Με την αποδοχή της συνθήκης της Λωζάννης το 1923 και την ανάκληση (προφορικώς) της αψυχολόγητης αποφάσεως να μην επιτραπεί η ορθόδοξη λειτουργία στην Παναγιά Σουμελά το 15αύγουστο, ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν πέρασε από την φάση των πολεμικών απειλών στην επιθετική …ειρήνη, καλώντας τον Μπάιντεν, τον Μακρόν και τον Κυρ. Μητσοτάκη σε συνδιαλλαγή.

«Ουδέν άλυτο στις διαφορές με την δύση», δήλωσε επ’ ευκαιρία της 100στής επετείου της Λωζάννης εφ’ όσον βεβαίως ικανοποιεί τις ανάγκες της Τουρκίας. Οξύτατα δημοσιονομικά ελλείμματα, δυσαναπλήρωτα ελλείμματα στο ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών, υψηλός πληθωρισμός, ανεργία των νέων (1 στους 2) και πλήρης αδυναμία της Τουρκικής αεροπορίας να συνεχίσει τις παραβιάσεις του Ελληνικού εναερίου χώρου, λόγω ελλείψεως ανταλλακτικών των F- 16.  (Για τις οικονομικές δυσκολίες της Τουρκίας ίδε Energia.gr εχθές. Για τις πολεμικές της ανεπάρκειες , την επικρατούσα γαλήνη στους αιθέρες του Αιγαίου – εξαιρέσει της Ρόδου ).

Το ταξίδι του Ερντογάν στα Αραβικά εμιράτα του Κόλπου δεν φαίνεται ν’ απέφερε τα προσδοκώμενα αποτελέσματα, παρά μόνο την υπογραφή εμπορικών συμφωνιών κι όχι «μετρητά». Που έχει άμεση ανάγκη η Τουρκία για να στεγάσει τα δύο εκατομμύρια σεισμοπλήκτους από την καταστροφή της 16ης Φεβρουαρίου 2023 στην ΝΑ περιοχή της χώρας. Ο χειμώνας δεν περιμένει…

Ποιούμενος της ανάγκην φιλοτιμίαν , ο Τούρκος πρόεδρος απεκάλυψε την αδυναμία του, στρεφόμενος προς τους δυτικούς συμμάχους. Πρώτος στόχος, η αποφυγή αυστηρών όρων στο δάνειο από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, να μη παρεμβάλλει εμπόδια στην ανάπτυξη της Τουρκικής οικονομίας. Δεύτερος, η προμήθεια Γαλλικών όπλων προς εξισορρόπηση της Ελληνικής υπεροχής στο Αιγαίον. Τρίτος στόχος η προσφυγή στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης «εφ’ όλης της ύλης» των «διαφορών με την Ελλάδα» κι όχι μόνο της διευθετήσεως των «θαλασσίων ζωνών» (ορολογία Κυρ. Μητσοτάκη). Και στο βάθος, ο εξευμενισμός του Αμερικανικού κογκρέσου να συμφωνήσει στην άνευ όρων παράδοση των Αμερικανικών αεροπλάνων μετά το 2027.

Ως μέσον πιέσεως των δυτικών εκτός της διαμεσολάβησης με την Ρωσία για την επανάληψη των αποστολών Ουκρανικού σίτου μέσω Μαύρης Θαλάσσης, «στον αέρα» διατηρείται κι η επικύρωση της εντάξεως της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ από το Τουρκικό κοινοβούλιο, που εκκρεμεί ακόμη.

Καθίσταται φανερή η αδυναμία του Ερντογάν να επιτύχει τους τόσους στόχους. Την conditionality (όρους) του ΔΝΤ θα την αποφασίσει το συμβούλιο του κι όχι ο Μπάιντεν, ο Γαλλικός εξοπλισμός θα συνοδεύεται από περιορισμούς χρήσεως και η προσφυγή στο ΔΔ Χάγης από την αναγνώριση του διεθνούς δικαίου της θαλάσσης που επίμονα αρνείται η Τουρκία - ωσάν να μην έχει εκτεταμένες ακτές στον Εύξεινο Πόντο και τη θάλασσα της Λυκίας.

Είναι μία μοναδική ευκαιρία για την ΕΕ να εκμεταλλευθεί την αδυναμία του Ερντογάν και ν’ απαιτήσει, για την επικαιροποίηση της Τελωνειακής ενώσεως και την ελεύθερη «βίζα» των Τούρκων, την επίλυση του Κυπριακού προβλήματος κατά τας συνταγάς του Συμβουλίου Ασφαλείας που συμφέρουν τους Τουρκοκυπρίους (διαζωνική ομοσπονδία και ισότητα με τους Ελληνοκυπρίους).

Εάν δεν λυθεί το Κυπριακό είναι αδύνατη η εξομάλυνση των σχέσεων της ΕΕ με την Τουρκία που κατέχει έδαφος κράτους-μέλους , της Κυπριακής Δημοκρατίας. Από το σημείο αυτό θα εξαρτηθεί η διπλωματία του κ. Γεραπατρίτη απέναντι στον γείτονα και όχι από τα κυριαρχικά δικαιώματα που ταυτίζονται με την Εθνική Κυριαρχία.

Ο Ερντογάν πρέπει να μελετήσει το Εγκόλπιο του Σικελού καρδιναλίου Ιουλίου Μαζαρίνου, που κυβέρνησε την Γαλλία τον 17ο αιώνα κι είχε ως αξίωμα αυτό που μπορείς να διευθετήσεις ειρηνικά μην το επιδιώκεις με πόλεμο ή με δίκη.

-Θα το κάνει; Αμφιβάλλομε.