Με αφορμή το πρόσφατο αφιέρωμα στον Αίολο από την Ελληνική Επιστημονική Ενωση Αιολικής Ενέργειας, μου ήρθαν στο μυαλό μερικές σκέψεις για το πόσο στραβά αρμενίζουμε εν Ελλάδι όσον αφορά τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), αλλά επιμένουμε να βαυκαλιζόμαστε ότι ο γιαλός είναι στραβός και εμείς πορευόμαστε μια χαρά. Αν απορρίψουμε τη θεωρία περί στραβομάρας του γιαλού, πώς αλλιώς μπορούμε ρασιοναλιστικά να εξηγήσουμε τις ενέργειες της Δημοτικής Αρχής του Δήμου Στυρέων Ευβοίας, για παράδειγμα, που προπαγανδίζει με το πανό της φωτογραφίας κατά της «μεταλλικής αναδάσωσης»- δηλαδή κατά των ανεμογεννητριών (ΑΓ); Εκτός από τον Δήμο Στυρέων, και οι Δήμοι Μαρμαρίου, Καρύστου και Καφηρέως τηρούν ανάλογη αρνητική στάση για τις ΑΓ.
Το θέμα των ΑΠΕ δεν είναι ούτε αμελητέο ούτε μόνο...οικολογικό! Διότι σε ένα βρώμικο περιβάλλον, όπως έχουμε σημειώσει από αυτό το βήμα, παράγονται μολυσμένα και άρα επικίνδυνα τρόφιμα. Σε ένα περιβάλλον με ρυπογόνα φουγάρα της ΔΕΗ, οι εκλυόμενοι ρύποι (μονοξείδιο του άνθρακα, οξείδια του θείου και του αζώτου καθώς και υδρογονάνθρακες) υποβαθμίζουν τον αέρα αλλά και το νερό, και οι μολυντές αργά ή γρήγορα εισέρχονται στην τροφική αλυσίδα και καταλήγουν στο πιά το μας! Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η πρόσφατη επιμόλυνση με διοξίνες (προερχόμενες από την καύση απορριμμάτων) του τυριού μοτσαρέλα στη Νάπολι. Συνεπώς το ενεργειακό πρόβλημα της Ελλάδας αφορά όλους μας! Και είναι τόσο σημαντικό αυτό το πρόβλημα της χώρας μας ώστε δεν μπορούμε να το αφήσουμε «εν λευκώ» στον κ. Σουφλιά, ο οποίος υποστηρίζει ότι η πυρηνική ενέργεια είναι ένα είδος «καθαρής» ενέργειας (!), αγνοώντας σκόπιμα (;) ότι τα τοξικά απόβλητα των πυρηνικών αντιδραστήρων εκπέμπουν ακτινοβολίες για τουλάχιστον 70 χρόνια!
Ας δούμε όμως εν συντομία τι λένε όσοι αντιστέκονται στη «μεταλλική αναδάσωση». Αναφέρουν (σωστά) ότι αρκετές ΑΓ έχουν εγκατασταθεί στον Δήμο Στυρέων με δεδομένη την έκταση του δήμου και τον αριθμό των υπαρχουσών ΑΓ, και ισχυρίζονται ότι δεν μπορεί να δεχθεί και άλλες η περιοχή. Αντιπροτείνουν οι νέες ΑΓ να εγκατασταθούν στη Βόρειο Εύβοια αλλά εκεί δεν φυσάει...
Επίσης, αναφέρουν ότι οι ΑΓ καταστρέφουν τη φυσική ομορφιά του τοπίου και διώχνουν τον τουρισμό! Ουδέν αναληθέστερο μια και οι υπάρχουσες ΑΓ στις πλαγιές του Δήμου Στυρέων δεν φαίνονται καν από τις ξενοδοχειακές μονάδες της περιοχής αλλά μόνο από λουόμενους σε απόσταση δεκάδων μέτρων από την ακτή! Τέλος, κατηγορούν τις ΑΓ ότι είναι... θορυβώδεις! Σε αυτό το επιχείρημα, πώς να απαντήσω με λογικά επιχειρήματα όταν οι ΑΓ είναι σε τόσο μεγάλη απόσταση από τα χωριά της περιοχής και όταν φυσάει στην περιοχή, τις 300 από τις 360 ημέρες του χρόνου, τόσο πολύ που ο μόνος θόρυβος που μπαίνει στο σπίτι είναι ο άνεμος που γλύφει τη σκεπή και τα παράθυρα;
Το θέμα της αιολικής ενέργειας δεν είναι μηδαμινό. Αρκεί να θυμηθούμε ότι διαχειριστής και φύλακας των ανέμων ήταν ο Αίολος, γιος του Ιππότου και της Μελανίππης. Βασίλευε στην «πλωτή Αιολία»- οι αρχαίοι Ελληνες πίστευαν ότι βρίσκεται κοντά στη Σικελία. Εκεί, όπως μας διηγείται ο Ομηρος, ο Αίολος φιλοξένησε τον Οδυσσέα και τους συντρόφους του και τους υποσχέθηκε ότι θα τους βοηθούσε να φτάσουν γρηγορότερα στην Ιθάκη.
Ο «ταμίας των ανέμων» τηρώντας την υπόσχεσή του, έδωσε στον πολυμήχανο βασιλιά της Ιθάκης έναν ασκό που μέσα του είχε κλείσει όλους τους ανέμους, ενώ φρόντισε να αφήσει έξω μόνο τον Ζέφυρο να πνέει ούριος για να σπρώχνει ευκολότερα το πλοίο τους. Οι σύντροφοι του Οδυσσέα όμως από περιέργεια άνοιξαν τον ασκό για να δουν τι κρυβόταν μέσα, με αποτέλεσμα να ξεχυθούν με ορμή όλοι οι υπόλοιποι άνεμοι και να σπρώξουν το πλοίο πίσω στο νησί του Αιόλου. Ο Αίολος θεώρησε την πράξη αυτή του Οδυσσέα μεγάλη ασέβεια προς τους θεούς και αποφάσισε να μην τον βοηθήσει ξανά στο μακρύ ταξίδι του. Στο δικό μας ταξίδι προς μια Ελλάδα με ΑΠΕ, θέλουμε να έχουμε ούριο άνεμο;
Ο κ. Ι. Ζαμπετάκης είναι λέκτορας Χημείας Τροφίμων στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
(Από την εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ, 20/06/2008)