Ο υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, αρμόδιος για ενεργειακά θέματα, Τζέφρι Πάιατ, πρώην πρεσβευτής στην Αθήνα, έκαμε προσφάτως εκτεταμένη αναφορά στο ρόλο της Ελλάδος ως ενεργειακού κόμβου στην νοτιανατολική Ευρώπη .Παρέλειψε όμως ν’ αναφερθεί εις ένα ετερόνομο αγωγό υδρογονανθράκων, που θα μπορούσε ν’ ανεφοδιάσει την Ευρώπη με ζείδωρο ΦΑ «τώρα που η Ρωσία απέδειξε μια για πάντα ότι είναι ένας αναξιόπιστος εταίρος ενεργειακών πόρων» (Πάιατ).

- Τέτοιος εξακολουθεί να υπάρχει στους σχεδιασμούς της ηνωμένης Ευρώπης, ο αγωγός East Med.

Μιλώντας ο κ. Πάιατ στη Νέα Υόρκη (*) δήλωσε ότι χάρις στις επενδύσεις σε μακροχρόνια έργα, όπως η ενεργειακή διασύνδεση Ελλάδος-Βουλγαρίας, ο τερματικός σταθμός LNG της Ρεβυθούσας (Παπαχριστίδη-Τσεκούρα) για υγροποιημένο φυσικό αέριο, (ΦΑ), ο Ελβετοϊταλικός Αδριατικός αγωγός, ΤΑΡ κι ο πλωτός τερματικός σταθμός Αλεξανδρουπόλεως , αεριοποίησης και αποθήκευσης ΦΑ (FSRU) ως και ο νέος αγωγός διασύνδεσης με τα Σκόπια (IGNM), δημιουργούν ένα αξιόπιστο δίκτυο με μικρό σχετικώς «αποτύπωμα άνθρακος» που θα προσελκύσει το διεθνές αλλά και το Αμερικανικό επενδυτικό ενδιαφέρον.

Εν τούτοις, δια μίαν εισέτι φορά,  ο Αμερικανικός παράγων αποσιωπά την προοπτική της κατασκευής ενός αυτονόμου αγωγού ΦΑ στην νοτιανατολική Μεσόγειο, όπου έχουν βρεθεί σημαντικά υποθαλάσσια κοιτάσματα υδρογονανθράκων.

Στην ΑΟΖ του Ισραήλ, Αιγύπτου και Κύπρου υπάρχουν σημαντικά κοιτάσματα ΦΑ, που αν είχαν διασυνδεθεί και ταυτόχρονα, εάν είχαν αναπτυχθεί τα πιθανά έως βέβαια  Ελληνικά αποθέματα βιογενούς αερίου, νοτίως και δυτικώς της Κρήτης και της ΑΟΖ δυτικώς της Πελοποννήσου, σήμερα η ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης θα ήταν εξασφαλισμένη με ανταγωνιστικές τιμές και δεν θα χρειάζοντο διασκέψεις επί διασκέψεων της ΕΕ, για επιβολή πλαφόν και άλλων μεθοδεύσεων στις αγορές ΦΑ.

Ολιγωρίες, δισταγμοί και ενδεχομένως υστερόβουλες σκέψεις στο παρελθόν καθυστέρησαν την λήψη αποφάσεων – όπως της ανακήρυξης της Ελληνικής ΑΟΖ καθ’ όλο το πλάτος της Λυκίας θάλασσας και του Λυβικού πελάγους  άχρις Καστελλορίζου - καθώς και στο Ιόνιον μέχρις της Αδριατικής Θαλάσσης , αντί του εξευμενισμού των ληστοφυγοδίκων του Αλπασάν, δεν επέτρεψαν την εκδήλωση διεθνούς επενδυτικού ενδιαφέροντος παρά μόνον προσφάτως από πετρελαϊκούς γίγαντες της δύσεως (Εξον-Μόμπιλ, Σεβρόν, Τοτάλ, ΕΝΙ κλπ).

Ευτυχώς, το προχθεσινό  προεδρικό διάταγμα του Ελ Σίσι που καθορίζει μονομερώς την ΑΟΖ της Αιγύπτου δυτικώς και βορείως, ακυρώνει το παράνομο Τουρκολιβυκό, σύμφωνο και αναγνωρίζει την μέση γραμμή μεταξύ νοτίας Κρήτης και της συμμάχου αραβικής χώρας. Τακτοποιεί την ΑΟΖ της Μεσογείου θαλάσσης και συνιστά υπόδειξη στην Ελληνική κυβέρνηση που τόσον έχει βραδύνει ν’ ασκήσει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδος αυτόθι.

-Ποτέ όμως δεν είναι αργά. Ιδίως για κάτι που πάντοτε θα ζητείται όπως η ενεργειακή επάρκεια.

Η επιτάχυνση των ημεδαπών αποφάσεων και η άρση των αδικαιολογήτων αντιρρήσεων ασπόνδων «φίλων», όπως και η επίδειξη ισχυράς πολιτικής βουλήσεως εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώστε ν’ απεμπλακούν οι δισταγμοί και οι κοντόφθαλμοι στοχασμοί , θα εξασφαλίσουν επαρκή ενεργειακά  αποθεμάτων, υπολογιζόμενα σε τρισεκατομμύρια μ3 ΦΑ, για να καταργηθεί η «ετερονομία των σκοπών» και να γίνει αποδεκτή η εφαρμογή του διεθνούς δικαίου και των Ευρωπαϊκών παραδοχών στην Μεσόγειο.

(*) Στο συνεδριακό φόρουμ της Capital Link