Σε συνέντευξη Tύπου που έδωσαν χθες Τρίτη αξιωματούχοι της Κινεζικής Εθνικής Επιτροπής Υγείας κατέστη σαφές ότι οι πολιτικές προτεραιότητες οδηγούν σε ελαστικοποίηση των περιοριστικών μέτρων – ωστόσο οι ίδιες πολιτικές προτεραιότητες δεν επιτρέπουν να ομολογηθεί ρητά ότι η έως τώρα γραμμή εγκαταλείπεται.
Είναι απαραίτητη η ακριβής αξιολόγηση κινδύνου κατά περιφέρειες, με βάση τη διενέργεια τεστ και την επιδημιολογική διερεύνηση και τα σχετικά μέτρα θα πρέπει να αίρονται εγκαίρως, προκειμένου να ελαχιστοποιείται η αναστάτωση του κοινού, δήλωσε χαρακτηριστικά ο εκπρόσωπος της Επιτροπής, Μι Φενγκ.
Κατά τον Μι, όλες οι περιφέρειες πρέπει επιστημονικά να κατηγοριοποιούν και να περιθάλπουν τους ασθενείς με Covid-19 και να ανταποκρίνονται έγκαιρα στα προβλήματα που αναφέρονται από τους κατοίκους.
Ορισμένες περιφέρειες έχουν αυθαίρετα επεκτείνει το εύρος των περιοχών και πληθυσμών που αφορούν τα περιοριστικά μέτρα και σε ορισμένα μέρη εφαρμόσθηκε μακρά, αυστηρή και στατική διαχείριση, χωρίς να υπάρχει έγκριση για αυτό, τόνισε από την πλευρά του ο Τσενγκ Γιουτσουάν, αξιωματούχος της εθνικής αρχής πρόληψης και ελέγχου νοσημάτων. Ο ίδιος, πάντως, επέμεινε ότι κατά τόπους η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί από την πανδημία είναι η δυσκολότερη από την εμφάνισή της στις αρχές του 2020.
Χθες επίσης ο μηχανισμός πρόληψης και ελέγχου του Κρατικού Συμβουλίου εξέδωσε κείμενο εργασίας με το οποίο τίθεται ο στόχος της επιτάχυνσης του εμβολιασμού των ηλικιωμένων, ενώ από ποικίλα δημοσιεύματα προκύπτει μια στροφή προς εξατομικευμένα, παρά οριζόντια μέτρα, με έμφαση στην κατ' οίκον νοσηλεία.
Σε κάθε περίπτωση, οι διαδηλώσεις των τελευταίων ημερών σε διαφορετικές κινεζικές πόλεις έδειξαν ότι η πολιτική Zero Covid υπήρξε ένα τεράστιο αυτογκόλ της ηγεσίας της χώρας. Από τη μια, τα περιοριστικά μέτρα κινδυνεύουν να απονομιμοποιήσουν την εξουσία, όμως από την άλλη, η χώρα είναι εξαιρετικά ευάλωτη στον κορονοϊό, με χαμηλά ποσοστά εμβολιασμού (ιδίως των ηλικιωμένων), χαμηλό ποσοστό ανοσοποίησης του πληθυσμού και ένα σύστημα υγείας ισχνό και ιδιωτικοποιημένο, (με υποεπταπλάσια αναλογία κλινών από το αμερικανικό) το οποίο δύσκολα θα αντέξει ένα μεγάλο κύμα σοβαρών λοιμώξεων.
Ο τελευταίος αυτός παράγοντας είναι και ο κυριότερος λόγος για τον οποίο επελέγη η πολιτική Zero Covid, σε συνδυασμό με δύο κρίσιμες πολιτικο-ιδεολογικές παραμέτρους. Η πρώτη είναι βαθιά πίστη των Κινέζων ιθυνόντων στην "κοινωνική μηχανική” για την επίλυση των προβλημάτων. Η δεύτερη είναι η επιθυμία τους να "αποδείξουν” την ικανότητα του κινεζικού συστήματος να ανταποκρίνεται στις προκλήσεις αποτελεσματικότερα από τη Δύση.
Ωστόσο, σε μία συγκυρία κατά την οποία το κινεζικό κοινό παρακολουθεί τον υπόλοιπο κόσμο να κινείται σε κανονικούς ρυθμούς ζωής και να συνωστίζεται λ.χ. στα γήπεδα του Μουντιάλ, το εν λόγω "επιχείρημα” αυτοακυρώνεται.
Το γεγονός ότι στην ομιλία του στο 20ό συνέδριο του Κομμουνιστικό Κόμματος Κίνας, ο Σι Τζινπινγκ υπήρξε ιδιαίτερα ασαφής ως προς την ακολουθητέα πολιτική κατά της πανδημίας, σήμανε ότι ο Κινέζος ηγέτης προκάλεσε, ακριβώς κατά τη στιγμή του πολιτικού του θριάμβου, μεγάλη απογοήτευση στους απλούς πολίτες. Και η δέσμη 20 μέτρων που ανακοινώθηκε στις 11 Νοεμβρίου, σηματοδοτώντας μιαν ορισμένη χαλάρωση των πανδημικών περιορισμών, επέτεινε τη σύγχυση, διότι η κατακόρυφη μεταβίβαση των οδηγιών από το κέντρο προς τις περιφέρεις (που συχνά υπερθεματίζουν για να επιτύχουν την εύνοια των ανωτέρων) υπήρξε αντιφατική, ενώ η αύξηση των κρουσμάτων όπου επιχειρήθηκε "άνοιγμα” οδήγησε συχνά σε άτακτη οπισθοχώρηση.
Η ειρωνεία του πράγματος όμως κατεξοχήν αφορά την πρόσληψη της κινεζικής αναταραχής από τη Δύση. Διότι όταν πρωτοεφαρμόστηκε lockdown στη Βουχάν, η αρχική αντίδραση του δυτικού ακροατηρίου ήταν η φρίκη μπροστά σε μέτρα τα οποία απέπνεαν ολοκληρωτισμό, πλην σύντομα αποτέλεσαν τον διεθνή κανόνα. Τώρα φαίνεται ότι είναι σειρά της Κίνας να μιμηθεί τη Δύση, καταφεύγοντας στο perception management, περί "επιστροφής στην κανονικότητα”, ενώ η πανδημία θα ακολουθεί αθορύβως τον δικό της δρόμο.
(από capital.gr)