Δύο φέρονται να είναι τα σίγουρα επενδυτικά σχήματα που πληρούν απαρέγκλιτα τις προϋποθέσεις για τη συμμετοχή τους στην επόμενη φάση του διαγωνισμού του ΔΕΣΦΑ, ενώ για άλλους δύο «μνηστήρες» τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του ΤΑΙΠΕΔ φέρονται να ζήτησαν διευκρινήσεις από τους συμβούλους της ιδιωτικοποιήσης.

Δύο φέρονται να είναι τα σίγουρα επενδυτικά σχήματα που πληρούν απαρέγκλιτα τις προϋποθέσεις για τη συμμετοχή τους στην επόμενη φάση του διαγωνισμού του ΔΕΣΦΑ, ενώ για άλλους δύο «μνηστήρες» τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του ΤΑΙΠΕΔ φέρονται να ζήτησαν διευκρινήσεις από τους συμβούλους της ιδιωτικοποιήσης.

Όπως αναφέρουν παράγοντες της αγοράς που παρακολουθούν στενά την εξέλιξη της διαγωνιστικής διαδικασίας τους τυπικούς όρους του διαγωνισμού φαίνεται να πιάνουν η ευρωπαϊκή κοινοπραξία των εταιριών Snam S.p.A. (επικεφαλής από την Ιταλία), Enagas International S.L.U. (Ισπανία), FLUXYS S.A. (Βέλγιο) και N.V. Nederlandse Gasunie (Ολλανδία).

Να θυμίσουμε ότι η Snam έχει το 50% της κοινοπραξίας, από 16,7% έχουν οι Enagas και FLUXYS και 16,6% η Nederlande Gasunie. Οι τρεις πρώτες εταιρίες συμμετέχουν και στην κοινοπραξία του αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου TAP.

Η δεύτερη εταιρία, που πέρασε στα ψιλά γράμματα της δημοσιότητας, αλλά επίσης εκτός απροόπτου κλειδώνει για τη short list είναι η επίσης ισπανική Regasificadora del Noroeste S.A (Reganosa). Εδρεύει στην αυτόνομη κοινότητα της Γαλικίας είναι διαχειριστής φυσικού αερίου που εφοδιάζει ολόκληρη την βορειοδυτική ισπανική περιοχή λειτουργώντας 130 χλμ. εθνικού δικτύου, ενώ διαθέτει και τερματικό σταθμό LNG στο Mugardos.

Οι δύο προαναφερόμενοι μνηστήρες είναι διαχειριστές φυσικού και λειτουργούν υπό πλήρη ιδιοκτησιακό διαχωρισμό, κάτι που ορίζεται στο κείμενο της εκδήλωσης ενδιαφέροντος του ΤΑΙΠΕΔ. Επιπλέον τόσο οι εταιρίες της ευρωπαϊκής κοινοπραξίας όσο και η Regasificadora είναι επίσης μέλος των Ευρωπαίων Διαχειριστών Μεταφοράς Δικτύου Φυσικού Αερίου (ENTSO-G).

Ζήτημα φαίνεται να υπάρχει με την γαλλο-ρουμανική κοινοπραξία. Πρόκειται για τη GRTgaz και τη ρουμανική Transgaz η οποία είναι και η επικεφαλής του σχήματος. Οι δύο εταιρίες αν και είναι μεγάλες εντούτοις δεν είναι πλήρως ιδιοκτησιακά διαχωρισμένες από τις μητρικές τους εταιρίες. Η γαλλική έχει υιοθετήσει το μοντέλο ITO και η άλλη το ISO.

Κοντά στο νήμα της επόμενης φάσης βρίσκεται μάλλον και η αυστραλιανή Macquarie Infrastructure and Real Assets (Europe) Limited. Η Macquarie Infrastructure and Real Assets (Europe) Limited είναι πλήρως ελεγχόμενη θυγατρική της Macquarie Group Limited. Eίναι από τους μεγαλύτερους διαχειριστής επενδύσεων σε υποδομές που διαχειρίζεται παγκοσμίως ένα διαφοροποιημένο χαρτοφυλάκιο το οποίο περιλαμβάνει μεταξύ άλλων και δίκτυα μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου. Η Macquarie μέσω των κεφαλαίων της κατέχει ελέγχουσα συμμετοχή στην Societa Gasdotti Italia (SGI), η οποία είναι ιταλός διαχειριστής του συστήματος μεταφοράς φυσικού αερίου ENTSO-G που λειτουργεί υπό το μοντέλο πλήρους ανεξάρτητης ιδιοκτησίας , ενώ έχει κι επενδύσεις στην Eustream A.S. (Σλοβακία) και της Open Grid Europe GmbH.

Για την Macquarie φέρεται να επιδιώκεται η αποσαφήνιση της συμμετοχής της στην ιταλική Societa Gasdotti η οποία είναι πλήρως διαχωρισμένη ιδιοκτησιακά.

Να σημειωθεί ότι οι άλλοι δύο διεκδικητές είναι:

Η αμερικανική Integrated Utility Services Inc. (INTUS), η οποία διευθύνεται από τον Δημήτρη Αγουρίδη, ενώ επιτελική θέση έχει ο Αγγελος Αγγέλου. H εταιρία έχει έδρα τις ΗΠΑ και παρέχει τεχνολογικές υπηρεσίες σε σχέση με τις οπτικές ίνες, τους αγωγούς αερίου, τα ηλεκτρικά καλώδια και άλλες εγκαταστάσεις. Θα λειτουργήσει ως οικονομικός και χρηματοπιστωτικός εταίρος σε κοινοπραξία που αναμένεται να συσταθεί, σύμφωνα με τη διαβεβαίωση που έχει δώσει στο Ταμείο.

Και από το Κατάρ η Powerglobe LLC, η οποία προσφέρει μια μεγάλη γκάμα υπηρεσιών στην ενέργεια και στο φυσικό αέριο. Η εταιρία έχει σαν στόχο να χρησιμοποιήσει το χρηματοοικονομικό κέντρο του Κατάρ για να προσφέρει συμβουλευτικές υπηρεσίες σε καταριανές και διεθνείς εταιρίες και κυβερνητικούς οργανισμούς που ενδιαφέρονται για έργα παραγωγής ενέργειας από αέριο και LNG στη Μέση Ανατολή, την Αφρική, την Ασία και την Ευρώπη.

 

(Πηγή: euro2day.gr)