειακού τομέα έχουν καταφέρει να υπερπηδήσουν πολλά εμπόδια αυξάνοντας θεαματικά
τις εξαγωγές τους και την συμμετοχή τους σε διεθνή
project. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο διυλιστικός
κλάδος (βλέπε άρθρο μας για «Το Νέο Πετρελαϊκό τοπίο Ευνοεί τα Ελληνικά
διυλιστήρια») που έχει σχεδόν διπλασιάσει τις εξαγωγές του τα τελευταία 3-4
χρόνια. Ακόμα μεγάλες τεχνικές ενεργειακές εταιρείες όπως η ΤΕΡΝΑ, ο Όμιλος
Μυτιληναίος, η Ελλάκτωρ έχουν καταφέρει να αυξήσουν τις εξαγωγές τους ιδιαίτερα
στον τομέα των κατασκευών και εξαγωγών ενέργειας. Το παράδειγμα της ΤΕΡΝΑ
Ενεργειακής είναι χαρακτηριστικό με την εταιρεία να λειτουργεί σήμερα σε διεθνή
βάση παράγοντας και πωλώντας ενέργεια σε ΗΠΑ, Πολωνία, Βουλγαρία και ασφαλώς
και στην Ελλάδα. Αλλά και η Μυτιληναίος, κυρίως μέσω της ΜΕΤΚΑ και της
Αλουμίνιο, παρά τις αντιξοότητες της διεθνούς αγοράς (μείωση τιμών Αλουμίνιον)
έχει καταφέρει να αυξήσει τις εξαγωγές της.
Ακόμα και η ΔΕΗ και η ΔΕΠΑ αρχίζουν να επιδεικνύουν μια πρωτόγνωρη
εξωστρέφεια με την πρώτη, παρά τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα που
αντιμετωπίζει – λόγω του χρεοστασίου που έχουν κηρύξει χιλιάδες καταναλωτές, -
να προχωράει το επενδυτικό της πρόγραμμα αποτολμώντας συγχρόνως άνοιγματα στις
γειτονικές χώρες. Και η ΔΕΠΑ, έχοντας και αυτή πληγεί από την δραματική πτώση
στην κατανάλωση, συμμετέχει με αξιώσεις σε διεθνή
project
και στην δημιουργία νέων υποδομών.
Κοινός παρανομαστής όλων των ανωτέρω είναι η επαρκής διοίκηση,
στελέχωση και οργάνωση και το γεγονός ότι τα διοικητικά στελέχη όλων
ανεξαρτήτως των εταιρειών προέρχονται από το χώρο της αγοράς με πολλά χρόνια
εμπειρίας το καθένα, και με καλή γνώση του διεθνή χώρου, θέτοντας πρωτίστως τα συμφέροντα των
επιχειρήσεων και των εργαζομένων σε αυτές πάνω απ’ όλα. Η χρηστή διοίκηση των
εταιρειών έπαιξε σημαντικό ρόλο στην επιβίωση και ανάπτυξή τους τα δύσκολα
χρόνια που πέρασαν, κάτι που φάνηκε ξεκάθαρα τα δύσκολο καλοκαίρι του 2015. Είναι
αυτό που λέει η λαϊκή παροιμία « Ο καλός καπετάνιος στην φουρτούνα
φαίνεται».