κατοχυρούται στην Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών. Η πτώση του τείχους το 1989 που είχε ως αποτέλεσμα την ανάδειξη της Αμερικής σε ηγέτιδας χώρας του κόσμου και η επανένωση της Γερμανίας το 1990. Η ηττηθείσα του Ψυχρού Πολέμου Ρωσία έδωσε την συναίνεση της για την επανένωση αλλά ζήτησε από την Δύση να δεσμευτεί ότι δεν θα εντάξει καμία βαλτική χώρα από όλες όσες βρίσκονται στην περίμετρο της στο ΝΑΤΟ. Η δέσμευση ανελήφθη αλλά αθετήθηκε.
Υπογραμμίζω αυτές τις χρονολογίες ορόσημο στην παγκόσμια ιστορία γιατί όσα που ζούμε σήμερα καθημερινώς με ποικίλες αφορμές είναι η απόπειρα αναθεώρησης αυτού του στάτους κβο. Η Αμερική εξακολουθεί η ηγέτις της Δύσεως και του κόσμου αλλά η κυριαρχία της απειλείται σοβαρά από την Κίνα. Η Ρωσία περιφερειακή δύναμη πλέον καταφέρνει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να επεκτείνει την επιρροή της στα Βαλκάνια και στην Μέση Ανατολή. Εξακολουθεί όμως να αντιμετωπίζει μείζον ζήτημα ασφαλείας στην αυλή της. Ο έλεγχος της Ουκρανίας, της Γεωργίας, της Νοτίου Οσετίας, της Λευκορωσίας και άλλων βαλτικών κρατών αποτελεί υπαρξιακό ζήτημα γι αυτήν. Δεν θέλει τον εχθρό στην αυλή της, στην μικρή της περιοχή. Η Τουρκία τέλος ονειρεύεται την αναβίωση του Οθωμανισμού και την πλήρη επικράτηση του Ισλάμ, ταλαντευόμενη μεταξύ Δύσεως και Ανατολής. Μεταξύ της επιλογής να παραμείνει χώρα μέλος του ΝΑΤΟ ή να μετατραπεί σε χώρα ανήκουσα στο κίνημα των ... αδεσμεύτων. Όλα όσα ζούμε λοιπόν αυτές τις μέρες, μικρά και μεγάλα, είναι συμπτώματα στρατηγικών.
Η αεροπειρατεία της Λευκορωσίας εντάσσεται στην παντί τρόπω απόπειρα των ρωσικών και λευκορωσικών μυστικών υπηρεσιών να ελέγξουν την σταθερότητα στην κρίσιμη αυτή για την ασφάλεια της Μόσχας χώρα. Αδιάφορο για τον Πούτιν ποιες μέθοδοι χρησιμοποιούνται. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Η πρόσκληση της επικεφαλής της Λευκορωσικής αντιπολίτευσης Τιχανόφσκαγια στην Αθήνα από το φιλοδυτικό Φόρουμ των Δελφών και η συνάντηση της με την Πρόεδρο της Δημοκρατίας συνιστά επίσης απόφαση εμπλοκής της Ελλάδος σε μια διένεξη που εμμέσως την αφορά ως μέλος της συμμαχίας . Όμως έτσι το ελληνικό έδαφος μετατρέπεται σε πεδίο ξεκαθαρίσματος λογαριασμών μεταξύ Ρωσίας και Αμερικής. Η δημόσια διακήρυξη του Ερντογάν ότι επιθυμεί την κατάληψη της Ιερουσαλήμ και ότι μελετά το ενδεχόμενο να συνάψει μνημόνιο με την Παλαιστίνη για την οριοθέτηση ΑΟΖ ανάλογο του τουρκολιβυκού αποκαλύπτει επίσης μετά πάσης επισημότητος τα νεοοθωμανικά όνειρα της Τουρκίας. Οι εμπρηστικές δηλώσεις του ψευτομουφτή Ξάνθης για την κατάληψη της Ιερουσαλήμ και η κινητοποίηση μουσουλμάμων της Θράκης υπό την ''ηγεσία'' του, συνιστούν επικύρωση της θεωρίας ότι ο Τούρκος Πρόεδρος θα ξεσηκώσει το Ισλάμ όπου μπορεί. Οι αποκαλύψεις του Τούρκου '''νονού'' που έχει βρει καταφύγιο στα ...Αραβικά Εμιράτα εναντίον του Ερντογάν και Υπουργών του για υποθέσεις διαφθοράς είναι επίσης ένδειξη πως ισχυρές δυνάμεις μέσα στην Δύση θέλουν την ανατροπή του Ισλαμιστή Ερντογάν, όχι τον συμβιβασμό του με την Αμερική. Τέλος οι απειλές που εξαπέλυσε ο Νετανιάχου μέσω του Τύπου του προς τον Ερντογάν ότι θα αποτελέσει αιτία πολέμου Ισραήλ-Τουρκίας τυχόν υπογραφή μνημονίου με την Παλαιστίνη δείχνουν πόσο εύθραυστη είναι η κατάσταση στην γειτονιά μας. Ένας πόλεμος Τουρκίας-Ισραήλ μας αφορά άμεσα δεδομένου ότι το δεύτερο απέκτησε προσφάτως στρατιωτική βάση εκπαίδευσης πιλότων στην Καλαμάτα.
