Δεν είναι μόνον η πληρότητα της ομιλίας του πρωθυπουργού Κυρ.Μητσοτάκη, που δεν άφησε κανένα ζήτημα να μην αναφέρει, όπως την προστασία της εθνικής μας κυριαρχίας, τους νομίμους εξοπλισμούς των Ελληνικών νησιών, το Κατοχικό δάνειο κλπ. Είναι κυρίως, ότι για πρώτη φορά Γερμανός καγκελάριος έτεινε ευήκοον ούς στα Ελληνικά δίκαια και η Γερμανική κοινή γνώμη , προκατειλημμένη συνήθως κατά των Ελλήνων (*), επληροφορήθη τις Τουρκικές εδαφικές παραβιάσεις, τις μεταναστευτικές εισβολές στον Ελληνικό Έβρο και το παράνομο Τουρκολιβυκό σύμφωνο που παραβιάζει την Ελληνική υφαλοκρηπίδα.
Ποτέ άλλοτε οι Γερμανοί επίσημοι (Σραίντερ, Κώλ , Μέρκελ) δεν είχαν παρακαθήσει σε ανοικτή συνέντευξη Τύπου όπως προχθές στο μέγαρο Μαξίμου, ν’ ακούσουν τις Ελληνικές θέσεις αλλά συνιστούσαν «να τα βρούμε με τους Τούρκους», δηλ. να δεχθούμε εκπτώσεις της Ελληνικής κυριαρχίας.
Είναι προς τιμήν της νέας Γερμανικής κυβερνήσεως συνασπισμού Σοσιαλιστών και «Πρασίνων» πως αγνόησε τις εισηγήσεις της Βίλχελμ Στράσσε (υπουργείου Εξωτερικών) περί τηρήσεως ίσων αποστάσεων μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, όταν η δευτέρα απειλεί σύμμαχο του ΝΑΤΟ, αγνοεί τις υποχρεώσεις ως υποψηφίας στην ΕΕ και παραγράφει την εισβολή και κατοχή της Κύπρου, μέλους της ΕΕ - την ίδια ώρα που το ΝΑΤΟ μάχεται την Ρωσσική διχοτόμηση της Ουκρανίας.
Είναι άξιος επαίνων ο Γερμανός καγκελάριος που έκαμε την υπέρβαση στις από ετών καρκινοβατούσες Ελληνογερμανικές σχέσεις αλλά κι ο ΄Ελλην πρωθυπουργός που δεν δίστασε να θέσει, εν πνεύματι πλήρους ισοτιμίας, το «Ελληνικό ζήτημα» στην κραταιά Γερμανία.
Ερχόμενος από μία μακρά παράδοση υποχωρήσεων, συγκατανεύσεως και απροσφόρου λεξιλογίου, προηγουμένων ομολόγων του, δεν δίστασε να προασπίσει τα Ελληνικά συμφέροντα.
Αμφότεροι, Όλαφ και Κυριάκος αξίζουν συγχαρητηρίων.
(*) Τους «κοσμούσε» ο Βόλφγκαγκ Σόημπλε με απαξιωτικά επίθετα όταν το 2015 τους έκοβε τις συντάξεις, απέλυε 17.500 υγειονομικούς υπαλλήλους από το ΕΣΥ και επέβαλε στον Έλληνα φορολογούμενο «φόρους αλληλεγγύης» για την σωτηρία των Γερμανικών και Γαλλικών Τραπεζών που είχαν αγοράσει το Ελληνικό χρέος