Με τον OPEC + να έχει απορρίψει το αίτημα της Ουάσινγκτον να αυξήσει σημαντικά την παραγωγή του προκειμένου να ελεγχθεί η αύξηση της τιμής του αργού, (εδώ) που από τις αρχές του έτους έχει ανατιμηθεί σχεδόν 90%, ο Αμερικανός πρόεδρος αποφάσισε αψηφώντας τις ενστάσεις της εγχώριας βιομηχανίας πετρελαίου να προσφύγει στα στρατηγικά αποθέματα της χώρας ( το γνωστό Strategic Petroleum Reserve - SPR) και να διατάξει την αποδέσμευση 50 εκατ. βαρελιών - από ένα απόθεμα 600 εκατ. βαρελιών- σε συνεννόηση με μια μικρή ομάδα μεγάλων καταναλωτών χωρών που περιλαμβάνει την Ινδία, Ν. Κορέα, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Κίνα. Μεταξύ τους τα κράτη αυτά υποτίθεται ότι θα αποδεσμεύσουν μια ικανή ποσότητα αργού με την Ινδία περί τα 5,0 εκατ. βαρ, το ΗΒ 1,5 εκατ. βαρ. ενώ άγνωστες προς το παρόν παραμένουν οι ποσότητες που έχουν συμφωνήσει μεταξύ του η Κίνα, η Ν. Κορέα και η Ιαπωνία.
Όπως παρατηρούν διεθνείς αναλυτές οι ποσότητες που θα αποδεσμευθούν είναι «σταγόνα εν το ωκεανό» εάν λάβουμε υπ όψη ότι σε καθημερινή βάση ο πλανήτης καταναλώνει περί τα 100 εκατ.βαρέλια, με την ζήτηση εδώ και μερικές εβδομάδες να έχει επανέλθει σε προ Covid επίπεδα. Με τα 50 εκατ. βαρέλια από το SPR να μην αντιστοιχούν ούτε στην κατανάλωση μιας ημέρας. Για αυτό η μεγαλύτερη κριτική που δέχθηκε η κυβέρνηση Μπάιντεν από τους εγχώριους πετρελαϊκούς παράγοντες ήταν ότι η ποσότητα που αποδεσμεύτηκε ήταν τελείως ανεπαρκής για το μέγεθος της αγοράς ενώ η ίδια η απόφαση της χρησιμοποίησης του SPR κατακρίθηκε αφού ο ρόλος του είναι να χρησιμεύει ως στρατηγικό απόθεμα σε περίπτωση πολέμου η θεομηνιών (βλέπε το 2011 κατά την διάρκεια των πολεμικών επιχειρήσεων στην Λιβύη, το 2005 λόγω του τυφώνα Κατρίνα, το 1991 στον πόλεμο του Κόλπου).
Και ενώ το κυβερνητικό επιτελείο στην Ουάσινγκτον ανέμενε η αποδέσμευση ποσοτήτων αργού από τα στρατηγικά αποθέματα της χώρας που είναι αποθηκευμένα σε πέντε διαφορετικά σημεία στον νότο (βλέπε χάρτη) να οδηγήσει σε μια πτώση των διεθνών τιμών, που με την σειρά τους θα επιδρούσαν καθοδικά στις εγχώριες τιμές, είδε τον κόσμο να κινείται ανάποδα αφού η αντίδραση των διεθνών αγορών ήταν ακριβώς η αντίθετη από αυτή που περίμενε.
Έτσι λίγα λεπτά μόνο μετά την επίσημη ανακοίνωση η τιμή του Brent, του διεθνούς benchmark, πήρε την ανιούσα σημειώνοντας αύξηση + $ 3,5 το βαρέλι και οδηγώντας την τιμή στα $ 82,5 το βαρέλι. Να σημειώσουμε ότι όλη την προηγούμενη εβδομάδα η τιμή κινείτο στο επίπεδο των $ 79 με $ 80 το βαρέλι έχοντας μειωθεί από τα επίπεδα των $ 85 που ήταν στις αρχές του μήνα.
Οι τιμές κινήθηκαν προς την αντίθετη με την προβλεπόμενη κατεύθυνση για τον απλούστατο λόγο ότι οι αγορές έλαβαν το μήνυμα από την Σαουδική Αραβία και από άλλες χώρες του συνασπισμού OPEC+ , ότι στην πολιτική του Λευκού Οίκου αυτή θα αντιδρούσε προτείνοντας μείωση του τρέχοντος ρυθμού αύξησης της παραγωγής, που είναι +400,000 βαρέλια την ημέρα, βάσει απόφασης του Απριλίου 2021. Σύμφωνα με την εκφρασμένη πολιτική του καρτέλ αυτό αυξάνει σταδιακά την παραγωγή του παρακολουθώντας την πορεία της παγκόσμιας οικονομικής ανάκαμψης και εξασφαλίζοντας την απαραίτητη ρευστότητα στην αγορά.
Η δε ανεπίσημη απόφαση του OPEC+ να αντιδράσει δυναμικά στους πειραματισμούς του προέδρου Μπάιντεν δείχνει ότι εισερχόμαστε σε μια νέα φάση του γεωπολιτικού παιγνίου με το καρτέλ να είναι αποφασισμένο με τα σημαντικά όπλα που διαθέτει (υψηλή παραγωγή και μεγάλες αποθηκευμένες ποσότητες, υψηλά βεβαιωμένα αποθέματα, εκτενή παραγωγική βάση) να ελέγξει την παγκόσμια αγορά υδρογονανθράκων. Μια αγορά όμως που η κυβέρνηση Μπάιντεν έχει διακηρύξει urbi et orbi ότι επιθυμεί να εγκαταλείψει το συντομότερο χάριν του απατηλού οράματος της πράσινης ενέργειας και του ιερού δισκοπότηρου της Κλιματικής Ουδετερότητας.