Εάν κοιτάξουμε καλά τον χάρτη λοιπόν θα διαπιστώσουμε ότι κατά την διάρκεια αυτής της μεγάλης μετάβασης κατά την οποία σε πρώτη φάση θα κριθεί ο έλεγχος της Μεσογείου-αυτό είναι το μεγάλο παιχνίδι- η πατρίδα μας βρίσκεται δίπλα σε επικίνδυνες εστίες φωτιάς. Αστραποβολούν παντού σπινθήρες στην περίμετρο μας. Και το χειρότερο; Υπάρχουν πάντοτε οι προϋποθέσεις αυτοί οι σπινθήρες να μετατραπούν σε φωτιά ανεξέλεγκτη και να περάσουν στο ελληνικό έδαφος: Στην Αθήνα όπου ζει μεγάλη κοινότης αντιφρονούντων, οπαδών του Φετουλάχ Γκιουλέν. Στην Πελοπόνησο όπου η βάση του Ισραήλ. Στην Θράκη όπου δρούν κάτω από την προστασία της ΜΙΤ εξτρεμιστικοί μηχανισμοί προώθησης των τουρκικών σχεδίων αποσταθεροποίησης. Στα νησιά όπου το επεισόδιο δια την ''ασήμαντον'' αφορμήν της διεκδίκησης αλιευτικής ζώνης από τα τουρκικά ψαράδικα εντός των 12 μιλίων μας ''παραμονεύει'' . Οι πλάκες της ιστορίας κινούνται ταχέως και πάλι -ούτε τριάντα χρόνια δεν άντεξε ο νέος κόσμος που ανέτειλε το 1989- και οφείλουμε να δείξουμε μεγάλη προσοχή για τα επερχόμενα καθώς όλα είναι πιθανά. Από την ισλαμοποίηση της Τουρκίας που θα καταστεί ανεξέλεγκτος στην γειτονιά μας έως τον συμβιβασμό της και στο modus vivendi της με την Δύση (ήδη ο Εντογάν κάνει ανοίγματα στην φιλοαμερικανική ηγεσία της Ουκρανίας). Από την περικύκλωση και περιχαράκωση της Ρωσικής Ομοσπονδίας στον ζωτικό της χώρο στην περίμετρο της μέχρι την περαιτέρω διείσδυση της στην Μέση Ανατολή. Από την επαναβεβαίωση της αμερικανικής ηγεμονίας έως την ανοικτή αμφισβήτηση της στην Μεσόγειο από την Κίνα, πλοία του στόλου της οποίας έκαναν για πρώτη φορά την εμφάνιση τους στην περιοχή. Και διπλωμάτες της οποίας κερδίζουν ήδη πόντους εργαζόμενοι αθόρυβα στον αραβικό κόσμο.
Μέσα σε αυτό το γεωπολιτικό φόντο θα πραγματοποιηθεί και η επίσκεψη του Τούρκου Υπουργού Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου στην Ελλάδα . Και αμέσως μετά η επίσκεψη Ερντογάν.Αν η προοπτική για ελληνοτουρκική συνεννόηση είναι αποτέλεσμα δυτικής πίεσης υπό την έννοια ότι η εξέλιξη αυτή ενοποιεί την συμμαχία απέναντι στην Ρωσία, πρέπει με προσοχή να δούμε τι θα κερδίσουμε από αυτήν. Πρέπει να αποφύγουμε τον κίνδυνο να καταστούμε ο χρήσιμος ηλίθιος της συμμαχίας. Η στρατηγική του να αποφύγουμε να περάσουν οι σπινθήρες που καίνε στην περίμετρο μας στο έδαφος μας είναι μείζων προτεραιότης. Αλλά ο ρεαλισμός δεν μπορεί και δεν πρέπει να μας οδηγήσει σε παραχωρήσεις που θα κάναμε μόνον αν είχε αρπάξει φωτιά το σπίτι μας. Οι διαρροές για ίδρυση αμερικανικών βάσεων στην Θράκη -μυστικό που δεν έπρεπε να αποκαλυφθεί στους Τούρκους- δείχνουν φοβάμαι ότι κάποιοι δεν σχεδιάζουν ειλικρινώς την αναβάθμιση μας αλλά το πως θα μας χρησιμοποιήσουν ως σκιάχτρο για να τρομάξουν τους Τούρκους. Μακάρι να κάνω λάθος.
Και κάτι τελευταίο. Δεν αντέχω τις οιμωγές για την αναγκαιότητα επιβολής των κυρώσεων κατά της Λευκορωσίας και τα ανάθεμα για την δράση των Λευκορώσων κατασκόπων στην περιοχή μας. Δεν αντέχω την υποκρισία για τις κυρώσεις με αφορμή την παράνομη αλλαγή πορείας ενός αεροπλάνου όταν η ίδια δύναμη η ΕΕ δεν επιβάλλει κυρώσεις εις βάρος τουρκικών ερευνητικών που παρά τον διεθνή νόμο παραβιάζουν την ελληνική και την κυπριακή ΑΟΖ. Και δεν αντέχω το ανάθεμα κατά των Λευκορώσων πρακτόρων όταν ξέρω ότι Τούρκοι πράκτορες δρουν καιρό τώρα ανενόχλητοι στο έδαφος μας. Χωρίς να μιλάει και να ενοχλείται κανείς. Νισάφι πια.
*Ο Μανώλης Κοττάκης είναι Διευθυντής στην εφημερίδα ΕΣΤΙΑ
(Το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στην εφημερίδα ΕΣΤΙΑ)