Η απόφαση της κυβέρνησης να νομοθετήσει το ασφαλιστικό και φορολογικό χωρίς
αλλαγές και χωρίς απώλειες της κοινοβουλευτικής της πλειοψηφίας, δείχνει ότι
έχει ένα σταθερό πλάνο το οποίο υπηρετεί. Δείχνει επίσης ότι η κυβέρνηση έχει
αποφασίσει να προσαρμοσθεί πλήρως στο Ευρωπαϊκό
modus
operandi
κάτι που φάνηκε ξεκάθαρα από
την ομαλή διεξαγωγή του
Eurogroup την προηγούμενη Δευτέρα, χωρίς αχρείαστες κορώνες και τα γνωστά νταηλίκια
που τόσο μας ταλαιπωρήσαν μέχρι τώρα. Η προσαρμογή στους Ευρωπαϊκούς κανόνες
και ο σεβασμός των εκάστοτε ισορροπιών αποτελεί μονόδρομο για την ελληνική
κυβέρνηση εάν θέλει πραγματικά να επαναφέρει την χώρα σε μία διαχειρίσιμη πορεία
και εάν στο τέλος της ημέρας επιθυμεί πραγματικά να επαναφέρει την οικονομία σε
αναπτυξιακή τροχιά.
Αν το κυβερνητικό πλάνο είναι σωστό ή λάθος θα κριθεί εκ του αποτελέσματος.
Τελικός κριτής βεβαίως ο λαός, αλλά και τα οικονομικά δεδομένα της χώρας θα
αποδείξουν αν ο Αλ. Τσίπρας είχε δίκιο στο να υπερασπίζεται σθεναρά το
στρατηγικό του σχέδιο, το οποίο φυσικά περιλαμβάνει και τη διευθέτηση του
χρέους ή έστω την έναρξη ενός οργανωμένου διαλόγου με την Τρόικα επ’ αυτού του
θέματος.
Αν οι θυσίες που πρέπει να γίνουν ξανά κρίνονται απαραίτητες κι αν θα
έρθουν καλύτερες ημέρες, όπως υποσχέθηκε από το βήμα της Βουλής ο πρωθυπουργός,
είναι το μεγάλο του πολιτικό και προσωπικό στοίχημα. Αυτό που είναι πλέον
σαφές, όμως, είναι πως η χώρα δεν μπορεί να συνεχίσει να πορεύεται στον ίδιο
δρόμο. Δηλαδή, στην υιοθέτηση αντιαναπτυξιακών, υφεσιακών μέτρων, με άδηλο
αποτέλεσμα και με την προοπτική κάποτε να γυρίσει ο τροχός. Ούτε ο ελληνικός
λαός έχει άλλες αντοχές, ούτε το πολιτικό σύστημα μπορεί να υπηρετήσει ένα
τέτοιο ατελέσφορο μοντέλο.
Αυτό που απαιτείται εδώ και τώρα είναι ένα στρατηγικό αναπτυξιακό σχέδιο
δικής μας χάραξης και χωροθέτησης που θα φέρει επενδύσεις, θα δώσει κίνητρα
στις επιχειρήσεις να επεκταθούν και να εκσυγχρονισθούν, αλλά και σε νέους
επιχειρηματίες να δημιουργήσουν ενεργειακά νέα σχήματα αξιοποιώντας κυρίως τις
νέες τεχνολογίες για τις οποίες οι Έλληνες, λόγω παιδείας και εξοικείωσης με το
διεθνές περιβάλλον, επιδεικνύουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχοντας κλίση και
προσαρμογή στα νέα δεδομένα.
Δεν υπάρχει άλλη λύση, η μόνη διέξοδος της Ελλάδας προκειμένου να αντέξει
τα σκληρά μέτρα που απαιτούν οι δανειστές (και για τα οποία ευθύνες έχει και ο
ελληνικός λαός ) είναι να «ανοίξει» η οικονομία, να αποτινάξει από πάνω της το
«σοβιετικό μοντέλο» που εδώ και χρόνια κυριαρχεί, κυρίως στον δημόσιο τομέα,
και να αναπτυχθεί πέρα και πάνω από τα όρια που έχουν θέσει οι δανειστές.
Άρα η «πρώτη φορά αριστερά» κυβέρνηση πρέπει να ολοκληρώσει την στροφή της
προς τον ρεαλισμό και να υποστηρίξει την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας,
προσφέροντας κίνητρα για την δημιουργία (και όχι για το κλείσιμο) επιχειρήσεων.
Εδώ ο ενεργειακός τομέας μπορεί να λειτουργήσει καταλυτικά ενισχύοντας αυτή την
επιχειρηματικότητα και την καινοτομία μέσω του επιχειρούμενου σήμερα ανοίγματος
της ηλεκτρικής αγοράς και αύριο αυτής του φυσικού αερίου, ενώ οι
αποκρατικοποιήσεις, που έχουν σκαλώσει για διάφορους λόγους όπως αυτή της
πώλησης το 17% της ΔΕΗ, την μεταβίβαση του 35% των ΕΛΠΕ και το 24% των ΕΥΔΑΠ
και ΕΥΑΘ μπορεί να τονώσουν επενδυτικά την ευρύτερη ενεργειακή αγορά δημιουργώντας
νέες ευκαιρίες και απασχόληση.
Ο ενεργειακός τομέας με την πολυσχιδή οργάνωση του, την δραστηριοποίηση
τους σε αυτόν πολλών μικρών αλλά και μεγάλων επιχειρήσεων προσφέρει ιδεώδες
έδαφος για την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας με την δημιουργία νέων
προϊόντων και υπηρεσιών πολλών δε απ’ αυτών με εξαγωγικό προσανατολισμό. Αυτό
που απαιτείται είναι η κατάργηση των πολλών άχρηστων (αλλά και αδιαφανών)
διαδικασιών και η προσπάθεια από την κυβέρνηση για πρόσβαση στα διάφορα Ευρωπαϊκά
χρηματοδοτικά εργαλεία και funds ώστε να υπάρξει ισότιμη αντιμετώπιση από αυτά σις
επιχειρήσεις του κλάδου.